Father and Son ( ချစ်ဖထွေးကြီး )
Gay sex story (စ - ဆုံး)
"အင်း..အား..အား.."
"ဖြောင်း..ဖြောင်း..ဖြောင်း.."
"အား...အား...အား.."
မျိုးသူတစ်ယောက်ထိုအသံတွေကိုကြားရတော့အိပ်လို့မရတော့ပါဘူး။မျိုးသူကညရောက်ရင်ဆယ်နာရီခွဲဆိုအမြဲအိပ်နေကျ။
အိပ်ရင်လဲမနက်ရောက်မှသာနိုးတတ်သည်။မျိုးသူတို့ကမချမ်းသာပါဘူးဒါပေမဲ့ချို့တဲ့ထဲမှာလဲမပါဘူး..
ဝင်ဒါမီယာမှာအခန်းလုံးချင်းဝယ်ထားပြီးထိုအခန်းမှာပဲမိသားစုတွေစုပြီးနေကြသည်။တိုက်ခန်းမှာကအခန်းနှစ်ခန်းပါပြီးရေချိုးခန်းတစ်ခန်း၊မီးဖိုချောင်တစ်ခန်းပေါင်းလေးခန်းသာပါသည်။
မိသားစုဆိုလို့များများစားစားမရှိ၊အဖေ၊အမေ၊မျိုးသူ..
သားအမိသားအဖမိသားစုသုံးဦးသားရှိပြီးအဖေနဲ့အမေကတော့တစ်ခန်းနေပြီးမျိုးသူကတော့တစ်ယောက်ထဲတစ်ခန်းနေသည်။
မျိုးသူအသက်က၁၈နှစ်သာရှိသေးပြီးဓာတုဗေဒုတိယနှစ်တတ်နေသည်။၁၈ဆိုတာစိတ်ကစားတဲ့အရွယ်ကိုလွန်ပြီးလက်တွေ့စမ်းသပ်ကြတဲ့အရွယ်ရောက်နေပြီလေ။
ခေတ်ကာလကလဲman to manတွေကပေါတော့မျိုးသူအတွက်သဘောကျစရာတွေလဲပေါတာပေါ့။ပြောရအုံးမယ်မျိုးသူကGayတစ်ယောက်ပါ။
၁၈နှစ်ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဆိုတော့အတွေ့အကြုံကတော့ရှိတာပေါ့။St8သူငယ်ချင်းကိုSemeဇာတ်သွင်းကာခံခဲ့ဖူးသည်။
အဲဒါပါပဲ..မျိုးသူကစိုးရိမ်ကြောင့်ကျတတ်သူမို့dateတာကိုလဲရောဂါတွေကြောက်ပြီးမdateခဲ့။သူငယ်ချင်းကတော့အတွင်းသိအဆင်းသိဆိုတော့မျိုးသူအတွေ့အကြုံလဲရအောင်ခံခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ဖင်ခံတယ်ဆိုတာပြောတော့သာလွယ်တာအရမ်းကိုနာကျင်ပြီးဘယ်လိုပြောလိုပြရမှန်းမသိတဲ့ဝေဒနာတမျိုးပါပဲ။အဲဒီတုန်းကသူငယ်ချင်းလီးကလဲအရွယ်အစားကောင်းတော့မျိုးသူမှာသူဘာသာစပြီးနာတော့မခံချင်တော့ဘူးဆိုပြီးပြောပေမဲ့သူ့အပြစ်နဲ့သူအိပ်နေတဲ့ကျားကိုနှိုးမိတော့သူ့ကိုဝအောင်ကြွေးခဲ့ရသည်။
သူငယ်ချင်းကသူနဲ့ရွယ်တူဆိုပေမဲ့လီးကလဲကြီးကာအရွယ်ကလဲငယ်သေးတော့လိုးအားစောင့်အားတွေကနွားသိုးကြိုးပျက်လာတဲ့အတိုင်းပင်။
ပြောမဲ့သာပြောတာသူကအခုဆိုကျောင်းပြောင်းသွားပြီဖြစ်ကာမျိုးသူလဲဖင်မခံရတာကြာပြီဖြစ်သည်။သို့ပေမဲ့မိုးသူကတော့man to manကားတွေကိုgoogleမှာရှာပြီးဒေါင်းကာညတိုင်းကြည့်ပြီးဂွင်းထုတတ်သည်။
နောက်တစ်ခုကရာဘာလီးတု။
၆လက်မသာသာနဲ့အတူကလဲလက်ညှိုးနဲ့လက်မအပြည့်ကိုင်ထားရသည့်လီးအတုနဲ့တစ်ပတ်ကိုသုံးလေးခါလောက်ခံတတ်သည်။
အတုကသာယာတယ်ဆိုတာတကယ်လဲအစစ်ကိုမမှီပါ၊သူငယ်ချင်းနဲ့လိုးတုန်းကနာကျင်ပေမဲ့နောက်ပိုင်းမှာဖြစ်ပေါ်လာတဲ့အရသာကိုမျိုးသူမမေ့နိုင်ပါ။အတုကတော့ထိုသို့အရသာမပေးစွမ်းနိုင်ခဲ့ပါ။
သို့ပေမဲ့ရောဂါကိုကြောက်တော့တော့မှာပဲအခြေချဆိုသလိုမျိုးသူအတုနဲ့သာသာယာခဲ့ရသည်။
ထားတော့..
အခုတဖြောင်းဖြောင်းအသံတွေကိုကြားပြီးမျိုးသူအိပ်ရာမှလန့်ကာနိုးလာခဲ့သည်။အသံကလဲဘေးကပ်လျက်မှအဖေနဲ့အမေရဲ့အခန်းမှထွက်ပေါ်လာတာ..
ဒီအရွယ်ရောက်ပြီဆိုတော့ဒီအသံကဘာသံတုန်းလိုမေးဖို့လိုပါအုံးမလား။အဖေနဲ့အမေလိုးနေကြခြင်းသာဖြစ်မှာပဲလို့မျိုးသာကောက်ချက်ချလိုက်သည်။
အဖေဆိုလို့မျိုးသူရဲ့အဖေအရင်းလို့ထင်နေအုံးမယ်၊အဖေတော့အဖေပါ၊သွေးမတော်တဲ့အဖေ။ပထွေးပေါ့။
ပထွေးဆိုပေမဲ့မျိုးသူနှစ်နှစ်သားအရွယ်ကတည်းကအဖေအရင်းကသေသွားတော့အမေကဆူးခတ်ညှိုးပြီဆိုရင်ပဲအားကိုးရှာကာနောက်အိမ်ထောင်ပြုခဲ့သည်။
မျိုးသူငယ်ငယ်လေးကတည်းကမျိုးသူကိုထိန်းသိမ်းစောက်ရှောက်လာတော့အဖေအရင်းဆိုရင်လဲမမှားတော့ပါဘူး၊မျိုးသူသူ့ကိုအဖေတစ်ယောက်လိုချစ်သည်။
သူကလဲမျိုးသာကိုသားအရင်းတစ်ယောက်လိုချစ်ရှာကာမျိုးသူအမေအားသားမှတ်မှတ်မယားမှတ်မှတ်ပေါင်းကာလုပ်ကိုင်ရှာကျွေးသည်။
လုပ်ကိုင်ရှာကျွေးတယ်ဆိုတာသူကမျိုးသူအမေကိုညတိုင်းလိုးကာနို့တွေကိုင်းပြီးတက္ကစီမောင်းကာရှာကျွေးတာပါ။
သူ့ရဲ့နာမည်ကဦးမင်းအောင်။အသက်အားဖြင့်လေးဆယ်ကျော်ပြီးဖြစ်ကာကျနတဲ့ဘော်ဒီနဲ့ချောမောတဲ့ရုပ်ရည်ကြောင့်ဦးမင်းအောင်ကနှစ်ဆယ်ကျော်အရွယ်တစ်ယောက်လို့တောင်ထင်ကောင်းထင်နိုင်သည်။
အသားအရေအားဖြင့်ညိုကာမျက်ခုံးထူးထူမျက်လုံးကောင်းကောင်းကြောင့်ကုလားဆင်ဆန်ကာကုလားချောချောပါသည်။
အခန်းကအပြင်ကဆိုရင်ဘာအသံမှမကြားနိုင်အောင်နံရံတွေကထူပေမဲ့အခုဟာကာအတွင်းအခန်းချင်းဆိုတော့နံရံကပါးကာအသံတွေကိုရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားရသည်။
ပြောခဲ့သလိုပဲမျိုးသူကခါတိုင်းတရေးဆိုတာမနိုးတတ်ပေမဲ့အခုသူနိုးလာတော့ဘေးခန်းမှတိုက်ပွဲခေါ်သံတွေကြောင့်ညီဘွားကခေါင်းထောင်လာကာကြည့်ချင်စိတ်လဲဖြစ်လာခဲ့သည်။
တကယ်ဆိုရင်တခြားစုံတွဲဆိုပါကမျိုးသူပြေးကာချောင်းမှာဖြစ်ပေမဲ့အခုဟာကမိမိရဲ့အမေနဲ့အဖေအရင်းမဟုတ်တဲ့အဖေဆိုတော့မျိုးသူစိတ်အစိုးမရဖြစ်ကာဝေခွဲမရနိုင်ဖြစ်နေသည်။
"ဖြောင်း..ဖြောင်း..ဖြောင်း.."
"အား...ရှီး..အိုး...အား.."
"အ...အား...အား...အ..."
လိုးသံ၊လဥနဲ့စောက်ဖုက်ရိုက်သံတွေ၊လိုး၍ကောင်းလို့ငြီးသံတွေနာကျင်လို့အော်တဲ့အသံတွေကတစ်စထက်တစ်စကျယ်လာတော့မျိုးသူသူ့ရဲ့စိတ်ကိုမထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပါချေ..
မျိုးသူအခန်းအပြင်ကိုထွက်လာကာအဖေတို့အခန်းတံခါးရှေ့လာရင်းတံခါးကိုလော့ချမထားပါစေနဲ့လို့ဆုတောင်းနေမိသည်။
မကောင်းတဲ့ဆုဆိုရင်ပြည့်တတ်တာမို့တကယ်လဲအခန်းကလော့ချမထား၊လော့ချမထားတဲ့အပြင်အခန်းတံခါးကခပ်ဟဟလဲပွင့်နေသေးတာမို့ရေကန်အသင့်ကြာအသင့်ဆိုသလိုတံခါးကိုကွယ်ကာအထဲကိုတိုးလျှိုပေါက်မြင်ရသည်။
"ဖြောင်း..ဖြောင်း..ဖြောင်း.."
အဖေကိုအပေါ်မှမြင်ရပြီးဖင်ကိုလဲမြင်နေရသည်။အဖေကအမေရဲ့ခြေထောက်ကိုမထမ်းထားပြီးအမေ့စောက်ဖုက်အားတဖြောင်းဖြောင်းစောင့်လိုးနေသည်။
စောင့်ချက်တွေကလဲဝေ့ဝိုက်ကာပတ်လိုးနေတော့အမေတော့အောက်မှာအသဲဘဝင်ခိုက်နေရှာပေမည်။
ဦးမင်းအောင်ရဲ့နောက်ကိုသာမြင်ရပြီးလီးကိုသေချာမမြင်ရ၍မျိုးသူဘဝင်မကျဖြစ်နေသည်။ဒီနေရာမှသွေးစကားဆိုတာလဲလိုလာခဲ့ပြီမဟုတ်လား။
အဖေအရင်းဆိုရင်ထိုသို့စိတ်မျိုးသူမဖြစ်မှာသေချာပေမဲ့အခုတော့ဦးမင်းအောင်လီးကိုမျိုးသူမြင်ချင်ကာဦးမင်အောင်ရဲ့စောင့်လိုးချက်တွေကိုကြည့်ရင်းမျိုးသူသူ့ကိုသဘောကျနေမိသည်။
သံယောဇဉ်ဆိုတာလဲရှိပြီးသား၊ပြောရရင်မျိုးသူသူ့ကိုချစ်ပါတယ်၊အရင်ကတော့အဖေတစ်ယောက်လိုပေါ့။သူ့ကိုမျိုးသူထိုသို့တစ်ခါမှစိတ်ကူးမယဉ်ခဲ့ပေမဲ့ထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်ပြီးမျိုးသူဦးမင်းအောင်ကိုသဘောကျနေမိသည်။
အခြေအနေပေးလာလျှင်မျိုးသူဖန်မည်လို့လဲစိတ်ထဲမှတေးထားလိုက်သည်။
ဒီလောက်တစ်ဖြောင်းဖြောင်းစောင့်လိုးနေတာကိုပင်မပြီးသေးပဲလီးကိုအဖုက်ထဲကချွတ်ကာအိပ်ယာပေါ်ပက်လက်အိပ်နေလိုက်တော့မျိုးသူအမေကဖယ်လိုက်တယ်ဆိုရင်ပဲအဖေ့ရဲ့လီးကြီးကိုမြင်လိုက်ရတော့မျိုးသူမျက်လုံးပြူးသွားသည်။
ဂေါရခါးစပ်ဆိုတော့ကုလားဆင်ဖြစ်ကာလီးမှာတော့ဂေါ်ရခါးလီးစစ်စစ်ဖြစ်နေသည်။ညိုရုံတင်မကမဲသဲနေပြီးအပေါ်ကိုမက်ထောင်နေကာကိုးလက်မလောက်ပင်ရှိလိမ့်မည်။
ဪ..ဒါကြောင့်အမေဒီလောက်အော်နေတာကိုးလို့မျိုးသူတွေးလိုက်မိသည်။ညတိုင်းလိုးနေတာကိုပင်ဒီလောက်ထိအော်နေတဲ့အမေဟာဒီလီးကြီးကြောင့်သာတည်း..
မျိုးသူကြည့်ဖူးတဲ့အနောက်အမေရိကလူမျိုးတွေရဲ့လီးပုံစံအတိုင်းပင်၊မဲသဲနေပြီးအဆီတစ်ပြောင်ပြောင်နဲ့ဒစ်ခေါင်းနဲ့တင်သေစေနိုင်သည်။
နေ့တိုင်းအဖေနဲ့စကားပြောနေရပေမဲ့အဖေ့ကိုကြည့်ကာအဖေ့လီးဒီလောက်ကြီးလိမ့်မယ်လို့မျိုးသူမထင်ခဲ့။ကုလားစပ်ဆိုတော့အဖေကခန္ဒာကိုယ်ကကြီးပါသည်။အချိုးအစားလဲကျကာမြန်မာအဝတ်အစားနဲ့ဆိုခန့်ကာချောနေတတ်ပြီးအခုလိုဘာမှအဝတ်အစားမပါတာကတော့sexyကျကာမျိုးသူအတွက်မျက်လုံးချမ်းသာနေရပါသည်။
မျိုးသူအိတ်ထောင်ထဲမှဖုန်းကိုထုတ်ကာအထဲကိုvideoဆွဲကာယူလာခဲ့သည်။အခန်းပြန်ရောက်မှထိုvideoကိုနာကျပ်ထိုးပြီးကြည့်ရာဂွင်းဆိုအကြာကြီးပင်မထုလိုက်ရတစ်ချီပြီးသွားကာလရေတွေလဲအများကြီးထွက်ခဲ့သည်။
ဒီလိုနဲ့မျိုးသူထိုvideoကိုကြည့်ရင်းအဖေ့ကိုသဘောကျသည်ထက်ကျလာကာအဖေ့ရဲ့လိုးတာကိုခံချင်နေမိသည်။
ဒါပေမဲ့အခွင့်အရေးကမရ။
မျိုးသူမှာကျောင်းတတ်ရပြီးတချို့အချိန်တွေမှာသင်တန်းတတ်လို့မအားပေမဲ့တနင်္ဂနွေဆိုအားသော်လဲအဖေကတော့တက္ကစီသမားဆိုတော့နားတဲ့နေ့ဆိုတာပင်မရှိသလောက်ရှားသည်။ညဘက်ဆိုလဲကိုးနာရီလောက်မှသာပြန်လာတတ်သည်၊
အရင်ကတော့တက္ကစီနားပေမဲ့မျိုးသူတေးထားတဲ့နေ့ကစပြီးတစ်ရက်မှမနားဖြစ်။
တစ်နေ့တော့အမေနယ်ကအဖွားနေမကောင်းလို့ဆိုပြီးပြန်သွားတယ်၊အစကတော့အဖေရောလိုက်သွားတာပေါ့။ဒီတော့မျိုးသူတစ်ယောက်ထဲဆိုတော့စိတ်ကလဲအဖေ့ကိုချည်းမှန်းနေရကာမျိုးသူအရမ်းကိုခံချင်နေ၍လိုင်းပေါ်ကတစ်ယောက်ကိုအိမ်လာဖို့ချိန်းလိုက်သည်။
အလိုးခံတယ်ဆိုတာကလဲယောင်္ကျားပီသတဲ့သူလိုးမှခံလို့ကောင်းပေမဲ့မျိုးသူခေါ်လိုက်တဲ့ဘဲကနွဲ့နှောင်းကာmissတွေကပင်အရှုံးပေးရလောက်သည်။
ပုံထဲမှာတော့တောင့်တောင့်ဆိုပေမဲ့အပြင်မှာတော့ရေမပတ်ရရုံတမယ်ဖြစ်ကာမျိုးသူအားလိုးပေး၍မျိုးသူမခံချင်ခံချင်နဲ့ခံလိုက်ရသည်။
စိတ်မပါရင်ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုတာမှန်ပြီးထိုတစ်ယောက်လိုးတာကိုခံရတာမျိုးသူနာတာပဲရှိပြီးဘာအရသာမှမတွေ့ခဲ့။
သူအမြန်ပြီးပြီးတာပဲဆိုပြီးမျိုးသူခံပေးလိုက်ကာသူကလဲလိုးလို့ပြီးတော့ပြန်ရန်အခန်းထဲမှထွက်အလာဧည့်ခန်းထဲရောက်နေတဲ့အဖေ့ကြောင့်မျိုးသူမျက်လုံးပြူးသွားတော့သည်။
ဟိုတစ်ယောက်ကတော့သူ့ကိုအမှုပတ်မှာစိုး၍အခန်းထဲကအမြန်ထွက်သွားကာမျိုးသူတစ်ယောက်ထဲအဖေ့ကိုဘယ်လိုဖြေရှင်းရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။ဦးမင်းအောင်လဲမျက်နှာပျက်နေတဲ့မျိုးသူကိုကြည့်လို့နေသည်။ယောက္ခမကကျန်းမာနေပြီဖြစ်သော်လဲတစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်အလည်နေရစ်ခဲ့အုံးမယ်ဆို၍မိန်းမကိုထားရစ်ခဲ့ကာပြန်အလာ..
အိမ်ရောက်တော့တံခါးကိုဖွင့်လိုက်ရင်ပဲသားဖြစ်သူရဲ့အခန်းထဲမှတအင်းအင်းတအားအားအသံတွေကြောင့်ဦးမင်းအောင်အံဩသွားရသည်။
သူသားအရင်းလိုချစ်ခဲ့တဲ့သူကအိမ်ကိုယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကိုခေါ်ကာဖြစ်ပျက်နေတာကိုမြင်ပြီးဦးမင်းအောင်စိတ်ပျက်သွားရသည်။
"အဖေ..ဒီကိစ္စအမေ့ကိုမပြောပါနဲ့နော်.."
"ဘယ်ကိစ္စကိုမေးတာလဲ.."
မျိုးသူရဲ့စကားကိုသူမသိချင်ယောင်ဆောင်ကာပြန်မေးလိုက်သည်။
"အဖေအကုန်သိသွားပြီမဟုတ်လား.."
"ထားတော့..ငါမင်းအမေကိုမပြောဘူး.."
အဖေရဲ့စကားကတိုပြတ်လှတော့မျိုးသူဘာဆက်ပြောရမှန်းပင်မသိ၍အခန်းထဲသို့ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။
အဲဒီနေ့တစ်နေ့လုံးမျိုးသူနဲ့ဦးမင်းအောင်မျက်နှာချင်းမဆိုင်ဖြစ်ကြ။
နောက်နေ့ခါတိုင်းလိုပဲမနက်စာအတူစားပြီးအဖေကတက္ကစီဆွဲဖို့ထွက်သွားသလိုမျိုးသူကလဲကျောင်းကိုထွက်လာခဲ့သည်။
ကျောင်းချိန်ပြီးတော့မိုးသူလဲသင်တန်းမတတ်ချင်တော့တာနဲ့အိမ်မှာပဲနားနေလိုက်သည်။
ညရောက်တော့မိုးသူဖုန်းကိုပွတ်ရင်းတီဗွီကြည့်နေကာအဖေ့ကိုစောင့်နေလိုက်သည်။တီဗွီဆိုတာကသဘောတရားအရသာဖွင့်ထားပေမဲ့ဖုန်းထဲကအဖေနဲ့အမေလိုးတာကိုကြည့်နေခြင်းသာ..
တီဗွီကြည့်ရင်းအဖေပြန်လာတော့မျိုးသူတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။အဖေ့ရဲ့ကိုယ့်မှအရက်နံ့ထွက်လာ၍အဖေအရက်သောက်လာတယ်ဆိုတာမိုးသူခန့်မှန်းမိပါသည်။
"အဖေအရက်တွေသောက်လာတာလား.."
"ဟုတ်တယ်..ပင်ပမ်းတာနဲ့နည်းနည်းသောက်လာတာ.."
"ဒါဆိုသားနှိတ်ပေးမယ်လေ.."
"ကောင်းသားပဲ.."
မိုးသူကပြောကာအဖေသောက်ဖို့ရေခပ်ပေးပြီးအဖေ့ကိုပေးတော့ဦးမင်းအောင်TVကြည့်ရင်းထိုင်နေရာမျိုးသူကနောက်မှဂုတ်ကြောတွေကိုဆွဲပေးနေသည်။
"ငါ့သား.."
"ဗျာအဖေ.."
"ငါ့သားမိန်းမတွေကိုမကြိုက်ဘူးလား.."
"ဗျာ.."
အဖေ့စကားကြောင့်မျိုးသူဘာဖြေရမှန်းမသိဖြစ်သွားသည်။ဒီတော့အဖေကမျိုးသူကိုနောက်ပြန်လှန်ကြည့်ကာ..
"မိန်းမတွေလဲကောင်းပါတယ်သားရ.."
"အဖေ..ဒါကပြောင်းလို့ရတာမှမဟုတ်တာ.."
"ပြောင်းလဲကြည့်ပါလား..အဖေကောင်မလေးခေါ်ပေးမယ်.."
"သားမိန်းကလေးတွေကိုမကြိုက်ဘူး..သားယောင်္ကျားတွေကိုပဲကြိုက်တာ.."
"မင်းကြိုက်တဲ့ကောင်လေးကဘာကောင်းလို့လဲ..လှလဲမလှဘူး.."
"အဖေကလဲ..အဲဒါသားကောင်လေးမဟုတ်ပါဘူး..တွေ့ဖို့ဒီတိုင်းခေါ်လိုက်တာ၊သားဒီလိုပုံစံလဲမကြိုက်ပါဘူး..သားကြိုက်တာကဘော်ဒီတောင့်တောင်ကောင်လေးတွေကိုကြိုက်တာ.."
"သားရဲ့စိတ်အရဆိုပေမဲ့သားအမေလဲသဘောကျမှာမဟုတ်ဘူး၊သားကအဖေ့ရဲ့သားအရင်းမဟုတ်ဘူးဆိုပေမဲ့သားကိုအဖေ့သားအရင်းလိုသဘောထားခဲ့တာ၊သားကိုဒီလိုမဖြစ်စေချင်ဘူး.."
"အဖေ့ရဲ့စေတနာကိုသားနားလည်ပါတယ်..ဒါပေမဲ့.."
"ကဲ..ကဲ..ထားတော့မိုးလဲချုပ်နေပြီ..သားသွားအိပ်တော့.."
"ဟုတ်ကဲ့အဖေ.."
အဖေကစကားကိုဖြတ်ကာပြောတော့မျိုးသူအခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်။လူကလဲငြီစီစီဖြစ်နေတာနဲ့ရေချိုးနေလိုက်သည်။
ဦးမင်းအောင်ကတော့သားဖြစ်သူရဲ့အဖြစ်ကိုတွေးကာဘဝင်မကျနေရသည်။
TVကြည့်ရင်းနဲ့ပင်ပမ်းလာလို့အခန်းထဲပြန်နားမယ်အလုပ်သားရဲ့ဖုန်းကိုတွေ့ကာသားရဲ့အခန်းထဲကိုသွားပေးမယ်လုပ်လိုက်သည်။
မရည်ရွယ်ပေမဲ့ဖုန်းကိုဖွင့်လိုက်မိသွားတော့မြင်လိုက်ရတဲ့အရာကြောင့်ဦးမင်းအောင်လန့်သွားရသည်။
သားဖြစ်သူကအောကားကြည့်ရင်းသူလာလို့ပိတ်ထားတာပဲလို့တွေးကာဖုန်းကိုပိတ်ရန်လုပ်ပေမဲ့ဇာတ်ကားကအာရုံကောင်းနေတော့ဦးမင်းအောင်ထိုင်ကာကြည့်နေလိုက်သည်။
သိတဲ့အတိုင်းအောကားကြည့်ပြီးဆိုလီးမတောင်တဲ့သူကဘယ်သူရှိမှာတုန်း။ဦးမင်းအောင်မှာဆိုရင်မိန်းမနဲ့ဝေးတာတစ်ရက်ရှိပြီဖြစ်၍ခါတိုင်းဆိုညတိုင်းဆွဲရာအခုဆော်ရဲ့ဘော်ဒီကိုမြင်ရင်ပဲပုဆိုးအောက်မှလီးကထောင်ထလာသည်။
ယောင်္ကျားချင်းတာကြိုက်တာဒီလိုကားတော့ထည့်ထားသားပဲလို့တွေးလိုက်ကာဆက်ကြည့်နေမိသည်။
သူ့အထင်သားဖြစ်သူကအခန်းထဲမှာအိပ်သွားပြီလို့ထင်နေပြီရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတာမမြင်လိုက်တော့အောကားကိုဆက်ကြည့်နေလိုက်သည်။
ကြည့်ရင်းနဲ့လီးကလဲအဆုံးအစွန်တောင်လာတော့ဦးမင်းအောင်ပုဆိုးကိုလှန်ကာသူ့ရဲ့မာစတာလီးကြီးကိုဆုပ်ကိုင်ရင်းဂွင်းထုနေလိုက်သည်။
ဇာတ်ကားထဲကလဲဘဲကြီးကဆော်ကိုကြမ်းနေပြီဖြစ်၍ဦးမင်းအောင်မှာလိုးချင်စိတ်တွေထိန်းမရတော့ကာဂွင်းထုရင်းလက်ကိုစောင့်လိုးနေတော့သည်။
ကြည့်ရင်းနဲ့တကားပြီးသွားသည်အထိမပြီးတော့နောက်တစ်ကားစလာကာထိုဇာတ်ကားကိုမြင်တော့ဦးမင်းအောင်လန့်သွားသည်။
ဒါကသူနဲ့သူမိန်းမလိုးထားတာဖြစ်ပြီးဒါကိုမျိုးသူချောင်းပြီးရိုက်ထားတာကိုသိတော့ဦးမင်းအောင်ဘာလိုရိုက်ထားတာလဲသိချင်လာသည်။
တဏှာစိတ်ကလဲငယ်ထိပ်ကိုရောက်နေပြီးဖြစ်၍မျိုးသူသာသူ့ကိုလက်ခံရင်ကောင်လေးလဲဖင်လိုးပေးဖို့အသင့်ဖြစ်နေသည်။အခုချိန်မှာသားတွေဘာတွေနားမလည်။တကယ်ဆိုရင်မျိုးသူကသူနဲ့ဘာသွေးမှမတော်တာပဲလေ..
ထိုစဉ်မျိုးသူလဲရေချိုးပြီးပြန်ထွက်အလာသူ့ကိုစားတော့ဝါးတော့မတတ်ကြည့်နေတဲ့အဖေ့ကိုမျိုးသူမြင်လိုက်ရတော့လန့်သွားကာလက်ထဲမှာလဲသူ့ရဲ့ဖုန်းကတအားအားအော်နေသည်။
မျိုးသူသူ့တို့ကိုချောင်းရိုက်ထားတာများမြင်သွားပြီလားဆိုပြီးစိုးရိမ်ကာပြေးလာပြီးဖုန်းကိုယူလိုက်တော့တကယ်ပဲသူတို့လိုးနေတာကိုကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။
"သား..ဒါကိုဘာလို့ချောင်းပြီးရိုက်ထားတာလဲ.."
"ဟိုအဲဒါက.."
မျိုးသူဘယ်လိုဖြေရမှန်းမသိဖြစ်နေရင်းလျှောက်ကြည့်ရာအဖေ့ရဲ့ပုဆိုးအောက်မှလီးကြီးကထိုးထောင်နေတာတွေ့လိုက်ရတော့မျိုးသူမဖြေရှင်းတော့ပဲအခွင့်အရေးဖန်တော့မည်လို့ဆုံးဖြတ်ကာရှေ့တိုးလာပြီးအဖေ့ရဲ့လီးကိုပုဆိုးပေါ်မှဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
ဒီတော့ဦးမင်းအောင်မှာသားရဲ့လက်အထိအတွေ့ကြောင့်မျက်လုံးများမှိတ်ကာပင်ခံစားလို့သွားသည်။
"ဘာလို့ရိုက်ထားလဲသားဖြေပေးရမလားအဖေ.."
မျိုးသူကလီးကိုကိုင်ရင်းမေးတော့ဦးမင်းအောင်ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ဒီတော့မျိုးသူထိုင်ချလိုက်ကာပုဆိုးကိုမပြီးအဖ့ရဲ့ဂေါ်ရခါးလီးညိုကြီးကိုစုပ်လိုက်သည်။
"ပ်စ်...ြပြစ်...ပ်က်.."
"အား...အင်း...အား...ဂွတ်.."
ဦးမင်းအောင်မှာပါးနပ်လှတဲ့သားရဲ့လီးစုပ်ပေးမှုကြောင့်ငြီးငြူကာတံတွေးတွေပင်မြိုချလိုက်သည်။
"အဖေရဲ့ဟောဒီကလီးကြီးကိုကြိုက်လို့..သားကိုစုပ်ခွင့်ပေးပါနော်အဖေ.."
မျိုးသူကစုပ်ရင်းကလီးကိုဖြုတ်ကာပြောတော့ဦးမင်းအောင်ခေါင်းကိုတဆက်ဆက်ညိတ်ကာပြတော့မျိုးသူပြုံးကာလီးကိုစုပ်လိုက်တော့ဦးမင်းအောင်သဘောကျသွားကာမျိုးသူရဲ့ခေါင်းကိုတောင်ကိုင်ထားလိုက်မိသည်အထိ။
"ကောင်းလား.."
"ကောင်းလိုက်တာသားရာ..စုပ်ပေး.."
ဦးမင်းအောင်ကပြောတော့မျိုးသူလီးကြီးကိုဆက်ကာစုပ်ပေးလိုက်သည်။လီးကိုစုပ်ရင်းနဲ့ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်လိုက်ရာဦးမင်းအောင်မှာအင်္ကျီကြယ်သီးတွေပင်ဖြုတ်၍ချွတ်လိုက်သည်။
ဒီတော့ယောင်္ကျားပီသလှတဲ့အဖေ့ရဲ့ဘော်ဒီကိုမျိုးသူအနီးကပ်မြင်လိုက်ရ၍ဖင်တွေပင်ကျိမ်းကာပင်သွားသည်။လီးကိုစုပ်ရင်းအဖေ့ရဲ့ကိုယ်အနှံ့ကိုပွတ်ပေးလိုက်တော့အဖေ့လီးကြီးမှာပါစပ်ထဲပို၍ပြည့်လာသည်ပင်ထင်ရသည်။
မျိုးသူမောသွား၍လီးကိုထုတ်ကာလက်နဲ့ဂွင်းထုပေးနေလိုက်သည်။လီးကြီးကလဲသွားရည်တွေနဲ့ရွှဲကာပြောင်လက်နေသည်။
ဒစ်ခေါင်းကြီးမှာလဲသွေးများတိုးကာတဒိတ်ဒိတ်ခုန်လို့မဲပြောင်နေသည်။
မျိုးသူလဲသူ့ရဲ့ကိုယ်မှပတ်ထားတဲ့တပတ်ကိုဖြီကာဖင်ကိုကုန်းပြလိုက်တော့မနေ့ကမှခံထားတဲ့ဖင်ကပြဲပြဲလေးမြင်လိုက်ရကာဦးမင်းအောင်လိုးချင်သွားမိသည်။
"အဖေ..သားဖင်ကိုလိုးမှာလား.."
"အင်း..အဖေသားရဲ့ဖင်ကိုလိုးချင်နေပြီ.."
"ချောဆီသုံးမှဖြစ်မယ်ထင်တယ်..အဖေ့လီးကအကြီးကြီးပဲ.."
"မလိုပါဘူးသားရာ..ထွီ.."
ပြောကာဦးမင်းအောင်လီးပေါ်တံတွေးထွေးလိုက်ပြီးဖင်ဝကိုလဲသုတ်လိုက်သည်။
"အဖေလိုးတော့မယ်..ကုန်းလိုက်.."
မျိုးသူဆိုဖာကိုကိုင်ကာကုန်းလိုက်တော့ဖင်ဝလေးမှာပို၍ပြဲသွားပြီးဦးမင်းအောင်ဖင်ဝမှာသူ့လီးကြီးကိုတေ့ကာထိုးထည့်လိုက်သည်။
"ဗျိ...ဗျိ...ဗျိ..."
"အား.."
ဦးမင်းအောင်မှာဘယ်လောက်ပင်ငတ်နေသည်မသိမနူးမနပ်တော့ပဲလီးကိုအစိမ်းသက်သက်ထိုးထည့်တော့မျိုးသူထွန့်ထွန့်လူးသားကာမကုန်းနိုင်တော့ပဲဆိုဖာပေါ်ကပ်သွားတော့သည်။
"နာတယ်အဖေ..မရလောက်ဘူး..ပြန်ထုတ်ပြီးချောဆီသုတ်ရအောင်.."
"မလိုပါဘူးသားရာ..ကြာပါတယ်..ခဏတော့နာမှာပေါ့အောင့်ခံကွာ.."
"ဗျိ...ဗျိ...ဗျိ..."
"အား...အား...အ..."
ပြောရင်းအဖေကစောင့်ထိုးလိုက်တော့မျိုးသူဆက်ဆက်ခါအောင်နာကျင်သွားရပါသည်။ဖင်လေးမှာလဲအရင်ကခံဖူးပေမဲ့အခုလီးကဂေါ်ရခါးလီးကြီးဆိုတော့ပြည့်ကျပ်ရုံတင်မကပဲချဲ့၍ဆွဲသွားတော့ဖင်လေးမှာကွဲသွားပြီးသွေးများထွက်လာတော့သည်။
လီးမှာလဲတဆုံးထိဝင်သွားပြီဖြစ်ပေမဲ့မျိုးသူမှအနေရခက်နေပြီးဘယ်လိုနေရမှန်းမသိဖြစ်နေသည်။
"ဘက်...ဘက်...ဘက်..."
"အား...အား...အ..."
အဖေမှာလီးအထဲဝင်ပြီဆိုရင်ပဲဆောင့်လိုးတော့မျိုးသူမှာနာတာကိုဘယ်လိုစာစီစာကုံးရမှန်းမသိဖြစ်နေရတော့သည်။
ဦးမင်းအောင်မှာလဲဖင်မလိုးဖူးပေမဲ့အစလိုးနေတာဖြစ်သော်လဲအဝင်အထွက်မှန်မှန်လိုးနိုင်သည်။အဖုက်သာလိုးနေရပြီးသူ့မိန်းမရဲ့အဖုက်မှာကျယ်နေပြီဖြစ်တော့လိုးလို့ကမကောင်း၊မရှိသုံးသုံးနေရခြင်ဖြစ်ကာအခုမျိုးသူရဲ့ဖင်ကျပ်ကျပ်စီးစီးကိုတော့အရသာတွေ့ကာစောင့်လိုးနေမိသည်။
"ဘက်...ဘက်...ဘက်.."
"အား...အား...အား...အ.."
"အင်း...အား...ကောင်းလိုက်တာသားရာ..သားရဲ့ဖင်ကကြပ်စီးနေတာပဲ..အား.."
အဖေမှာပြောရင်းစောင့်လိုးနေတော့မိုးသူလဲအဖေ့ရဲ့စကားတွေကြောင့်စိတ်တွေထန်လာပြီးအဝင်အထွက်ကလဲကြာလာတော့ခံရတာအရသာတွေ့လာသည်။
"ဘက်...ဘက်...ပက်...ဘက်.."
"အား...အား....အ...အ..."
"အိုး...အင်း..အား..ကောင်းလိုက်တာ..အား.."
ယောင်္ကျားစစ်စစ်ကြီးလဲဖြစ်၊လိုးနေတဲ့သူကသူသဘောကျရတဲ့အဖေ(ပထွေး)လဲဖြစ်၊နောက်ပြီးလီးကလဲသူသဘောကျတဲ့လီးညိုညိုမဲမဲကြီးဆိုတော့မျိုးသူအရသာနှင့်တကွအဖေ့ရဲ့လိုးချက်တွေကိုခံစားလို့နေတော့သည်။
ဘယ်သူပိုကြာကြာဆိုပြီးအလိုးပြိုင်ပါလျှင်အနိုင်ရရှိမည့်သူကသူသာဖြစ်မယ်ဆိုတာရဲရဲကြီးအာမခံနိုင်ပြီးမျိုးသူကိုအကြာကြီးလိုးနေတာပင်တော်တော်နဲ့မပြီးပဲတစ်နာရီလောက်ကြာမှသာမျိုးသူရဲ့ဖင်ထဲလရည်တွေပန်းချလိုက်သည်။
လီးကလဲကြီးတော့လရည်တွေကလဲအများကြီးဖြစ်ကာဖင်ထဲမှလရည်တွေရောသွေးတွေရောရေထွေးနေတော့သည်။
"ဟင်း..."
အဖေမောသွား၍လီးကိုမချွတ်ပဲခနနားပြီးမှချွတ်လိုက်ကာဆိုဖာကိုမှီကာထိုင်နေလိုက်သည်။မျိုးသူလဲသူ့လိုထိုင်ရန်ပြင်တော့အဖေကသူ့အပေါ်ထိုင်ခိုင်းရာမျိုးသူသဘောကျသွားသည်၊
"အဖေ့ကိုစိတ်ဆိုးလား.."
"သားမျှော်လင့်နေခဲ့တာပါအဖေရာ.."
"အဖေမှားသွားပြီထင်တယ်၊တကယ်ဆိုသားကအဖေ့ရဲ့သားပဲ.."
"သွေးသားမတော်စပ်ပါဘူးအဖေရာ.."
"အဖေ့လီးကိုဘယ်တုန်းကတည်းကသဘောကျနေတာလဲ.."
"အဲဒီvideoရိုက်တဲ့နေကတည်းက.."
မျိုးသူပြောတော့အဖေကဖုန်းကိုယူကာထိုvideoရိုက်တဲ့နေ့စွဲကိုကြည့်တော့...
"တစ်လတောင်ကျော်သွားပြီ.."
"ဟုတ်တယ်..အဖေ့လီးကိုမှန်းပြီးညတိုင်းသားမှာအာသာဖြေခဲ့ရတာပါအဖေ.."
"အဖေအသိနောက်ကျခဲ့တယ်..နောက်နေ့တွေလဲလစ်ရင်အဖေတို့ခိုးပြီးလိုးကြမယ်နော် .."
"အဖေ့မှာအမေရှိသားပဲ..သားတော့အဖေ့လီးကြီးကိုကြောက်နေပြီ.."
"မကြောက်ပါနဲ့သူကချစ်ဖို့ကောင်းပါတယ်.."
ပြောကာအဖေကမျိုးသူလက်ကိုကိုင်ကာသူ့ရဲ့လီးကိုပြန်ကိုင်ခိုင်းတော့လီးကပြန်မာလာပြန်သည်။
"အဖေ့လီးကဘာလိုအဲလောက်ကြီးနေတာလဲ..သားအဖေ့လီးလောက်ကြီးတဲ့လီးအပြင်မှာမမြင်ဖူးဘူး၊မြန်မာတွေထဲမှာရှာမှရှားလီးပဲ.."
"အဖေငယ်ငယ်ကဆေးထိုးထားတာလေ..နောက်ပြီးအဖေ့မှာကြီးဆေးနည်းလဲရှိတယ်၊နောက်ပြီးနေတိုင်းဂွင်းထုတယ်.."
"သားလဲဂွင်းထုတာပဲသားလီးတော့အဲလောက်မကြီးပါဘူး.."
"ထုနည်းကလဲရှိသေးတယ်သားရ၊သားကလီးကြီးဖို့မလိုပါဘူး..ဖင်လေးလှနေဖို့ပဲ..သားနာနေသေးလား.."
"နည်းနည်းပေါ့.."
"အဖေထပ်ဆွဲချင်သေးတယ်သားရာ.."
"နောက်မှပေါ့.."
"မနက်ဖြန်သားအမေပြန်လာတော့မှာ၊အဲလိုဆိုမလွတ်လပ်တော့ဘူး..လုပ်ပါသားရာ.."
အဖေကထပ်ပြီးတောင်းဆိုနေတာနဲ့မျိုးသူလက်ခံလိုက်သည်။ဒီတစ်ခါနေရာရွေးလိုက်တာကရေချိုးခန်းးရေချိုးခန်းထဲကရေပန်းအောက်မှာရေသံတွေနဲ့အတူဖောင်းဖောင်းလိုးသံတွေကပဲ့တင်ထပ်သွားပြီးရေများနဲ့အတူလရည်တွေနှစ်ယောက်လုံးထွက်ကုန်ကြတော့သည်။
ထိုနေ့မှစပြီးအဖေကအမေ့ကိုနေ့တိုင်းမလိုးတော့ပါဘူး။ကျွန်တော့်ကိုကျောင်းလာကြိုပြီးဟော်တယ်ကိုတစ်ရက်ခြားတစ်ခါခေါ်သွားပါတော့တယ်...
ဒါပါပဲ...
ယောက်ျားစစ်စစ်ဆိုတာလဲဖင်လိုးတတ်ပါတယ်၊ဖင်မလိုးတဲ့ယောက်ျားဆိုတာမရှိပါဘူး။
ရှိတော့ရှိပါတယ်သူတို့ကဖင်မလိုးပါဘူး၊ဘာလို့လဲဆိုရင်သူတို့ကဖင်ခံကြတဲ့သူ-bottomဖြစ်နေကြလို့ပါပဲ
ပြီးပါပြီ
Aung Lay@At
0 Comments