လယ်စောင့်တဲရယ် သူရင်းငှါးရယ် လယ်ရှင်သားရယ်...

လယ်ရှင်သား ဖိုးဝေ ကို သူရင်းငှါး နှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ဖိုးမောင် နဲ့ မိုးအောင် တို့နှစ်ယောက် ကြိတ်ချင်နေတာ ကြာပြီး သည်ကောင်က ဟို မုဆိုးဖိုဦးအေးသိန်း နဲ့ ကုန်းကုန်းပေးတာ ကြာပြီး သူတို့ကိုကျတော့ အဖက်မလုပ်သလို အရောမဝင်ဘူး လယ်အပြီးတနေ့ ခေါ်ပြီးဖြုတ်ပစ်ဖို့ ကြိတ်တိုင်ပင်ကြတယ် မရတဲ့အဆုံး အကြပ်ကိုင်ပြီး ရအောင်လုပ်ရမှာပဲ... ကောက်လည်းစိုက်တော့မှာမို့ အလုပ်ရူပ်နေသည့်ကြား ဒီကောင်ဖင်ကြီးတွေ မြင်ရင် လီးကတောင်နေရတာ အမော ပျိုးနုတ်ရင်း ပျိုးခင်ထဲ အရက်သောက်ကြတယ် ဖိုးဝေကို ဘယ်လို ကြံပြီးလိုးရမယ်ဆိုတာပဲ ပြောဖြစ်တယ် ... ကံကောင်းချင်တော့ ဖိုးဝေ အဖေစရင်းတိုင် လယ်ရှင်ကြီးက ပျိုးကူထမ်းချရန် ဖိုးဝေ ကို စစ်ကူလွတ်သည်။ တဖက်သုံးလက်လောက် အသာလေးထမ်းနိုင်တာမို့ ဖိုးဝေ ဟာ အပျော့စား အနွဲ့စားကြီးထဲက မဟုတ် တနိုင်တော့ သယ်နိုင်ထမ်းနိုင်သည်။ ဖိုးမောင်နဲ့ မိုးအောင် က ပျိုးနုတ် ဖိုးဝေက နိုင်သလောက်လေး ထမ်းချနေသေည်။ ပျိုးနုတ်ရင်း လယ်ကွက်တွေထဲ ပျိုးထမ်းချနေသော ဖိုးဝေကို နှစ်ယောက်သား ညစာအတွက် ဆင်ကြံကြံကြတော့လေသည်။ ညနေစောင်းတော့ အလုပ်နားရေမိုးချိုးကာ ဖိုးမောင် နဲ့ မိုးအောင် နှစ်ယောက် အရက်တွေကစ်နေသည်။ ဖိုးဝေက ရေချိုးပြီးလို့ သနပ်ခါး လိမ်းနေပြီး ညစာအတွက် အိမ်က လာပို့ပေးတဲ့ ကြက်သားဟင်း ငပိတို့စရာနဲ့ ထမင်းဝိုင်းက အဆင်သင့် အရက်ဝိုင်းက မသိမ်းသေးမို့ ဖိုးဝေလည်း သွားယော ထိုင်ကာ စကားတွေပြောသည် မိုးအောင်က ဖိုးဝေကို အရက်အတင်းတိုက်သည်။ ဖိုးဝေက မသောက်တတ်မို့ အတင်းတိုက်သော်လည်းမရ နှစ်ယောက်သား ချုပ်ပြီပါးစပ်ထဲလောင်းကြသည်။ ဝူးဝူးဝါးဝါး နဲ့ ဖိတ်တဝက်စင်တဝက်နဲ့. ပါစပ်ထဲ ဝင်သွားသည်။ နှစ်ယောက်သား အရက်အရှိန်ကြောင့် စိတ်တွေရဲ လီးတွေကလည်းတောင်ပြီး ဖိုးဝေ ကို အဝတ်စားဆွဲချွတ် ပြီး တယောက်ပြီး တယောက်က နို့စို့ ဖင်နိူက်လုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဖင်ခံစန ရှိတဲ့ ဖိုးဝေရဲ့ဖင်ဟာ ခပ်ချောင်ချောင် ပါပဲ ဦးအေးသိန်း နဲ့ ဘယ်လောက်လိုးထားလည်း မသိ။ မိုးအောင်က နောက်ကနေချုပ်ပေးရင်း မျက်နှာဆွဲလှည့်ကာ နုတ်ခမ်း ကိုစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ အတွေ့အကြုံအတန်အသင့် ရှိတဲ့ ဖိုးဝေးကလည်း သူတို့နှစ်ယောက် ကလိပေး ညုပေးတာနဲ့ ဖင်ထဲယားယံပြီး ဖင်ခံချင်စိတ်က ထိန်းမရတော့ "..အိုး... အို့... အီး... အာ့..'... ".. ကောင်းလား ဖိုးဝေ..မင်းကို ဦးအေးသိန်း ထက် ပိုကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ် .." ပြောလည်းပြော ဖိုးဝေပေါင်ကို ဆွဲကားပစ်ကာ ဖင်ဝစူစူ ဟဟပြဲ လေးကို ကုန်းနမ်းကာ လျှာနဲ့ယက်တင် ထိုးမွှေပစ်လိုက်လေသည်။ ".. အား... အမေ့.. အိုး ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ... အာ့'..

ဖိုးဝေခမျာ ထွတ်ထွတ်လူးနေယော တယောက်က ဖင်ပေါက်ကို စိတ်ရှိတိုင်း ယက်စုပ်ပေးသလို တယောက်က နို့ညစ်နုတ်ခမ်းစုတ်ကာ ထင်တိုင်းကြဲနေကြသည်။ ဖိုးဝေးလည်း တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ အထိအတွေ့ အတွေ့ကြုံတွေကြောင့် သူတို့နှစ်ယောက် စိတ်တိုင်းကျလုပ်ပေး သမျှကို တဝကြီး အရသရှိရှိ ပြည့်ပြည့်၀၀ ခံစား ပစ်လိုက်လေ သည်။... ဖိုးမောင်က သူ့ကို လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ဒေါ့ဂီကစ် သလို ဖင်ထဲ လီးထိုးထည့်ကာ စတင်လိုးပေးလေသည်။ ဦးအေးသိန်း လီးကြီးနဲ့ စိတ်ရှိတိုင်း တဝတပြဲကြီး ခံထားဖူးတာမို့ လီးအဝင်ကို မကြောက်မရွံပဲ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ဖင်ကို အသားကုန် ဖြဲကားကာ ဖိုးမောင်အလိုးတွေကို ခံပစ်လိုက်တယ်၊ ဖိုးမောင်က နောက်ကနေ လေးဘက်ကုန်း တဖုန်းဖုန်း လိုးပေးနေသလို မိုးအောင်က သူ့မျက်နှာရှေ့လာပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ကာ စုပ်ခိုင်းလေသည်။ မိုးအောင်လီးက လုံးပတ်ပိုကြီးမည် ထင်သည်၊ .".ႁပြတ္ ႁပြတ္....အု အု အိ ...အူး ႁပြတ္"... .."ဖွတ် ဖွတ် .... ဘုတ်... ဖုတ်...ဖုတ်.." မိုးအောင် က ရှေ့ကနေ ပါးစပ်ပေါက်ထဲ လီးတဆုံးထည့့်ကာ အာခေါင်ထိလု ထိုးထိုးလိုး ထည့်သည်။ နောက်ကနေ ဖင်ပေါက်ကို ဖိုးမောင် ကလည်း လီးကို ဖင်တဆုံးထည့်ကာ ဆောင့်ပစ် လိုးထည့်သည်။ တပြိုင်နက်အရသာ နှစ်ခုစလုံး ကို အီစိမ့်နေအောင် ခံစား ရမိသည်။ အရက်အရှိန် နဲ့ ကာမအရှိန် ထိတွေ့ကာ သုံးယောက်စလုံး သုခဘုံနန်းသို့ စံမြန်း ရောက်ရှိသလို ခံစားကြရသည်။ တဖန် ဖိုးမောင်က လီးချွတ်ကာ ပက်လက်အိပ်လေသည်၊ အပေါ်ကို ဖိုးဝေ တက်ထိုင်ကာ လီးကို ဖင်ထဲ တဆုံးဝင်အောင် ဖိချတက်ဆောင့်ပစ်သည်၊ ဖိုးမောင်လည်း အောက်ကနေ ဖိုးဝေ ဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ မြောက်ပင့်ကာ လီးကို ကော်ထိုး လိုးလိုးပေးသည်၊ မိုးအောင်က လီးကိုဆုပ်ထုကိုင်ကာ ဖိုးဝေ ပါစပ်ထဲ လိုးလိုးထည့်ပြန်သည်၊ ပြီးနောက် ဖိုးမောင်အပေါ်ဖိထိုင်လိုးနေတဲ့ ဖိုးဝေနောက်ကျောဆီ သွားကာ ဖိုးဝေကိုယ်လုံးကို ရှေ့သို့ တွန်းကာ ဖင်ဝကို လက်နဲ့ထိုးထည့့််ကြည့်သည်။ ဖိုးမောင်လီးက ဖင်ထဲပြည့်နှက်နေသည်၊ ဖိုးမောင် လက်က ဖိုးဝေ ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်းဆွဲဖက်ကာ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ထိကပ်အောင်ဖက်ရင်း လီးကအောက်ကနေ တဖုတ်ဖုတ် မြည်အောင် ကလော်ထိုးလေသည်၊ မိုးအောင်လည်း နောက်ကနေ ဖိုးမောင်လီး လိုးထည့်နေ တဲ့ ဖိုးဝေဖင်ထဲကို သူ့လီးတေ့ကာ ထပ်သွင်းလိုက်သည်.. .."အား... အာ့ အမလေး သေပါပြီး ဗျား.." "..အိုး... မရဘူး မိုးအောင် အာ့ .." ငယ်သံပါအောင် ကြောက်လန့်တကြားအော်ဟစ်လေသည် မိုးအောင် လီးထိပ်က ဖိုးဝေဖင်ထဲ နစ်ဝင်လေပြီး ပို၍ဝင်အောင် ဖိုးမောင်က အလိုးရပ်ပေးလေသည်၊ မိုးအောင် လီးကို ထပ်သွင်းသည်။ လီးက နည်းနည်းထပ်ဝင်သည် .. ဖိုးဝေတယောက် အရှင်လတ်လတ် ငရဲကျသလို ဖြစ်နေရှာသည် ဖင်ဝထဲ တပြိုင်နက် လီးနှစ်ချောင်းပြူး ကြီး ကို တစို့ထိုး သပ်ရိုက်ထည့်ထားသလို ပြည့်ကြပ်ပြီး ညပ်နေသည်။ "..အား..ကွဲပါပြီး... နာတယ် ... အာ့ အီး...." ဖင်ဝတွေလည်း ပြဲအာလန်မက နုတ်ခမ်းအနားသား တွေလည်း ပွန်းပဲ့စုတ်ပြဲသွားသလား မသိ စပ်ကျိန်းနေပါ လေယော..... မိုးအောင်လီးကို ထုတ်ကာ ဖိုးဝေဖင်ထဲကို ဒီတခါ လက်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးထည့်ကာ လိုးလိုးသလို ထိုးထိုးထည့်သည်၊ မိုးအောင်လီး ဖင်ထဲထုတ်လိုက်မှပဲ ဖိုးမောင် လည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ် အောက်ကနေ ဆောင့်လိုး ပင့်လိုး နိုင်တော့သည်။ .". ဗြီ ဗွီ.... ဗြိ... ဘွတ်....ဒုတ်.." .".အာ့ အိုး ရို့ရို့... ယို့...အားကောင်းတာ ကိုဖိုးမောင်ရယ်" ဖိုးဝေတယောက် တကယ့်ကို အီစိမ့်ပြီး ကောင်းလွန်းလို့ အသဲခိုက်မိတော့သည်။ ဖိုးမောင်ကလည်း လီးကိုချွတ်ပြီး ဖိုးဝေ ကို ဘေးတစောင်း လှဲအိပ်ခိုင်းရင်း နောက်ကနေ ပေါင်တချောင်းကို လက်နဲ့ကိုင်မြောက်ကာ လီးသွင်းပီး ထပ်လိုးလေသည်။ မိုးအောင် ကတော့ သူ့လီးကိုပဲ ဖိုးဝေကို စုပ်ခိုင်ပြီး နို့လေးကို ဖြစ်ညစ် နို့သီးကို လက်နဲ့ပွတ်ချေပေးသည်၊ သူ့အလှည့်မရောက်သေးတာမို့ လီးရည်ထွက်လို့မဖြစ်သေး သုတ်ထိန်းထားရသည်။ ဖိုးမောင်လည်း တအားအားနဲ့ ညီးရင်း လရည်များကို ဖိုးဝေ ဖင်ခေါင်းပေါက်ထဲ ပမ်းထည့်ပစ်ရင်း ပြီးမြောက်သွားရပြန်တယ်။ ဖိုးဝေလည်း ဖိုးမောင် လီးကို စအိုကြွက်သားများနဲ့ ညစ်ဆုပ်ထားလေသည်။ ညစ်အားကြောင့် လီးဒစ်မှာညစ်ကြပ်ညပ်ကာ မနည်းပြန်ဆွဲထုတ်ရလေသည်။ ဖိုးမောင် လီးရည်ပေပွနေသော လီးငိုက်ပျော့ပျော့နဲ့ပဲ ပက်လက်လန် ကျအားယူလှဲအိပ်တော့လေသည်။ သူ့အလှည်ရောက်လာပြီးမို့ ဖိုးဝေပေါင်ကို ဖြဲကားပစ်ရင်း ဖင်ဝမှာ ပေကျံနေသော ဖိုးမောင်လရည်များကို ပုဆိုးဝတ်နဲ့ သုတ်ဖယ်ပစ်ရင်း ပူနွေးနွေးလိုးခံရထားသောကြောင့် ဖိုးဝေဖင်ဝမှာ စိုစွတ်ကာ ဟစိဟစိ စူပွစူပွ ဖြစ်နေပါလေသည်။ လီးထိပ်ဝင်အောင် အရင်မြုပ်ထည့်လိုက်လေသည်။ ဒစ်ဝင်သွားပြီးဆိုတာနဲ့ ဒူးကောက်ကွေးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လီးကိုမတ်နေအောင် တည်ရင်း တဆုံးထိဝက်အောင် ဖိသွင်းလိုက်သည်။ "..ဖွတ် ပလွတ်... ဒုတ် ဘုတ်..." ." ဘတ် ဘတ်... ဗြတ်.. ဘလတ်..." ... ဖိုးမောင်လီးရည်တွေ ဝင်ထားတာမို့ ဗွက်ပေါက်ပြီး ဒလဘိုင်လိုက်နေသော ဖိုးဝေဖင်ပေါက်ဝရှိ လီးရည် တွေဟာ ပြစ်ချွဲရုံနေမက ပူစီဖောင်းများ ထနေတော့သည်။ မိုးအောင်လိုးရတာ ချောမွေ့ပြီး လီးအဝင်ထွက်ကောင်း သလို အထိတွေ့ဆန်းတစ်ခုလို ခံစားမိလေသည်။ ဖိုးဝေကလည်း နှစ်ချီဆက်ခံရတာမို့ ဖင်ဝပူထူပြီး အီးပါချင်သလိုလို ခါးအောက်ပြီးနာကျင် သလိုလိုနဲ့ ကောင်းလွန်ယုံမက သူ့လီးချောင်းကနေ သုတ်ရည်များပါ ပန်းထွက်သွားတော့မိလေသည်။ ကောင်းတဲ့အရသာ ဘာနဲ့မှ နိူင်းမရ အောင်ပဲ ခံစားမိလေတယ် ရင်ထဲမှာ တုန်ခါဆင်းသွားလေယော။ မိုးအောင် လည်း အရှိန်မပျက် တရစပ်ဆောင့်လိုးနေရာက လီးချွတ်ပြီး ဖိုးဝေကို မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းပြီး တဲထုတ်တန်းပေါ် လက်ကိုင်ထောက်ခိုင်းကာ နောက်ကနေ ခါးကို ဆုပ်ကိုင်ညစ် ထားပြီး ဖင်ထဲလီးတေ့ထည်းကာ တဖုန်းဖုန်း မြည်အောင် တွယ်ထည့်ပြန်လေသည်။ ..".ဖတ်ဖတ် ... ဘုတ် ဒုတ် ဘွတ်...ဘွတ်.." "..ဗြီ ဇွီ ... ဇွပ်... ဘွတ် ဗြွက်.... ဖွတ်..." ဖင်ဝထဲမှာ ဟာမိုနီအသံ စုံလင်စွာ ထွက်ပေါ်လာပြီး တဲကြမ်းခင်းကလည်း အိပဲ့ အိပဲ့ ညွတ်ကျလှုပ်ခါနေတော့သည်။ "အိုး.. ကောင်းလိုက်တာ ကိုမိုးအောင်ရယ်.. အား လိုးလိုး ဖိဆောင့်လိုး အိုး....အင့်အင့်...အီး.." ..ဖွတ်ဖွတ် .. ပလွတ် ဒုတ် .. ဘုတ်..." ဖိုးဝေတယောက် ကော့ပျံနေအောင် လူးလွန့်အော်ကာ အရသာကောင်းကို ကြိတ်ခံမျက်စိမိတ်ခံ နေလေသည်၊ ဖိုးမောင်ထက် ဆောင့်ချက်ပြင်းပြီး ပိုလိုးနိုင်တဲ့ မိုးအောင်ကို ဖိုးဝေ ပိုစွဲသွားလေသည်။ ကြာကြာလည်း လိုးနိုင်သလို သုတ်ရည်ကို လည်း ကြာရှည်ထိန်းလိုးနိုင်တဲ့ မိုးအောင် ဟာ တကယ့် ဆရာကျသမ္မာကျလောက် ပါပေတယ်။ ခုမှ ဖင်ဝဟာ ပူထူပြီး ဖင်မြီးကုတ်နဲ့ ဖင်သားလျိုမြောင် တလျောက် ချွေးစေးများစို့ တက်လာကာ ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း အဆီဝေ့ပျံလာမတတ် ခန္ဓာကိုယ် အငြိမ်မနေအားအောင် လိုးချက်တွေအောက် နစ်မျောသွားမိလို့ ပြုသမျှ ဆောင့်သမျှ ဖင်ဝဖြဲခံကာ ကာမစည်းစိမ်ကို အပြည့်ခံစားမိတော့ လေသည်။ "... အား အား အာ့... ထွက်ပီး.. ပီး..ဟီး.... .....ရှိး..အူး... အာ့...." လရည်များကို ဖင်ပေါက်ထဲ ဖျောခနဲဖျောခနဲ့ နေအောင် ပမ်းထည့်ပစ်ရင်း ဖိုးဝေခါးကိုဖက်ကာ သူ့ကျောပေါ်မှီထောက်ရင်း မှေးခံယူနေတော့လေသည်။ မိုးအောင် လိုးပြီးလို့ တအောက်အကြာ ဖိုးမောင် လည်း နောက်တချီ ပြန်လိုးဖို့ လီးက အသင့်တောင်ပြန်သည်။ သည်ညတညလုံး မိုင်ကုန်လိုးကြမည် ထင်ပါတော့လေသည်။ ပြီးပါပြီး...။ crd; ညီရာဇာထွန်း