ဘူး ရေလဲဆာတယ် ခဏနားပြီး မောင်ဇော်တို့ တဲသွားနားအုံး
မယ် မောင်ဇော်ရေ မောင်ဇော် ဟာ မောင်ဇော်ကိုတော့ မတွေ့
အရီလေးပဲတွေ့တယ် အရီးလေး ၊ ဝေး(အညာသူတွေ ထူးသံ )
လာလေ နိုင်ဝင်း တက်လာခဲ့ တဲပေါ် ၊ မောင်ဇော်ရော အရီး
လေး ၊ အော် ဟိုနားချောက်ထဲ မှာ မင်းသူငယ်ချင်း
တောကြက် သွားပစ်တယ် ၊ဟားး ဒီ ကောင်ကြီးက
လက်ဖျောင့်တယ် ရလာရင် ကျွေးအုံး အရီးလေး
အောင်မာ မကျွေး လဲ လှန်လှပ်စားနေတာကိုပြောနေပြန်
ကော ၊ဟီးးဟီးး အရီးလေးကလဲ ကျုပ်သွားတော့မယ် အရီး
လေး နွားတွေ ဒီတိုင်းထားခဲ့တာ ရေဆာလို့ လာသောက်တာ ၊
အေးကွယ် သွားသွား ယာကို သေခြာလဲ ထွန်းအုံး ၊ ဟုတ်ကဲ့
ပါ အရီးလေးရ ဟု ပြောကာ ယာခင်းဆီ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
နွားညို ၊ နွားပြာ လှည်းယာဉ်လေးနဲ့ စီးရတာ ရင့်အောင့်သတဲ့ဗျာ (သီချင်း)
ကိုကြီး နိုင်ဝင်း ဘာတွေ ရင်အောင့်နေတာလဲ ၊ ဟ ယောက္ဖ
လေး ဘာရင်မှ မအောင့်ပါဘူးကွာ သီးချင်းဆိုနေတာ ၊ ယော
က္ဖလေး ဘာလာလုပ်တာလဲ ၊ ကျုပ်ကို ယောက္ဖလေးလို့ မခေါ်
စမ်းပါနဲ့ဗျာ အမ နဲ့က ယူသေးတာလဲ မဟုတ်ဖဲနဲ့ ဟ ယောက္ဖ
ရယ် နောက်လ နေရင် မင်္ဂလာပဲ ဆောင်ရတော့မှာ ကို အခုထိ
မင်းကို ယောက္ဖလို့ မခေါ်ရင် ဘယ်လိုခေါ်ရမှာလဲ ကွ ၊ ဟာ မ
သိဘူးဗျာ အခု ကျုပ်အဖေ တဲမှာ ဓား မေ့ခဲ့လို့ သွားယူလိုက်
အုံးမယ် ၊အေးအေး ယောက္ဖ အပြန်ဝင်ခဲ့အုံး အတူတူပြန်
ရအောင် ၊ ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီးနိုင်ဝင်း ဟုပြောကာထွက်သွားပါ
တော့သည်။
နိုင်ဝင်း တစ်ယောက် သစ်ပင်ကြီးအရိပ်အောက် ဇွဲပြည့်လေး
ကိုစောင့်ရင်း ကြာနေတော့ ပြင်းလာသည် လက်ကလဲ အငြိမ်
မနေ ဟိုဆော့ ဒီဆော့ရင်း လီးကို ကိုင်မိပြီး တောင်လာတာနဲ့
ဆထွေးဆွပ်ကာ ထုမိနေ ပါတော့သည်။
ဟေ့ ဘာလုပ်နေတာလဲ ဟုအသံကြောင့် နိုင်ဝင်း တစ်ယောက်
လန့်သွားပြီး ထ ရပ်လိုက်မိသည် ပုဆိုးကွင်းမှာလဲ မြေပြင်မှာ
ကွင်းလိုက်ကျွတ်ကျနေသည် ၊ လီးကြီးမှာလဲ မာမာတောင်
တောင်ကြီး နဲ့ တော်တော်ကြီး ကြီးသည် အညာသားတွေမို့
လီးကမဲပြီး ကြီးတာ မဆန်းပေ အခုလဲ ဟိုဖက် ဒီဖက် လိုက်
ရှာကြည့်နေတာမို့ ခန္ဓာကိုယ် လှည့်လိုက်တိုင်း လီးကြီးမှာလဲ
တစ်ရမ်းရမ်း နဲ့ ဖြစ်နေသည် ။
လီး လန့်လိုက်တာ ဇွဲပြည့်ရာ ရောက်တာလဲ အသိမပေးပဲ ပုန်း
နေတယ် ၊ ပုန်းတာမဟုတ်ပါဘူးဗျာ ကိုကြီးသာ အားနဲ့ မာန်နဲ့
ထုနေပြီး ကျွန်တော် ကို မမြင်တာပါ ဟီးးး ဟီးး ဟုသဘော
ကျစွာ ရယ်လိုက် မိသည်။
လီးကိုရယ်ပါလားဟု ပြောကာ ကျွတ်ကျနေသော ပုဆိုးကို
ပြန်ကုန်ကောက်နေသည် ၊ ကိုကြီး ဟု အသံကြောင့် ဘာလဲ
ဟု ခေါင်းမောကာ မေးလိုက်သည်၊ မပြီးသေးဘူးမှတ်လား ၊
အေးမပြီးသေးဘူးလေကွာ မင်းကြောင့် လန့်သွားလို့ ၊ လာ အဲ
တာဆို ညီတာဝန်ယူပေးမယ် ၊ ဟကောင် မင်းဘယ်လို တာဝန်
ယူမှာလဲကွ ၊ ဟာ ကျနော် ထုပေးမယ်ဗျာ ၊ ဟားးဟားး ထုတာ
အားမရရင် လိုးပစ်မှာနော် ယောက္ဖတွေ ဘာတွေကျိမနေဘူး၊
ကိုကြီး သဘောဗျာ လာအခုဆက်ထုပေးမယ် အမြန်ပြီး
အောင် ဟုပြောသဖြင့် နိုင်ဝင်းတစ်ယောက် အထုခံဖို့ ဇွဲပြည်
နားရောက်သွားသည်၊ ဇွဲပြည့် မျက်နှာနားကပ်ပြီး ရော့ ငါ့လီးကြီးကို
ပြီးအောင်ထု ဟုပြောကာ ကော့ကော့ ပေးနေသည် ၊ ဇွဲပြည့်
တစ်ယောက် လက်နဲ့ နိုင်ဝင်း လီးကြီးကို ကိုင်လိုက်သည် နဲ့
လီးကြီးမှာ လက်တစ်ဆုပ်မက လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ပြီး ထု
ရသည် ၊ ဝါးး တော်တော် ကြီးတယ်နော် အကို အကိုနဲ့သာ ယူ
ရင် ကျွန်တော် အမတော့ ကွဲမှာ ပဲဗျာ ၊ ဟားးးဟားး မကွဲပါ
ဘူးကွာ မင်းအမကို ငါ လိုးနေတာ အကြိမ်ကြိမ် ရှိနေပြီ ပထမ
ဆုံးအကြိမ်ပဲ မင်းအမ မျက်ရည်တွေထွက် ညည်းညူပြီး
ကော့လန့်နေအောင် ခံရတာ ၊ နောက်ပိုင်းတွေကြ မင်းအမ
လေးဖက်ကြီး ကုန်းပြီး အကြိုက် ဆော်ခိုင်းတာ ၊ ငါ ကလဲ
ဖင်ဖူးထောင်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးတာတောင် မင်း
အမ ခံနိုင်နေပြီ ၊ အခုလဲ မင်းကို ငါ လိုးပေးမယ် ၊ ဟာ မလုပ်
ပါနဲ့ ဗျာ ကျနော်က တစ်ခါမှ ခံဖူးတာမဟုတ်ဘူး ၊ ခင်ဗျာ လီး
က အကြီးကြီးနဲ့ ကျုပ်သေသွားလိမ့်မယ် ၊ မသေပါဘူးကွာ
မင်းလဲ နောက်ကြရင် မင်းအမလို ငါ လိုးတလောက်ခံနိုင်လာ
မှာပါ လာ အခု စုပ်ပေး ၊ ဟာ မစုပ်ချင်ဘူး ၊ စုပ်စမ်းပါကွာ ဟု
ပြောတာ လက်နှစ်ဖက်မှာ ဇွဲပြည့်ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲ
လီးကို ရအောင် ထည့်သည့် ဇွဲပြည့်လဲ မညင်းသာ ကိုယ်စတဲ့
ဇာတ်လမ်းမို့ အဆုံးကပေးရမည်သာဖြစ်သည်။
ဝေါ့... အားးး ကိုကြီးရာ အဆုံး ဆောင့်မလိုးပါနဲ့ ဗျာ ညီ
အသက်ရူကြပ်တယ် ၊ ဆော်ရီးကွာ ငါ အရမ်းကောင်းသွားလို့
မင်းအမက ငါ့လီးကို စုပ်ပေးတာမဟုတ်ဘူးကွာ ငါလဲ ပထမ
ဆုံးအစုပ်ခံရတာမို့ အရမ်းကောင်းသွားလို့ပါကွာ ၊ လာ အခု
မှောက်လိုက် ငါထည့်တော့မယ် ၊ အာ ကြောက်တယ် မရ
လောက်ဘူး ၊ ရပါတယ် ကွာ လာ ငါ သအားလိုးချင်နေပြီ ဟု
ပြောကာ ဇွဲပြည့်အား ဆွဲမှောက်လိုက်သည် ဇွဲပြည့်တစ်
ယောက် ဘာမှ မထူးတာမို့ ငြိမ်နေပါတော့သည်။
နိုင်ဝင်းတစ်ယောက် လီးညိုရှည်ရှည် ဒစ်ဖူးကားကားကြီးကို
ဆထွေးရွှဲနေအောင် ဆွပ်ကာ ဇွဲပြည့် စအိုဝကို တေ့ပွဲဆွဲလိုက်
သည်မို ဇွဲပြည့်တစ်ယောက် ဖင်ကျော ရှုံ့သွားမိသည် ၊ လီး
ဖင်ကို ရှုံ့မထားနဲ့ လျော့ထား ဒါမှ မင်းမနာမှာ ဟုပြောကာ
အဖျားလေး ထည့်လိုက် ပြန်ထုပ်လိုက် ဆထွေး ထပ်ဆွပ်ကာ
ဒစ်ဖူးတစ်ခုလုံး ဝင်အောင် ထည့်ချလိုက်သည်၊ အောင်မလေး
အမေရေ.. သေပါပြီဗျာ အားးး အမေရေ စပ်လိုက်တာ
မျက်ရည် စပါ ကျလာသည် ၊ နိုင်ဝင်းတစ်ယောက် အသာ
ငြိမ်ကာ စကားနဲ့ ပြန်ချုပ်နေပါသည်
ယောက္ဖရယ် ခဏနေကောင်းသွားမှာပါ အသာလေးငြိမ်နေ
ငါအသာလ လိုးပေးမယ် ဟု ပြောတာ ဖြေးဖြေးချင်း ထည့်
လိုက် ထုပ်လိုက်ဖြင့် လိုးပေးနေသည် ၊ ဇွဲပြည့်တစ်ယောက်
အနာသက်သာလာပြီး လီးရှည်ရှည်ကြီးရဲ့ အဝင်အထွက်
ပွတ်ဆွဲတဲ့ အရသာကြောင့် ကော့တက် အီစိမ့်နေပြီး ပါးစပ်မှ
လဲ ညည်းသံသဲ့သဲ့ ထွက်လာသံကို နိုင်ဝင်းတစ်ယောက် ကြား
တာမို့ လီးကို အဖျားထိ ထုပ်ခါ ဆထွေးဆွပ်ပြီး အဆုံး
ဆောင့် ထည့်ချလိုက်ပြီး ဖိကပ်ထားလိုက်သည် ၊ အားးးးး အ
မေရေ.. မရဘူး ဖယ် ဖယ် ပြန်ထုပ် အားးး အရမ်း အောင့်
တယ် အားးးး အောင့်လိုက်တာ အကိုရာ စကားပင် မဆုံးနိုင် ၊
နိုင်ဝင်းတစ်ယောက် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပုခုံးကို ကိုင်ကာ
ဆောင့်ဆောင့် ထိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးလိုက်သည်မို့ အော်ချိန်မရ
ကော့ကာကော့ကာခံနေရပါတော့သည်၊ ဝါးးး လီးပဲ ကောင်း
လိုက်တာ ယောက္ဖရယ် အီစိမ့်နေတာပဲ မင်းအမနဲ့
မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင်လဲ ယောက္ဖရော အမရော နှစ်
ယောက်လုံးကို လမ်းမလျှောက်နိုင်အောင် လိုးပစ်မယ် ဟု
ကြိမ်းကာ လီးအဆုံးဆောင့်လိုးပြီး ဖိထားကာ စအိုကြောတွေ
ရှုံ့လိုက် ပွလိုက်ပြီး လီးရည်တွေ ပန်းထည့်ခါ ပြီးသွားပါ
တော့သည်။
ပြီးပါပြီ
#ထနောင်းငယ်
0 Comments