သည်နေ့ မိုးအေးအေး နဲ့ လောက်ခေါက်တလုံးဖဲ့မလို့ စိတ်ကူးရုံရှိသေး မော်လမြိုင် က အန်တီသန်း ဖုန်းဆက်လာသည်၊ ဟိုဘက်ကမ်းကို လူပို့ဖို့ မနက်ကိုးနာရီ ကားဂိတ်ဆိုက်မည် သွားကြို ဟိုဘက်ကမ်းကူး ဟိုဘက်ကကမ်း ဖိစောင် ထံပို့ ပေးရုံပဲ အိုကေပြီးဆိုတာနဲ့ ဖုန်းထဲ wave ကနေ ငွေဝင်လာလိမ့်မည်၊..
သည်အလုပ်က ဖိုးသဲ ရဲ့ နေ့တဓူဝ အလုပ် နေ့တိုင်းတော့အလုပ်မရှိ ခုလိုမိုးဦးကျရာသီမျိုးဆို တပတ်နေမှ နှစ်ရက်လုပ်ရကံကောင်းပေါ့ နွေရာသီလို နေ့စဥ်မဟုတ် အဲ့ချိန်ဆို လက်ဖျားငွေသီးပြိီပေါ့....
ဖိုးသဲ အလုပ်က တရားဝင်တာမဝင်တာ မသိ နိုင်ငံအတွက် နစ်နာတာ.ထိခိုက်တာလည်း စိတ်မဝင်စား သည်ဘက်ကမ်းက လူကို ဟိုဘက်ကမ်းအရောက် ဖိစောင်ထံ ပို့ပေးနိုင်ပြီးဆို pho message ထဲ ကျသင့်ငွေက ဝင်ရောက်လာပြီး.....
ဆေးချတာလည်းမဟုတ်. လူမှောင်ခိုးကူတယ် ဆိုရအောင်လည်း ဖိုးသဲ က ဟိုကိုရောက်အောင် ပို့ပေးရုံလေ... ကာယကံရှင် နစ်နာအောင်လည်း ဘာမှမပြုလို ယုတ်စွအဆုံး နုတ်ဖြင့် နဲ့တောင်း ထိခိုက်မူ့မပြု ထမင်းကျွေးသော အလုပ်ကို ဖိုးသဲ တာဝန်ကျေသည်၊
တူး.. တူ....တူး
တူ....တူး...တူ
Pho..ဝင်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ အန်တီသန်းဖြစ်နေသည်၊ ဘာကိစ္စရှိသေး လည်းဟု ..သိချင်ဇောနဲ့ ကောက်ကိုင်လိုက်တော့...
"ဟယ်လို ဖိုးသဲ...''
"အင်း ပြော အစ်မ...''
" ဖိစောင် က မနက်ဖြန်မှ မဲဆောက်ပြန်ရောက်မှာ အ့တာ ဟိုတယောက်ကို ဖိုးသဲ ခဏ ခေါ်ထားလို့ရမလား... ''
ဖိုးသဲ စဥ်းစား မိလေပြီး....
သိပ်တော့ မလွယ်သလို ဆင်ပြေမှာနိုင်ပါ့မလား..
ဖိုးသဲ လူကြိုပို့ အလုပ်ဟာ ပိရိသေသပ်တာမို့ အိမ်ဘေးနားဝန်းကျင်က ဘယ်သူ့မှမသိကြ အလုပ်ကိစ္စ အိမ်ကိုယူမလာ ခေါ်မလာလို့လည်း ပါသည်၊
"ကူညီပါ ဖိုးသဲ ရယ် အစ်မ တူလေးမို့ပါ အပြင်မှာထားရင် စရိတ်စခနဲ့ အရူပ်အထွေး စိုးမိလို့ပါ...''
ဪ..စောင့် ကျိုးနည်း ဖိုးသဲက နှစ်ရက်လောက် ခေါ်ကျွေးထားရမည့်ကိန်း...
" မနစ်နာစေရပါဘူး ဖိစောင် ဆီက ပြန်လာရင် တသောင်းပို့ထည့်ပေးမယ် ငါ့တူလေး အတွက် စရိတ်ကို သည်နေ့မနက်ဖြန် နှစ်သောင်းပေးပါ့မယ် ခုလွဲပေးမယ်....''
အ့လောက်ပြောနေမှတော့ ဖိုးသဲလည်း မနေတတ်တော့ ငြင်းဆန်ရန်အခက် ဖြစ်နေလေသည်၊
" ok အစ်မ ကိုးနာရီကားဆိုက်မှာလား...''
" ကျေးဇူးပါ ပဲ ဖိုးသဲရယ်....အေး ကိုးနာရီ အစ်မ wave ကနေ လွှဲပေးလိုက်မယ် ခု...''
" ok...''
ဖုန်းချပစ်ပြီး ဖိုးသဲ အိမ်ခန်းကို နဲနဲရှင်းလိုက်သည်၊
စီးတော် ဟွန်ဒါဖစ် ကို ဆီလက်ကျန်စစ်ဆေးရင်း... မိုးက အတော်စိမ့်လာသည်၊ သည်ပုံစံနဲ့ စဲတော့မှာမဟုတ်.... သောင်းရင်းမြစ်ရေကလည်း တိုးသထက်တိုးလေပြီး.... မြုပ်ဖို့ပဲကျန်တော့သည်၊
မျက်လုံးက လောက်ခေါင်ပုလင်းလေးကို စောင်းထိုးကြည့်ရင်း ဘယ်ရမလည်း တဝက်ကျိုးအောင် ကစ်ချပစ်လိုက်သည်၊ တယောက်ထဲနေသားကျ လေပြီးဖြစ်တဲ့ ဖိုးသဲ အဖို့ရာ သည်နေ့မှ ထူးဆန်းလှပေစွ..
မိုးအေးအေး နဲ့ ဖီးလ်ရတာ ကစ်ရတဲ့ မု့ခ် ဘယ်သူက ကိုယ်ချင်းစာ ခံစားတတ်မလည်း....
ရှစ်နာရီခွဲကျော်တာနဲ့ မိုးကာအင်္ကျီ ကို ကောက်ဝတ်ကာ ဘောင်းဘီတိုတို ဒူးပြတ်လေးနဲ့ ဆိုင်ကယ်ကယ်ကောက်စီးကာ မော်လမြိုင် ဂိတ်ဆီ မောင်းလာခဲ့လေသည်၊
မြဝတီတမြို့လုံး မိုးစက်အောက်၌ ငြိမ်သက်နေလေသည်၊...မိုးရေထဲ ဆိုင်ကယ်ကို သတိထား ထိန်းမောင်းရင်း ကားဂိတ်ရောက်တော့ ကားကဆိုက်ထားပြီးသား သူပဲနောက်ကျသလား ကားကပဲ စောနင့်သလား မသိ မိုးကြောင့် ကားဝန်း တလေျှာက်မှာ လူရှင်းနေလေသည်၊
မျက်လုံးဝေ့ကစားကာ ဖြစ်နိုင်မည်သူကို လိုက်ရှာလေသည်၊ အော်ခေါ်ဖို့လည်း မဖြစ်နိုင်..
ချမ်းမင်းစိုး (မုတ္တမ)... ဆိုတဲ့ နာမည်ကို ရေရွတ်ရင်း...မျက်လုံးမမိတ်ရဲပဲ ပြူးရှာကြည့်လေသည်၊
"ကိုဖိုးသဲ လား....''
"ဪ....''
ခေါ်သံကြောင့် နောက်လှည့်ကြည့်ကာ တွေ့လိုက်ရသော လူပုံစံကြောင့် ဖိုးသဲ လည်း အံသြနေမိသည်၊
အသားဖြူဖြူ ခပ်သွယ်လျလျ လူ့ဖလံလေး နုတ်ခမ်းလေးတွေက နီရဲတျာနေလေသည်၊ ဆံပင်များက ကတ္တီပါရောင်နဲ့ နီကျင့်ကျင့်...ခပ်ရှည်ရှည်လေးနဲ့ တမျိုးလေးတော့ သူ့ဟာနဲ့သူ လိုက်ဖက်နေလေသည်၊
"ချမ်းမင်းစိုး... လား''
"ဟုတ် ကိုဖိုးသဲ.. ''
" မိုးအေးနေတယ် ရော့ အင်ကျီ.. တခုခုစားမလား ညီ..''
စေတနာနဲ့ ကိုယ်ချင်းစာ စိတ်က ယိုဖိတ်လာသည်၊ ချမ်းမင်းစိုး ပုံစံလေက အလန်းစားလေ မျက်လုံးချင်း ပဲ လှုပ်ရှားကာ
" မိုးအေးတယ်လေ တခုတခု စားကြရအောင် ကိုဖိုးသဲ ဘီယာသောက် မလား..''
ကြွေကျထွက်လာပြီး မျက်လုံး နဲ့ပဲ လှုပ်ရှားရသေးတယ် ဖိုးသဲ လည်း ချမ်းမင်းစိုး ပခုံးက်ို ဖက်သိုင်းကာ....
အင်း နဲနဲလောက်...
နှစ်ပင်လိမ်မယ်နော်...ကိုဖိုးသဲ
ဟားဟား.. ရတယ် ခပ်ပါးပါးပဲပေါ့
လူကဲခတ်မညံ့သလို လူရာဝင်ဆန့်တတ်မည့်ဟု ဖိုးသဲ ထိုကောင်လေး ကို ခန့်မှန်းတွေးကြည့်မိသည်၊....
မိုးကာအင်္ကျီ ပေးလိုက်ကာ ဆိုင်ကယ်မောင်းလိုက်သည်၊ ချမ်းမင်းစိုး လည်းနောက်ကနေ ခွစီးကာ ဖိုးသဲအား ဖက်ထားလေသည်၊ မိုးကတော့ သည်းလျက်ရွာနေတုန်း ပါပဲ Ra Man Thai Food. ဆိုင်သို့မောင်းလာပြီး...
ပူပူနွေးနွေး ချဥ်စပ်စပ် ထိုင်းဟင်းပွဲများကို ဘီယာနဲ့ မြည်းလို့ ကောင်းမှကောင်း အေးစက်နေသော ကိုယ်မှာ နွေးထွေးပြီး ချွေးများပါ စို့တက်လာရပါသည်၊
ချမ်းမင်းစိုး က ဘီယာတပုလင်းသာသောက်ပြီး ဖိုးသဲ က သုံးပုလင်း ကစ်ပစ်လိုက်သည်၊ လောက်ခေါက်အခံ. ဘီယာတန်ခိုးနဲ့ ကြက်အုန်းနို့ချဥ်စပ်ဟင်း နဲ့ ရောသမမွှေကာ ဖိုးသဲ မှာ မျက်နှာဖောင်းတင်းလို့ မျက်လုံးတွေ နီစပ်နေယောပေါ့...
ကျသင့်ငွေကို ချမ်းမင်းစိုး ကပဲ ရှင်းပြီး အပြန်ကိုလည်း သူကပဲ မောင်းလာရလေသည်၊ မိုးကတော့ တနေ့လုံးမစဲမည့် သဘော....
နောက်ကနေ ခွထိုင်ပြီး လမ်းပြအဖြစ် လက်ညိုးညွန်ကာ ဟ်ိုကွေ့ သည်မောင်း နဲ့ ချမ်းမင်းစိုး ခါးတဖက်ကို ဖက်ကိုင်ကာ လူချင်း နီးကပ်အောင် ထိုင်လိုက်တာမို့ ချမ်းမင်းစိုး ဖင်လုံးနဲ့ ဖိုးသဲ ရှေ့မောင်းတံက ချိန်းသားကပ်နေလေသည်၊ အရှိန်ရတာမို့ စိတ်ကလည်း ရဲနေလေသည် တယောက်ကို တယောက် ရှိန်တဲ့သဘောအနေနဲ့ နုတ်သော်လည်းကောင်း ကိုယ်သော်လည်းကောင်း သိသိသာသာ သိသာထင်ရှားသည့် ပုံသဏ္ဍာန် မပြပဲ နေလိုက်ကြသည်၊
သူဖင်ဝကို ဖိကပ်ထားတဲ့ ရှေ့မောင်းတံကြီးဟာ တဖြေးဖြေးလှုပ်ရှား လှုပ်နိုးလေပြီးဆိုတာ သိလိုက်ရလေသည်၊ အနားကပ်ပူးထားတာမို့ နာသယ်စ လည်တိုင်တလျှောက် အဝတ်မဲ့သည်နေရာ များဟာ မိုးစက်ရေများ ထိရိုက်မူ့ကြောင့် ချမ်းသလိုရှိနေတာ ကိုဖိုးသဲ ရဲ့ နှာဝက မူတ်ထုတ်လိုက်တဲ့ လေပူနွေးများဟာ ချမ်းမင်းစိုး အကြောထဲစိမ့်နွေးရလေသည်၊
ဆိုင်ကယ် ကို မနည်းထိန်းမောင်းရင်း အိမ်ရောက်မှပဲ စိတ်ချမ်းသာရလေသည်၊
ဖိုးသဲက အိမ်ပေါ်အဆင့်မှာ လှဲချလိုက်လေသည်၊ ချမ်းမင်းစိုး က ရေကဗျာကယာချိုးကာ အဝတ်စား လှဲကာ နွေးနွေးထွေးနေလေသည်၊...
"ဟောဗျာ... ရေစိုနဲ့ပဲ ပါလား....''..ကိုဖိုးသဲ ကို အဝတ်စား လှဲဖို့ စီစဥ်လေသည်၊ အိမ်တံခါး
ပေါက်ကို အပြင်ကလှမ်းမမြင်နိုင်ပါ အိမ်လေက သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး နဲ့ ခြံဝန်းကလည်း ကာရံထားတာ လုံခြုံသည် ဒီအိမ်မှာ ကိုဖိုးသဲ တယောက်ထဲ ရှိပုံရသည်၊...
အင်္ကျီ ကို ချွတ်လိုက်တာ အလွယ်လေး မို့အစ်နေသော ရင်အုံကြွက်သွားများကို ကြည့်ကာ... ချမ်းမင်းစိုး စိတ်ထဲ ကျိကလိ ကလိ.. နဲ့ ဘီယာသမား ဆိုပေမဲ့ ဗိုက်ကရွဲပူမနေပါ အတန်သင့်ချပ်ရပ်ပြီး ကြည့်ကောင်းနေလေသည်၊
အင်္ကျီ ချွတ်တာက ကိစ္စမရှိ ဘောင်းဘီကြဘယ်လို ချွတ်မလည်း... ချမ်းမင်းစိုး ချီတုံချတုံ ဖြစ်နေလေသည်၊ သည်တိုင်းလွတ်ထား ရင် အအေးပတ်လိမ့်မည် မိုးကလည်းစိမ့်လို့ ရွာကောင်းနေတုန်း မထူးတော့ဘူး ဆိုကာ ဘောင်းဘီ ကို အောက်ခံတထပ် ပါ ညပ်ယူရင်း ဆွဲချလိုက်လေသည်...
"ဟင်... ''
၄၅' ဒီဂရီ လောက် မတ်ထောင်နေတဲ့ လီးဟာ ဘွားခနဲပေါ်လာလေသည်၊ ကြည့်စမ်းပါဦး လှလိုက်တဲ့လီးမျိုး ထွားထွားအိအိကြီး ထိပ်ဖူးလေးက ခပ်ရဲရဲလေး ဒစ်ပြုတ်ပြဲလန်ပြီး အနေထားက သည်လီးက ကျင်းစိမ်ဖူးသည် ထင်ပါတယ် ....
"အိုး....''
"အွင့်..... ''
ချမ်းမင်းစိုး အငိုက်မိ အလစ်သုတ်ခံရလေပြီး...
တကိုယ်လုံးကို ပွေ့သိမ်းကျုံးဖက်သိပ် ခံရပြီး မျက်နှာအနှံ့ တရူံ့ရူံ့နဲ့ အနမ်းခံရလေသည်၊...
"အိုး... လွတ်ပါ ကိုဖိုးသဲ ရာ... တယောက်ယောက် လာတွေ့ ရင် ခက်ရချည်ရဲ့...''
"အဲ့ စိတ်ချ ကိုယ့်အိမ် ဘယ်သူမှမလာဘူး မိုးရွာနေတော့ ပိုဆိုး လာလိမ့်ဖို့... ''
"အို ဟို...ဟို အိမ်သားတွေ ယော ဟင်...''
"ကိုက တကောင်ကြွက် အစ်မလင်မယားက ထိုင်းမှာ....''
ချမ်းမင်းစိုး ကို စိတ်မရှည်တော့သော် လေသံနဲ့ ပြောရင်း နုတ်ခမ်းစုပ်ပစ်လိုက်သည်၊ ချဥ်တူးတူးနဲ့ ဘီယာနံ့တွေ ကို ကြိတ်မိတ်ခံစားရင်း ဖိုးသဲလုပ်သမျှကို ချမ်းမင်းစိုး ငြိမ်သက်ကျသွား ရလေသည်၊..
"ပြွတ်....ပြတ်...ပြတ်...''
"အင့် အု....အင်း....''
"ဖလု ဖူး...ဝု...''
ချမ်းမင်းစိုး ကို ပက်လက်လှဲအိပ် ချပြီး အပေါ်က ခွစီးလျက် နုတ်ခမ်းကိုသာမ အင်္ကျီကို ဆွဲလှန်ကာ မိုးမိချမ်းတုန်နေတဲ့ နို့သီးမာမာလေး တွေကို နုတ်ခမ်းဖျားနဲ့ ကိုက်ခဲ စုပ်ယူယက်ပစ် တော့သည်၊....
ချမ်းမင်းစိုး ကလည်း သူ့ကိုထောက်ထားတဲ့ ဖိုးသဲ လီးကို လှမ်းနိူက်ယူကာ ပွတ်ဆွဲထုလေသည်၊ အတော်မာပြီး သန်တောင်နေလေပြီး အိုးဒါကြီးနဲ့ ဖင်ဝထဲအထည့်ခံရရင် ဆွေမျိုးမေ့လောက် ပါရဲ့ မနည်းမနော်ကြီး ပါလား...
အာခေါင်တွေခြောက်သွေ့ပြီး တထွေးမြိုချပစ် လိုက်ရလေသည်၊ ဆံပင်အောက် လက်လျှိုနိူက်ကာ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက် နဲ့ ချမ်းမင်းစိုး ခေါင်းကို မတင်မြောက်ကာ သူ့မျက်နှာနဲ့ နီးကပ်အောင် ထိကပ်ရင်း...
"...ကို့ကို နမ်းပေးပါလား ချမ်းမင်း ရာ...''
တောင်းဆိုမူ့ကို လိုက်လျောသည့်အနေဖြင့် ဖိုးသဲ မျက်နှာကို နမ်းလိုက်မည့် အပြု....
" No...no...နိုး မဟုတ်ဘူးလေ ချမ်း ရာ...ကို့ညီလေး ငပဲကိုပြောတာ....''
" ဟာ.....ကိုဖိုးသဲ ကလည်း...''
ချမ်းမင်းစိုး မှာ ရှက်လွန်းလို့ မျက်နှာကို တဖက်လွဲရင်း မျက်စိစုံမိတ် လိုက်သည်၊ ဖိုးသဲ လှုပ်ရှားပြုသံနဲ့အတူ.... ချမ်းမင်းစိုး ကိုယ်ပေါ်ကနေ ခွာဆင်းလိုက်တာ သိလိုက်သည်..
နုတ်ခမ်း ပေါ်သို့ အရာတခု ထိုးပွတ်တင်ပြီး အနံ့သက်တခုခု ရလိုက်လို့ မယုံသင်္ကာ လို့ မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်ရာ...
အိုး... ဟာ....ကိုဖိုးသဲကလည်း...
ချစ်တယ်မလား....
ဘာဆိုင်လို့လည်း...ကိုဖိုးသဲ ရာ.... ဖယ်ပါ...
ဟင့်အင်း တဝကြီးချစ်ဦးမှာ.....
ပြောရင်းနဲ့ ချမ်းမင်းစိုး ပါးစပ်ထဲ လီးကို ထိုးထည့်သွင်း လိုက်သည်၊...
ချမ်းမင်းစိုး ကလည်း မူမနေအီမနေ တော့ပဲ အလိုက်တသင့်နဲ့ ရွှေချောင်းကို စုပ်ပစ်တော့လေသည်၊....
အရင်ဆုံးလျှာဖျားနဲ့ ဒစ်ပတ်လည် ကို တို့ဆွမွှေရင်း ဒစ်တခုလုံးက်ို ငုံခဲကာ စုပ်ပစ်လေသည်၊ ဖိုးသဲခမျာ ခါးတွန့် ဖင်ဝရူံ့ရတော့လေသည်၊ အမူတ်အစုပ်တော်တဲ့ ချမ်းမင်းစိုး ကို အထင်မသေးဝံ့တော့ အတွေ့ကြုံအတန်သင့် ရှိလောက်မည်ဟု ခန့်မှန်းမိလေသည်၊
ဖွပ်.. ဖွပ်....ဖပ်... ဖပ်....
ဇွိ.. ဇွတ် ဇွပ်....
ဖလု...အု.....အွန့်..အင့်
ချမ်းမင်းစိုး ပါးစပ်ကို ဖင်ပေါက်အမှတ်နဲ့ တဖွပ်ဖွပ် ထိုးသွင်း ဆောင့်လိုး ပစ်ရာ သွားများနဲ့ မခြစ်မိအောင် ဂရုစိုက်ထိန်းပေးရင်း အာညောင်းရလေသည်၊...
လအုတွဲ က တဖုတ်ဖုတ် တဖပ်ဖပ် နဲ့ မေးစေ့ကို ထိမှန်ရိုက်လေသည်၊...တချက်တချက် အောင်ခေါင်ထိ ထိုးညောင့်ရာ ချမ်းမင်းစိုး မှာ မျက်ရည်များပင် စို့တက်ဝဲနေမိလေသည်၊....
ကောင်းလိုက်တဲ့ ရွှေပါးစပ်....
သည်အထဲတော့ အပြီးမခံနိုင်ပါ သည့်ထက်ကောင်းတဲ့ မောင်ညိုတောင်ကြားထဲ နယ်ချဲ့ဆန့်ထုတ် ချင်မိသေးသည်၊
"ကို...ထည့်တော့မယ်နော် ချမ်း ခရေပေါက်ထဲ ကို နော်.... ''
" အိမ်ရှေ့ အပေါက်ဝမှာ ကိုသဲရာ.... အခန်း ထဲသွားရအောင်... ''
"အင်း ခဏလေးပါ.... ''
ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး ချမ်းမင်းစိုး ဖင်ဝကို တထွေးဆွတ် လက်ညိုးထိုးထည့် နိူက်ဆွကာ လီးထိပ်ကို ဖိသွင်းလိုက်သည်၊.....
"....ဗြိစ်.....ဗြစ်...''
"...အာ့... အင့်.....အီး....''
မနည်းဖိသွင်းရင်း လီးတဆုံးထိုး ထည့်လိုက်လေသည်၊ ချမ်းမင်းစိုးမှာ ဖင်ခါရမ်းပြီး... တင်သားများ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါတော့လေသည်၊
ဖွပ်...ဖွပ်....ဗြစ်...ဇွတ့်....
ဖောင်းဖောင်း...ဖပ်ဖပ်....
ဘုတ် ဒုတ်....ဖွပ်....ဗြစ်...
ဖင်ထဲ အဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးပြီး လီးကို ဆွဲ ထုတ်ရာ... ထိပ် ခေါင်းမှာ တရမ်းရမ်းနဲ့ ခါရမ်းနေလေသည်၊
မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်ပြီး... ချမ်းမင်းစိုး ခြေတဖက်ကို ဆွဲကိုင်ကာ ခါးကိုပွေ့ဖက်ရင်း သူ့ကို ခွဖက်စီးစေလေသည်၊
ဖိုးသဲ မတ်တပ်ရပ်လျက် ခါးထစ်ခွင်ကာ ချမ်းမင်း ဖင်ပေါက်ထဲ လီးကို ထိုးထည့်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်အောက် လက်လျှိုနိူက်ကာ လီးပေါ်သို့ ဖိဖိဆောင့်ချ ပစ်လိုက်လေသည်......
အင်း....အင့်..... အွတ်
ဘွတ်...ဗြစ်....ဘုတ်...ဒုတ်....
ဖောက်ဖောက် ဖပ်....
ထိထိမိမိကြီး နဲ့ တကယ့်ကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ကြီး မချီကာ ကိုင်ကိုင်ဆောင့်ပြီး ချီမလျက်နဲ့ပင် ချမ်းမင်းစိုး အား အိမ်ခန်းထဲ သို့ ခေါ်သွားလေသည်၊....
"...ဖောင်းဖောင်း ဖပ်....''
"..အင်း... ကောင်းလိုက်တာ ကိုသဲကြီးရာ...''
"..ကြာကြာလိုးရမလား... ချမ်း မောမှာစိုးလို့....''
ဖိုးသဲ နဖူးပြင်မှာ ချွေးတွေစို့တက်လေပြီး နားထင်စောင်း မှာလည်း ချွေးသီးတွေခိုတွဲ နေလေပြီး .....
အိပ်ယာကုတင်ပေါ် တင်လိုက်ပြီး လီးစွပ်လျက်အနေထား နဲ့ပဲ ပက်လက်ခံခိုင်းကာ ပေါင်ခွ ကိုဖြဲကာ ဆောင့်လိုးရင်း ခြေတစ်ဖက်ကို ပခုံးပေါ်ထမ်းတင် ကျန်တဖက်ကို မြောက်ကားစေလျက် အပေါ်စီးက ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆောင့်လိုးပစ်ရာ... ကုတင်ကြီးမှာ လှုပ်ခါရမ်းကာ နေတော့လေသည်။
ကျွီ... ကျွီ.....
ဖုန်း....ဖုတ်... ဒုတ်...
ဖပ်ဖပ် ဖောင်း.... ဗြစ်.....ဗြစ်.....
ကုတင်မြည်သံ.. လီးအဝင်ထွက်သံ နဲ့အတူ စည်သံကျနေလေသည်၊.....
ခံနေရတဲ့ ချမ်းမင်း မှာ အပြုံးမပျက်ပေ ဖိုးသဲစိတ်ကြိုက် လိုးပါစေဟု ကော့ကော့ပေးသလို တခါတခါ ဖင်ထဲစိမ်ထား တဲ့ ဒစ်ခေါင်းကို စအိုအတွင်းကြွက်သား အားနဲ့ ဆွဲညစ်လိမ်ရာ... ဖိုးသဲမှာ အသဲခိုက်မတတ် ဖီးလ်ဖြစ်စေသည်၊
" ကောင်းလိုက်တာ ချမ်းမင်း ရာ....''
" အွင်း နာနာဆောင့် ပေး ကိုသဲ''
" ဗြွတ် ဗြိစ်....ဗြစ်......''
" ဖောင်းဖောင်း....ဖောင်း....ဖပ်''
လီးကို တဆုံးဆွဲထုတ်ကာ ဒစ်ဖူးလေးနဲ့ ဖင်နုတ်ခမ်းသားဝ ကို ဆွဲချိတ် ဖိသွင်းရင်း တဆုံးဖိထိုးသွင်းရာ....
ထိထိမိမိကို အကြောချဥ်များ စိမ့်ကာ စိတ်တွေထိန်းမရ ချင်တော့ လိုး၍ကောင်းနေသေးသည်၊ ဒူးတွေညောင်းချိ ကာ ခါးဆစ်တွေ ကိုက်နေတာကလွဲရင်ပေါ့....
ချမ်းမင်း နုတ်ခမ််းကို ဖိစုပ်နမ်းကာ.နို့တဖက်ကို ညစ်ဆွဲထားရင်း....
" ဖပ်ဖပ်....ဖွပ် ဒုတ်....''
"ဗြစ်...ဗြိစ်....ဘွတ်....''
နောက်ဆုံးတိုက်ကွက်နဲ့ ထိုးညောင့်လိုးဆောင့်ရင်းကနေ သုတ်ရည်တွေ ဟာ ပမ်းထွက် လာခဲ့ရပါပြီး.... သို့ပေမဲ့ ဖိုးသဲ အလိုးမပျက်သေးပါ.... တကယ့်ကို လိုးနိုင်စိန်ကြီး....ပေါ့
ချမ်းမင်းမှာ ဖင်ဝပူလာသလို ခါးတွေကိုက်ခဲလာ လေပြီး.... ရူးပဲပေါက်ချင်သလိုလို အီးပဲ ပါချင်သလို နဲ့ ဖိုးသဲ အား....ပြောလိုက်ရတော့လေသည်၊....
အား မရတော့ဘူး ပြိီးရင်လည်း ထုတ်တော့လေ ကိုသဲရာ... မရတော့ဘူး...ညောင်းချိနေပြီး...
သည်တော့မှ ဖိုးသဲလီးကို ဆွဲထုတ်ရာ လီးချောင်းမှာ သုတ်ရည်အညှိအချွဲ တွေနဲ့ အင်္ကျီ စနဲ့ သုတ်ဖယ်ရင်း.... ချမ်းမင်း ကို လက်ဆွဲကာ...ရင်ခွင်ထဲ သိပ်ဖို့ လုပ်လေသည်၊
" အိုး ကိုသဲကလည်း အင်္ကျီ ဝတ်ပါဦး အအေးပတ်တော့မယ်... ''
အပြင်မှာမိုးတွေ ရွာနေဆဲ.... သောင်းရင်းမြစ်ကြီး လည်း ရေပြည့်နေလောက်ပြီးပေါ့....။
🍉🍉
အတူနေရသောအခါ ချမ်းမင်းစိုး အား သံယောဇဥ် ဖြစ်မိတော့လေသည်၊ မအေနဲ့ အဖေကွဲ ပြီး နောက်အိမ်ထောင် အဖေရှိတဲ့ ဘန်ကောက်မှာ အလုပ်လုပ်ဖို့ လိုက်သွားမည်တဲ့ လူပွဲစား အန်တီသန်း နဲ့ အမျိုးမကင်းဘူး....
ပိုက်ဆံအတော်တန် ပါလို့ နေခဲ့တဲ့ ရက်တွေမှာ ချမ်းမင်းကပဲ အကုန်ကျခံခဲ့ပါသည်၊ ကယ်ရီသမားလေး ဖိုးသဲ အဖို့မှာ ဖုဿ ရထား နဲ့ နတ်သမီးရွှေအိုး ရွက်ကိန်း ဆိုက်တော့လေသည်၊ နေ့ရော ညယော တဂျိန်းဂျိန်းနဲ့ မို့ ချမ်းမင်းစိုး ဖင်တော့ မသိ ဖိုးသဲမှာတော့ ဒူးကောက်ကွေးပျော့လို့ နုံးချိနေလေသည်၊...
မနက်ဖြန်ဆို ဟိုဘက်ကမ်း ဖိစောင်ဆီ ပို့ပေးရတော့မှာမို့ ဖိုးသဲ ရင်ထဲ မချိမဆန့်ကြီး ဖြစ်ရလေသည်၊ ဖိုးသဲ ဆန္ဒရှိပါသည် ချမ်းမင်း နဲ့ အတူလုပ်ကိုင် စားဖို့ ဒါပေမဲ့ အမြင့်လှမ်းချင်တဲ့ ချမ်းမင်းစိုး စိတ်ကို နားလည်းလိုက်သည်၊
ခဏဆုံတွေ့ သံယောဇဥ် ဖြစ်ကြပေမဲ့ ဟိုရောက်ရင် ချမ်းမင်း ဟာ စိတ်ပြောင်းလို့ အသစ်တွေ့မှာပဲ မဟုတ်လား....
အင်း သံယောဇဥ် ဆိုတာ အပင်မရှင်သန်ခင် နွယ်ခက်မတက် မရစ်ပတ်ဖွဲ့ ခင်ကပင်... ဖြတ်တောက် ပစ်လိုက်ရရင် ပို၍ကောင်းပါလိမ့်မည်၊ မဟုတ်ပါလား.....
နုတ်ဆက် ညစာလို့ အမည်တပ်ရင် ပို၍ ကဗျာဆန်ရာ ကျလေမလား.... အမဲသားမွှကြော်. ငါးခူကောင်လုံးကင် ငါးဖယ်အစာသွယ်. စတဲ့ ယိုးဒယါးဟင်းတွေက စားချင်စဖွယ် သင်းပျံ့မွေးနေပါသည်၊ အခွံယောပါ ရောချက်ထားတဲ့ ဂုံးလုံးလုံးဝိုင်းဝိုင်း လေးတွေက မျက်စိပသာရ အလွန်လှနေလေသည်၊....
ကိုသဲ.. စားလေ..
အင်း.... ချမ်း....
တူကိုင်ကာ တွေငေးနေတဲ့ ဖိုးသဲ ကို ချမ်းမင်း သတိပေးရလေသည်၊ တူကိုချကာ ဘီယာပုလင်းကို ကိုင်မော့လိုက်သည်၊......တဒင်္ဂ အေးမြသွားလေ မလားဟု ဆုတောင်းမိလေသည်၊ မပြည့်ပါ....
သည်ည တညထဲနဲ့ သူတို့ရဲ့ ကံဆုံဆည်းမူ့ ဟာ အဆုံးသတ် သွားရလိမ့်မယ် ဖြစ်ချင်လည်း့ဖစ်မှာပေါ့ ဘန်ကောက် ရောက်ရင် ချမ်းမင်းစိုး ဟာ သည်လိုရှိနေလိမ့်မည် မဟုတ်တော့..... အသိစုံ ပညာစုံကာ ခြေရာစုံတော့မည်။
ဘေလ်ရှင်းတော့ ပန်ကန်ထဲက ဟင်းပွဲတချို့က အရာမယွင်း အိမ်အပြန်လမ်းဟာ တိတ်ဆိတ်စွာ ငြိမ်သက်လေသည်၊
အိပ်ယာဝင်သောအခါ...
ဖိုးသဲ လီးက်ို ဆုပ်ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲ တဆုံးထည့် စုပ်ပစ်လေသည်၊ အောက်ကနေ အငြိမ်ခံနေရင်း ချမ်းမင်း လုပ်သမျှကို ဖီးလ်ခံယူလေသည်၊
အားရအောင် စုပ်ယက်ပေး ရင်း ရွဲစိုနေလေသော ဖိုးသဲ လီးကြီးကို အရင်းက ထောင်မတ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ခါးပြီး...ဖိုးသဲ ပေါင်ခွပေါ် ခွထိုင်လိုက်သည် ဖင်ဝကို တထွေးနဲ့ ဆွတ်ပွတ်ကာ လီးထိပ်ကို တေ့သွင်းရင်း ဖိထိုင်ချပစ်လေသည်၊ အင်္ကျီ ကို လည်း ဆွဲချွတ်ကာ...လီးပေါ်ညောင့်ညောင့် ဆောင့်ထိုင်ရင်း လေးငါးပတ် စကောမွေ့သလို မွေ့ဝိုင်းလိုက်သည်၊...
ဒူးနှစ်ဖက်ကို အသာလေးထောက်ကာ ဖင်ဝကို မြောက်ကြွထားရင်း ဖိဖိဆောင့်ထိုင် ချပစ်လေသည်၊
ချမ်းမင်း စိတ်ကျေနပ်သည့်အထိ ဦးဆောင်ကာ လှုပ်ရှားပြုရင်း ဖင်ထဲလီးစွပ်လျက် ငြိမ်သက်ကျ ပြီး.. နို့နှစ်ဖက်ကို ဖိုးသဲ စို့ပေးအောင် နုတ်ခမ်း နားကပ်ပေးလိုက်သည်၊
သည်တခါ ဖိုးသဲ အလှည့် ကော့ပေးတဲ့ ချမ်းမင်း နို့တွေကို စုပ်ခဲပစ်သလို တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ညစ်ကိုင်ကာ အောက်က နေ ပင့်ထိုးညောင့်လိုး ပစ်တော့လေသည်၊...
ဖပ်ဖပ် ဖွပ်...ဒုတ်
ဗြစ်....ဗြိစ်.... ဗြစ်..
ဖောင်း ဖောက် ဖောက်.....ဖပ်....
သည်ည တညလုံး အားရှိသမျှ လိုးပစ်တော့မည်လေ... တအိမ်လုံး ကျွက်ကျွက်ညံအောင် အားအကုန် သွန်ချကာ သုတ်ရည်များ ဖြန်းချပစ်တော့မည်၊
😢😢😢😢😢
ချမ်းမင်းစိုး လက်ကို ဆွဲကာ မော်တော်ထဲဝင်ထိုင်လိုက်သည်၊ စက်လှေခကို ဖိုးသဲကပဲ ရှင်းပေးလိုက်သည်၊ လူမပြည့်ခင် ကမ်းကခွာထွက်လေသည်၊.....
အမိမြန်မာပြည်ဘက်ခြမ်း က တရွေ့ရွေ့ထွက်ခွာလာကာ ဟိုဘက်ခြမ်းသို့ ကမ်းကပ်တော့မည်၊ လည်ပြန်လှည့်ကြည့်ကာ ချမ်းမင်းစိုး ရင်ထဲမှာ ဆို့နစ်ပြီး ကြေကွဲချင်မိသည်၊ အမိမြေကို ခွဲခွာထားရစ်ရတော့မည် စိတ်နဲ့အတူ ခဏတာရက်ပိုင်း အတွင်း ဆုံဆည်းခဲ့တဲ့ ကိုဖိုးသဲ ရဲ့ အကြင်နာ နွေးထွေးမူ့ များ ကို ဘယ်လိုပင်မေ့ပစ် နိုင်မလည်း.....
ကိုဖိုးသဲ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားကာ ချမ်းမင်းစိုး ရင်ထဲမှာ တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ဆို့နစ်လေပြီး နောင်တချိန် ပြန်ဆုံတွေ့ရင် ခုလိုမျိုး အထိတွေ့လေးတွေ ပေးစွမ်းနိုင်ပါဦးမလား..... ဟု ရင်ထိတ်စွာ တွေးနေမိလေသည်၊
ဟိုဘက်ကမ်း ကမ်းကပ်လေပြီး...
သောင်ခုံစပ်ပေါ် ခြေချလိုက်ပြီးဆိုတာ နဲ့ နောက့ဘက်ခြမ်းကို လှည့်မကြည့်မိအောင် စိတ်ထဲ တင်းထားရလေသည်၊
ခရီးသည်များ အလျိုလျိုကမ်းပေါ် တက်လေသည်၊ လာတုန်းက ကမ်းပါးပေါ်ကဆင်းတာနဲ့ ရေဆိပ်ထဲ တန်းရောက်လေသည်၊ သည်ဘက်ကမ်းကပ်တာနဲ့ တမျောတခေါ် သောင်ခုံရှည်ကြီးအား ဖြတ်သွားရလေသည်၊ ကမ်းနဖူးက ဟို ခပ်ဝေးဝေးမှာ ရေထိန်းနံရံတွေကပါ တည်ဆောက်ထားသေး နှစ်စဉ် ကမ်းပြိုတာနဲ့ပဲ ကိုယ့်ဘက်ခြမ်းက မြေတွေဖဲ့ဖဲ့ပါသွား ရလေပြီး မဟုတ်ပါလား....။
ကမ်းနဖူးစောင်းမှာ ကုက္ကိုလ်ပင်တပင် ထိုအောက် ကမ်းနဖူး လေးမှာ တဲတလုံး ဝင်ထိုင်ကာ ဖိစောင် ဆီ ဖုန်းဆက်လိုက်သည်၊ အိုကေဟု အချက်ပြတာနဲ့ ချမ်းမင်းစိုး ပခုံးလေးကို သိုင်းဖက်ကာ သူ့ကိုယ်လုံး ရင်ထဲပွေ့ထားရင်း.....
ဆိုင်ကယ်လာတော့မယ် ချမ်း..... လိုက်သွားတော့နော် မင်းပြန်လာခဲ့ရင် ကိုယ်ဆီကို ပြန်ဝင်လာပါ ကိုယ် မြဝတီမြို့က စောင့်နေပါတယ် အမြဲရှိနေပါတယ်.... ချမ်း ရာ..
ချမ်းမင်းစိုး ပါးပြင်မှာ စီးကျနေသော မျက်ရည်တွေ ကို သုတ်ဖယ်ပေးရင်း နုတ်ခမ်းကို ဖိနမ်းစုပ်ပစ်လိုက်သည်......
လူချင်း ခွာလိုက်ပြီး ဖိစောင် ခပ်ဝေးဝေး မှာ ဆိုင်ကယ်နဲ့ လာနေလေပြီး တဲငယ်လေးဆီ မရောက်ခင် ဆိုင်ကယ်ရပ်ကာ ဖိုးသဲကို လက်ကာပြသည်၊ အန်တီသန်း ဆီဖုန်းဆက်တာ နေမည်၊ စကားခဏပြောတာကို စောင့်နေရင်း... ချမ်းမင်းကို ဆိုင်ကယ်ဆီသို့ လွတ်လိုက်လေသည်၊....
ဖိစောင်က သူ့အလုပ်တိုင်း လုပ်ဆောင်သွားလေသည်၊ ဖိုးသဲ ကို ပုံမှန်အတိုင်း လူပို့ငွေယူ တယ်လို့ပဲ ထင်မှာပေါ့.....
ချမ်းမင်း ဆိုင်ကယ်ပေါ် ခွတက်လိုက်တဲ့ အချိန်.... မြစ်ကမ်းဘက် ခေါင်းပြန်လှည့်ကာ ပြန်လာခဲ့ရလေသည်၊ လုံးဝကို လှည့်မကြည့်ဖြစ်တော့.....
ဖုန်းထဲ မက်ဆေ့စာ ဝင်လာသည်၊
ဖွင့်မကြည့်ပဲ သိလိုက်ပါသည်၊ အန်တီသန်း သူ့ဆီကို ငွေလွှဲလ်ိုက်တာ... ခုလို လူတယောက် ဟိုဘက်ကို အောင်မြင်စွာ ချိတ်ဆက်ပေး ပို့ပေးတာနဲ့ ဝန်ဆောင်ခ သူရစမြဲလေ...
နောက်လည်း တယောက်ပို့ရင် တယောက်ခ ထပ်ရဦးမှာပဲ....မို့လား...
ဒါပေမဲ့ သည်တခါ တော့ ဖိုးသဲ စိတ်အတော်လေး ဆို့နစ်မရွင်ပျ ပေပါ... ဪ သံယောဇဥ် ဆိုတာ မတွယ်နှောင်ခင် ရစ်ပတ်ငြိတွယ်ခြင်း မပြုခင် ခုတ်ထစ်ဖြတ်တောက် နိုင်ရင် အကောင်းဆုံးပဲ မို့လား......
ကိုယ့်ဘက်ခြမ်း ပြန်ရောက်ရင် ဖိုးသဲ လောက်ခေါက်တလုံးနဲ့ စိတ်ဖြေရဦးမယ် မဟုတ်ပါလား.....။
ပြီးပါပြီး
ညီရာဇာထွန်း 😎 (အတ္တကြီးသူ)
#Credit; ညီရာဇာထွန်း
0 Comments