ဖင်ကောင်းလျှင်ဖုတ်မလိုးပါ '' လိင်တူဝတ္တု 18.+( စ/ဆုံး )

သစ်တေားဦးစီးငှါနမာ အလုပ်ဝင်တာမကြာသေးခင်မာပဲ အစိုးရအခြေစိုက်ရုံးတွေရန်ကုန်ကနေ နေပြည်တော်ကိုပြောင်းတော့ ကျွန်တော်လည်းရုံးခွဲးကိုပြောင်းရွှေ့ခဲ့ရပါတယ်၊ ရုံးကစီစဉ်ပေးတဲ့ကားလတ်မှတ်မရလို့အဆက်ပြေသလိုကိုယ့်သာဘာ လက်မှတ်ဖြတ်ဝယ်လိုက်တယ်၊ ည၈နာရီအရောက် အဝေးပြေးကွင်းကိုသွားပြီး ကားအတတ်စောင့်ဖို့ ခုံတန်းလျာမာ ထိုင်နေလိုက်တယ်။ ၈နာရီပြေားထားတော်လည်းကားက တော်ရုံနဲ့ ပစ္စည်းတင်မပြီးသေးလို့တံခါးမဖွင့်သေး၊၊နာကြပ်ထိုးပြီး သီချင်းနာထောင်းနေလိုက်တယ်၊၊တအောင့်ကြာတော့ဘေးခုံကအကိုကြီးတယောက်က " ညီလေး...ညီလေး..'' " ပိုက်ဆံအိတ် ပြုတ်ကျနေတယ် '' ဟာ!ဟုတ်ဗျ ခုနက ဖုန်းဆွဲးထုတ်တော့ ကျသွားတာထင်တယ် "​ေက်းဇူးပါ အကို '' "ရပါတယ် ..ဒါနဲညီက ဘယ်သွားမာတုန်း'' " နေပြည်တော်ပါ '' " အကိုလည်းတူတူပဲ အဖော်ရတာပေါ့ '' သဘေားရိုးရိုးပြေားသော်လည်းမျက်လုံးတွေကမရိုးသားမှန်းသိလို့ " ဟုတ်ကဲ့ အကို '' ပြန်ပြေားပြီး နာကြပ်ပြန်တပ်ပြီးနေလိုက်တယ်။ တအောင့်ကြာနေပြည်တော်ထွက်ခါမည့်ခရီသည်များကားပေါ်တတ်နေရာယူပေးဖို့ ခေါ်နေတော့ ကျွန်တော်လည်းအထုတ်တွေထည့်ပြီး ကားပေါ်တတ်ခုံနံပါတ်ရှာတယ်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ခုနက အကို ကြီးနဲ့ တစ်တွဲးထည်းနေရာကျတယ်။ ဘေးချင်းဆိုင်က အဖိုးအဖွားလင်မယားက ကားပေါ်တတ်ပြီးကတည်းက ကားမူးတန်လို့ စောင်ကြီးခြုံပြီးအိပ်နေလေပြီ။ "ညီလေး အကို့နာမည်က ထွန်းလင်းပါ ၊ နေပြည်တော်ကို အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ပြောင်းလာတာပါ'' သူ့ဘက်ကစမိတ်ဆတ်လေတော့ " ဟုတ်ကဲ့ ကျနော့်နာမည် ဝေယံပါ၊ ကျနော်လည်း အလုပ်ကိစနဲ့ပြောင်းလာတာ '' ကားကစမထွက်သေးခင်မာပဲ သူနဲ့ကျွန်တော့်အကြောင်းစုံစုံလင်လင် သိကုန်ကြတယ်။ ကိုထွန်းလင်းက ဖော်ရွေတယ်၊ ခုမ သိပေမဲ့ အရင်းခြာအသိမိတ်ဆွေလို ပဲ။ စကားပြောရင်လည်း ပေါင်လေးပုတ် ပုခုံးလေးပုတ် ပူးပူးကပ်ကပ်ပြောတက်တာ ။ မျတ်နှာချင်းဆိုင် အဖိုးအဖွားကဆို ညီအကိုလို့ထင်နေကြတာ ။ ကိုထွန်းလင်က မုန့်တွေ ကျနော်မစားရင် အတင်ခွန့်ကျွေးတာ ။ စားစရာတွေလည်း တမျိုးပြီးတမျိုးကျွေးသေးတယ်။ သာသာယာယာပဲလေ ၊ ဒါမျိုး ကျောင်းတုန်းကလည်းအတွေ့ကြုံရှိပြီးသားမို့ ဘာကြီးလဲဆိုတာ အထာကြည့်သိတယ်။မိနစ်၂၀လောက်ကြာ ကားကရန်ကုန်မြို့ထွက်မာမီးပိတ်တော့ တိတ်ဆိတ်ပြီး အိပ်မေားကျနေကြပြီး။ ကိုထွန်းလင်းက ကျနော့်ဘေးကပေါ့။ တဖတ်လည့် စောင်းစောင်းလေးကျောပေးအိပ်နေတယ် ။ ကားက ယိမ်း သူ တင်ကြီးတွေက ကျနော့်ကို အတင်းလာလာတွန်းတယ် ။ ကျနော့် ငပဲကလည်း ဘာပြောကောင်းမလည်း မတ်လာတာပေါ့ ။ ကျနော်လည်း ဘောင်းဘီကိုနှိက်ပြီးအတွင်းခံ ဘေးကနေ လီးကိုထုတ်ပေးပြီး တဖက်စောင်းကာသူ့ဖင် ကြား ထောက်ပေးထားလိုက်တယ် ။လီးအထိတွေ့ကို ွသိနေလို့ နောက်ကို အတင်းတိုးတိုးလာတယ် ။ ကျနော်လည်း သူ့လက်ကိုဖမ်းဆွဲးပြီး ငပဲးကြီးကိုပေးကိုင်ကာထုခိုင်းလိုက်တယ်။ သူ့ဖင်သားကိုထိတို့ထိတို့လုပ်ပြီး လီးကိုဆွပေးနေတယ်။ကိုထွန်းလင်းကသူပါလာတဲ့ ကရင်စောင်ထည်ကိုထုပ်ခြုံပြီး ကျနော့်ငပဲးကြီးကို ငုံ့ပြီး စုပ်တော့... " ရႊီး...အားး..'' Aircon အေးစိမ့်စိမ့်မာ ငပဲးကြီးနွေးသွားတာပဲ စိတ်ထဲငြီးပြီး ဖှီးးခံရတာ တမေ့တမျေားကြိးပဲ..သူကတော့အငမ်းမရ လီးချောင်းကြီးကို အသံမမြည်အောင် "စွပ်...စွပ်..''...နဲ့ စုပ်နေတာ... ၁၀မိနစ်လောက်မှုတ်ပေးပြီးသူ့လုံချည်ကို အလိုက်သင့်အောက်လျော့ပေးတယ် ကျနော်လည်းတစောင်းအနေထားပြောင်းပြီး တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူ့ဖင်ထဲ စမ်း ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။ ကိုထွန်းလင်းက သူ့ဖင်ကိုတံထွေးဆွတ်ပြီး ကျနော့်လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး ဖင်ဝတေ့ပေး တယ်၊ အဝတေ့လိုက်တာနဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲအတင်းဆောက်ထိုးထည့်လိုက်တော့..'' အင့်..အား ''ခပ်အုပ်အုပ်အသံလေးထွက်လာတယ်၊ လီးကြီးကရှည်နေတော့ လိုးရတဲ့အနေထားက ပုံမပျက်ဘဲ ဖင်ထဲတဝက်လောက်တန်းဝင်တယ်။ ကားအယိမ်း သူကလည်း အတင်းနောက်ကပ်ပြီး ပြန်ကော့ပေးတော့ လိုးရတာကောင်းလိုက်တာ ၁၀မိနစ်လောက်မှိန်းလိုးပြီး တော့ ကျနော့်သုတ်ရည်တွေသူ့ဖင်ထဲထည့်ပြီးလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်းပြီးတော့ လီးထုတ်မည်အပြု "ညီလေးလီးမထုတ်နဲ့ဦးထိုးထည့်ထား" "ဟုတ် ကို '' "ညီက အလိုးတော်တော်နော် '' "ဟင့်အင် ခုစလိုးတာ အားလည်းမရ လီးလည်းနာတယ် " "ဟီး..ဟီ '' ၂ယောက်သား တိုးတိုးတိတ်တိတ်နဲ့ ကြိတ်ပြေားနေကြတာ "အကို လူပျိူကြီးလား" "အင်း..ညီလေး'' စကားတပြေားပြေားနဲ့ကျနော် လီးက တဖြေးဖြေးသူ့ဖင်ထဲက သူ့အလိုလိုပြန်ထွက်လာ တယ် ။ ကိုထွန်းလင်းက snow tower ယူပြီး ကျနော့်လီးကို တယုတယသုတ်ပေးတယ်။ ကျနော့်တို့နှစ်ယောက်ဖြစ်စဉ်ကို ဘယ်သူမမသိလိုက် တကားလုံးအိပ်မေားကျနေ ကြတယ်။သူ့ဖင်ထဲကကျနော့်လရည်တွေ အများကြီးထွက်တော့လုံချည်ပါစိုနေတယ်။ ကျနော့်ပုခုံးပေါ်ခေါင်းလေးမှီအိပ်ပြီး လိုက်ပါလာတာ နေပြည်တော်ရောက်အထိပဲ။

"အကို..ထ..ထ..ရောက်ပြီး..'' မနက် ၅နာရီ နေပြည်တော်ရောက်တော့ အမှောင်က သဲသဲကွဲးကွဲး မမြင်ရသေးဘူး။ကိုထွန်းလင်းက ကျနော့်ကို သူ့အိမ်ခေါ်တယ်။ ကျနော်နေမယ့်အဆောင်နဲ့ မဝေးတာကတကြောင်း၊ သည်ချိန်အဆောင်ထဲ ဝင်လို့အဆင်မပြေတာကတကြောင်း၊ကားပေါ်က ဇာတ်လမ်းအားမရသေးတာကတကြောင်းလိုက်သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ခြေလက်ဆေးပြီး အိပ်မည်အပြု ကြတ်ဥ၂လုံးယူလာပြီး ဖောက်တိုက်တယ်။ သူ့အခန်းထဲ ခေါ် ကျနော့်လီးကို စုပ်တော့တာပဲ။့ လီးကလည်း ချက်ချင်းတောင်လာတော့ ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ အားပါးတရဆောင့်လိုးပစ်တော့တယ်။ " ဖုတ္​...ဖုတ္​... ၿဗီ့...ဘုတ္​..'' ",အင့်...အ..အား...အမေ့..'' "အင့် အင့် အင့်'' "အာ့ အာ့ အာ့'' " ချစ်လိုက်တာညီ်လေးရယ်" ကုန်းခိုင်ရာကနေ ပတ်လက်လှန် ပေါင်တစ်ချောင် ထောင်ပြီး စောင့်စောင့်လိုးတော့ "အင့် အင့် အင့်'' အာ့ နာလိုက်တာ ညီလေးရယ်..ဖြေးဖြေး လီးကြီးကရှည်တော့ ဗိုက်ကြေားတွေပါအောင့်ထွက်ကုန်တယ်၊ ကျနော် သုတ်ထွက်ခါနီး အသားကုန်စောင့်လိုးထည့်လိုက်တာ ့ မိနစ်၃၀လောက်အကြာမာ လရည်တွေပန်းထည့်လိုက်တယ်၊ "အာ့ ကောင့်လိုက်တာ ညီလေးရယ်'' ညီလေးရယ် လိုးချတ်ကတော့ အရမ်း ကြမ်းတယ် ချစ်သွားပြီး။ တချီလည်းပြီး မိုးလည်းလင်းခါနီးမို့ ဆက်မအိပ်တော့ဘဲ ၊ ကိုယ့် အဆောင်ဆီပြန်လာလိုက်တယ်။ **************** သူ့အလုပ်နဲ့သူ ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ်မို့ ၁ပတ်ခန့်လောက် မတွေ့ဖြစ်ကြဘူး။ ကျနော်လည်း ငှါနအသစ်မာရောက်လာခါစဆိုတော့ အငယ်ဆုံးလည်းဖြစ်၊ ရုပ်ရည်ကလည်းရှိနေတော့ အားလုံးကဖော်ဖော်ရွေရွေဆက်ဆံကြ၊ ချစ်ကြခင်ကြတယ်။ ညနေရုံးဆင်းခါနီး စာရေးမ မမိုးက "မောင်လေး သည်ညနေအားလား..လာလည်လေ အချိန်ရရင် လာခဲ့ လမ်းထဲရောက်ရင်ဖုန်းဆက်လိုက် အမထွက်ကြိုမယ် '' "ဟုတ် အမ.. လာခဲ့မယ်'' အလုပ်ပြန်ရေမိုးချိုးပြီး ဝန်ထမ်းအိမ်ရာဘက်ထွက်လာခဲ့တယ်။ တိုက်ထပ်ကြီးတွေရှေ့ရောက်တော့ မမိုးကိုဖုန်းဆက်လိုက်တယ် တအောင့်နေ မမိုးဆင်းလာပြီး လာခေါ်တယ်။ သူ ခေါ်လာတာအရင်က ကျနော်ရောက်ဖူးခဲ့တဲ့ ကိုထွန်းလင်း အခန်းဖြစ်နေတယ်။ ကိုထွန်းလင်းကျနော့်ကိုတွေ့တော့ မျက်နှာပျက်သွာတယ်၊ ကျနော်လည်းသူ့မိန်းမ မရိပ်မိအောင် ဖောလိုလိုက်ပြီးပြန်ပြေားပေးနေလိုက်တယ်။ "အေ..ဟုတ်တယ်ကိုထွန်းဒါတို့ပြေားနေတဲ့ အသစ်ရောက်လာတဲ့မောင်လေးပဲ'' "အေ..အေ..ညီလေး ဒီမှာ ထမင်းစား ညအိပ် မနက်မပြန်တော့" " ရပါတယ် ကိုကြီးရယ် အဆောင်ပြန်အိပ်ပါ့မယ်" " ဒီမှာ အိပ် ညီ..အခန်းက အကျယ်ကြီး'' " မိုးမိုး.. ဟင်းကောင်းလေးချက်ထား" ဟန်ဆောင်ရပေမဲ့ သူ့လီးကို ထိတွေ့ချင်သေးတယ် ။ မမိုး မီးဖိုးချောင်ထဲ ဝင်သွားပြီး အလုပ်ရှုပ်နေတယ်.. " ညီလေး မင်းကို လွမ်းပြီး ပြန်တွေ့ချင်တယ် မင်းပြန်လာပါစေ ဆုတောင်းနေတာ ။ "အကိုလိမ်တယ်နော်လူပျိူကြီးမဟုတ်ပဲနဲ့" "ဆေားရီးပါ ညီလေး အကိုတောင်းပန်ပါတယ်..အကို့ကိုနားလည်ပေးပါ '' ကျနော်ကတော့ ဘားပြန်အပြေားပဲ ငြိမ်နေလိုက်တယ်.. "လာ.. ဟိုဘတ်အခန်းထဲအေးဆေးစကားပြေားလို့ရတယ်'' သူတို့လင်မယား အိပ်တဲ့အခန်းထဲ ခေါ်ပြီး အထည်းက ချက်ချထားလိုက်တယ်၊ မမိုးကတော့ စျေးထဲပြေးဦးမာဆိုတော့ နာရီဝက်လောက်ကြာဦမာ၊ အခန်းထဲရောက်တော့ ကျနော့်ပုဆိုးဆွဲးချွတ်ကို ငပဲးကြီးကို နမ်းပြီးလျာနဲ့လျပ်ပေးတော့တယ်၊ ပျော့တွဲးနေတဲ့ လီးချောင်းကြီးကတောင်လာတော့ နောက်ကနေ သူ့လုံချည်ကိုလှန်ပြီး ဖင်ထဲဆောင့်ထိုးထည့်လိုက်တယ် "အမလေး လူဆိုးလေး ကြမ်းထျာ" "အ..အ..အားး'' ခုတင်ပေါ်အလိုက်သင့် မှောက်ချကုန်းချလိုက်တော့ ခါးကိုကိုင်ပြီး တရစပ်ဆောင့်လိုးပစ်တယ်.. "အင့်...အားး..အ့..'' "ဘုတ်..ဘုတ်..ဗြိ့...ဗြိ့..ဖောက်...'' ဖင်နဲ့ လီးရိုက်သံက တခန်းလုံးညံနေတယ် "အင့်..အားး...'' "အင့်..အ့..အ့..အားး'' ကုတင်ပေါ်တင်ပြီး ခြေနှစ်ချောင်းကို ဖြဲကားပြီးလိုးခွဲးတာ "ဗြွတ် ဗြွတ်..ဖောင့်..ဖောက့်..'' "အားး..အ..အားး..အို့ '' ကျနော်ထွတ်ခါနီး မြန်မြန်ပီးအောင်စောင့်လိုးကာ ဖင်ထဲ လရည်ပူတွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်... တရစပ်စောင့်ရမ်းလိုးခွဲးတော့ လီးကြီးလည်းကြိမ်းစပ်ကုန်တယ် လုံချည်ပြန်ကောက်ဝတ်ပြီး အိမ်သာထဲဝင်ကာ လီးကိုဆေးလိုက်တယ်၊ တအောင့်နေ မမိုးပြန်လာပြီး ချက်စရာရှိတာ ချက်ပြုတ်နေပြန် တယ်၊ ကိုထွန်းလင်းနဲ့ ကျနော်က ဧည့်ခန်းမာ TV ထိုင်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ တအောင့်နေတော့ မမိုးသမီးလေးကျူရှင်ဝိုင်းကပြန်ရောက်လာတယ်။၇နာရီခွဲးလောက်တော့ ၄ ယောက်သား ထမင်းအတူစားပြီး ဧည့်ခန်းမှာ အလ္လာပ သလ္လာပ စကားတွေ ပြောကြပြီး မမိုးက သူ့သမီးလေးနဲ့ အတူ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ "ကိုထွန်း ရှင် မောင်လေးဝေယံနဲ့ သည်ည အပြင်မာပဲအဖော်အိပ်ပေးလိုက် '' "​ေအ..​ေအ..'' သူတို့အခန်းထဲဝင်သွားတော့ကျနော့်နား တန်းကပ်လာပြီး လီးကို လာကိုင်တယ်။ " ကြိမ်းနေပြီးလား..နာနေသေးလား '' "ဒီည မသင့်တော်လောက်ဘူး သူတို့နိုးလာရင်ခက်မယ်'' ကိုထွန်းလင်းကတော့ ဝေယံလီံးကြီးကို စားလေစားလေငတ်မပြေပဲ။ မီးပိတ်ပြီး နှစ်ယောက်သားဖတ်အိပ်လိုက်တယ်။မိန်မတွေကို နှေားကြေအောင်လိုးဖူးသော်လည်း သူနဲ့ကျမှကျနော်လည်း စွဲးမိနေတာက လိုးပြီးလိုးချင်ဖြစ်နေတယ်။ ည ၁နာရီထိုးလောက် ငပဲးကြီးကတင်းလာလို့ အပေါ့ထသွားပြီးပြန်အိပ်မယ်အပြု ကိုထွန်းလင်းဘက် တချက်ဖုန်းမီးလေးထိုးကြည့်လိုက်တယ်၊ လုံချည်လန်ပြီးဖင်ပြောင် ဘေးတစောင်း အိပ်မေားကျနေတာ၊ ကျနော်နိုးနေတာသိလို့ပဲ လှန်ထားပေးလားတော့မသိဘူး၊ ဘေးနားကပ်ပြီးသူ့ကို ကျနော်ကို ဖတ်ထားလိုက်တယ်၊ ငပဲကီးကို ဖင်ကြားထဲညှပ်ထည့်ပြီး အသာလေး ပွတ်ဆောင့်ကြည့်တာ၊ မနိုးဘူး..အိပ်ဟန်ဆောင်နေတာ ခနနေ လီးက တောင်လာတော့ မျက်နှာရှေ့တတ်ခွပြီး ပါစပ်ထဲလီးထို့ထည့်ပေးလိုက်တယ်၊ ဘာပြေားကောင်းမလဲ တ"ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် "နဲ့စုပ်တော့တာပဲ.. "အားး...ရႊီးး...အားး'' "ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် " "ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် " "အို့...ရွှီးး..အားး'' အတန်ကြာမှုတ်ပေးပြီး အရည် ထွက်ခါနီးတော့ ဆင်းပြီး ခါးဘေးဘက် ကုန်းပေးထားပြီး လိုးတော့တာပဲ ၊ တင်ကါးကါးကြီးကြားကကျနော့် မာတောင်ထန်နေတဲ့ လီးကြီး စောင့်စောင့်လိုးထည့်ပစ်လိုက်တယ် ။အပြင်မာ မိုးကသည်းနေတော့ မိုးသံနဲ့ လိုးသံလားသိပ်မသဲကွဲးဘူးး..ခန်းထဲက မမိုးတို့သားအမိကတော့ ကြားမိမာ မဟုတ်ဘူး။ "အင့့့့်" "အ​ေမ့.. အ့..အားး'' "အင့့်" "အာ့ " ဖင်ထဲတချီပီးတော့လရည်တွေက ရွဲရွဲကျလာတောင် စောင့်စောင့် လိုး လို့ကကောင်းတုန်း.. "ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်" "ဗွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်" "အမလေး ကောင်းတယ် ညီရယ်'' "ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်" "အာ့ အာ့" ကုန်းရာကနေ ညောင်းလာလို့ညွတ်ကျသွားပြီး ဘေးစောင်းလေး နေပေးတော့ကျနော်လည်း ပေါင်တစ်ဖတ်မြောက် လိုးပေးလိုက်တယ် "အင့် အင့် အင့် " "အို ့ ..အာ့ အာ့" "ဗြိ့...ဘုတ်..ဘုတ်..ဖောင့်'' "အ..အ...'' ပတ်လတ်လှန်ခိုင်းပြီး ခြေ၂ချောင်ထောင် စုကိုင်ပြီး လိုးထည့်ပြန်တာ "အင့် အင့်" "အာ့ ကောင်းတယ် ညီရာ '' "ကျနော်လည်း လိုးလို့ကောင်းတယ် လီးတောင်မနာချင်ဘူး '' " ဖောင့်..ဖောင်းး..ဗြိးး'' ပေါင်၂လုံး ကားပြီး အားရပါးရ စောင့် စောင့်လိုး ထည့်တော့ "အင့်အင့်အင့်အင့်အင့်" "ဗြတ္ဗြတ္ဗြတ္ဗြတ္" "အာ့ ကောင်းလိုက်တာ အို့" "ဗွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်" "အာ့ အာ့ အာ့ " "ဗွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်"ဗွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်" "အင့် "အားးးး" "အားညီရယ် ..ပြီးအောင်သာလိုးတော့ဖင်လည်း နာပြီးကျိန်နေပြီ အိပ်ကြရအောင်နော် "မင်းလည်း ပင်ပန်းနေပြီ" "ဟုတ္​'' လိုးလေ..လိုးလေ လီးကထန်နေလေပဲ အရှိန်မသေဘူး.. မိုးကစဲတော့အသံလျော့ပြီးလိုးရတယ်။ အပေါ်ကတတ်ဆောင့်ခိုင်းပြီး ပုံစံပြောင်းလိုးတယ်။ လီးကရှည်တော့ အဆုံးထိအဝင်မခံဘဲ တဝက်လောက်ကနေ လျေားလိုးနေတာ အားမရလို့ တင်နှစ်ဖက်ကိုဖမ်းညှစ်ပြီး အောက်ကနေပြန်ပင့်ထိုးလိုးလိုက်တော့.. "အားး...အ့..အို့..'' " ကြၽတ္​..ကြၽတ္​...အား..'' ညီးညူနေသော်လည်း ဆက်တိုက်ပြန်ပင့်လိုးတာ "ဖောင့်...ဖောက်...ဖောင့်..'' ဖင်နဲ့လီးရိုက်သံက ဆက်တိုက်ထွက်လာတယ်.. "ဖောင့်..ဖောက်..ဘုတ်..ဖောင့်'' "အီး...အား...အ..အားး'' ၁၀မိနစ်လောက်ဆက်တိုက်ရိုက်ချတယ်။ "အာ့အာ့အာ့ အို ့ " "အင့်အင့်အင့်အင့်အင့်အင့်အင့်" သုတ်တွေထွတ်ခါနီး အသားကုန် စောင့်ချ လိုးပစ်တာ "အားးပြီးတော့မယ်'' "လရည်သောက်မာလား.'' ဖင်ထဲကလီးကိုချွတ်ထုတ်ပြီး ဒစ်ထိပ်ကို လျာတေ့ပေးပြီးခံတယ် လီးကို ၁၀ချက်လောက် ဂွင်းအကြမ်းထုပြီး လရည်တွေ သူ့ပါစပ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တယ်။ "ရွွှီး..အားး...အို့..'' " အားး..ကောင်းလိုက်တာ..ကိုရာ..'' တအောင့်နေ နှစ်ယောက်လုံး ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ကျနော့်လီးကို တယုတယဆေးပေးသေးတယ်။ မိုးကပြန်သည်းလာတော့ နှစ်ယောက်သားပြန်ဖတ်အိပ်လိုက်တယ်။ "သည်လို ညတိုင်း ညီနဲ့ ခံချင်တယ်..ညီရယ်'' "ခြေနေရပေါ့ အကိုရာ ညီလည်း ညတိုင်း လိုးပေးချင်တယ်" "ညီ မိန်းမ ရရင် အကို့ကို မမေ့သွားပါနဲ့ '' "မေမ့နိုင္ပါဘူး အကိုရာ" "ခုလိုပဲ ခိုးခိုးလိုးကြတာပေါ့" ူ" ဟိ..ဟိ..'' မနက်မိုးလင်းတော့ မမိုးကကျနော့်တို့ကို လာနှိုးရတယ် ။ မမိုးကိုတော့တော့ မျတ်နှာပူတယ် ။ ထမင်းကြော်တွေ လဘက်ရည်တွေလာချပြီး မီးဖိုချောင်ထဲသွာချက်နေပြန်တယ်။ ...သည်လိုနဲ့ ကျနော်လည်းရုံးသွား ရုံးပြန်နဲ့ ပုံမှန်လည်ပတ်နေတယ်၊ တခါတလေ အချိန်ရရင် ရသလို ရုံကနေလစ်ထွက်ပြီး ကိုထွန်းလင်းဆီသွားတတ်သေးတယ်။ကျနော်ကလည်းအပျို အအို မခွဲတက်တဲ့လူပျို အရိုင်းလေးဆိုတော့ ကြုံရာဆွဲးတတ်တယ်။ သူ ပူပန်နေတာက ကျနော်မိန်းမ အခြားတစ်ယောက်နဲ့ ရပြီး သူ့ကိုခွဲသွားမှာ စိုးရိမ်နေတယ် .ကျနော်လည်း သူ့ကို တစ်ကယ်ချစ်တာ လား ကာမ ဆန္ဒကြောင့်လား စွဲလန်းတာလားမသိတော့ဘူး။သည်လိုနဲ့ မမိုးက သူတို့ခန်းဘေးနားက ကောင်မလေးတယောက်နဲ့ကျနော့်ကို စပ်ပေးပြီးမကြာခင်မာပဲ ယူလိုက်ရတယ်၊ ခြေလက်ဆော့မိတာကိုဗျ၊ ဒါပေမယ့် ပိုပြီးအဆင်ပြေသွားတယ်လို့ပြောရမလားပဲ၊မမိုးတို့လင်မယားကလည်းကျနော့်ကို မောင်လေးအရင်ခြာလိုဂရုစိုက်တယ်၊ ကိုထွန်းလင်းနဲ့လည်း ပိုပြီးအနေနီးစပ်သွားခဲ့တယ်။ကျနော်လုပ်ပြီးတိုင်း မမိုးကိုတော့မျက်နှာပူနေခဲ့ရတာပဲ...ဒါပေမယ့် သည်လိုကိစ္စမျိုးကို ကျနော်မလွန်ဆန်နိုင်ဘူး၊ အမြဲးတမ်း ဖုံးကွယ်ပြီးနေသွားပါမယ်။ ၿပီးပါၿပီး (အဆုံးထိ ဖတ်ပေးတဲ့တွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်)