မင်္ဂလာဦးည အမှတ်တရ ထနောင်း 18+ Story



အညာဒေသရဲ့ ရွာလေးတွေမှာက အိမ်တိုင်းမှာ ရေတွင်းမရှိ

ကြဘူး  ရေးချိုးမယ် ဆိုရင်လဲ ချင်းတောင်ကို မြစ်ဖျားခံပြီး 

စီးဆင်းလာတဲ့ ယောချောင်းလေးဘေး မှာပဲ ရေတွင်းတူးပြီး 

သောက်ရေခပ် ၊ ချောင်းရေချိုးလုပ်ကြရတယ် အခုလဲ 

ထနောင်း တစ်ယောက် ရေချိုးပြီး အပြန် နိုင်မင်း နဲ့ တွေ့တုန်း 

မနက်ဖြန် ထွန်းကို နှင့် ခင်ဌေး တို့ မင်္ဂလာဆောင် သွားမှာ

လားဟု လမ်းကြုံတုန်းမေးချင်းဖြစ်သည် ။

အေး ထနောင်း သွားမှာ ငါ့ရဲ့ မင်္ဂလာဆောင်တုန်းကလဲ သူတို့ 

လာတယ်လေကွာ အဲတာကြောင့် ငါသွားရမှာ ၊အေး ငါရော

သွားဖို့ အဖော်မရှိလို့ နောက်ပြီး ငါတို့နဲ့က  ကျောင်းနေဖက် 

သူငယ်ချင်းကြီးတွေလေ ၊ အေးပါ ထနောင်းရယ်  အဲတာဆို 

မနက်ဖြန် ငါနဲ့ အတူတူသွားရအောင် မင်းဆိုင်ကယ် ယူမနေနဲ့

တော့ ငါ့ဆိုင်ကယ်နဲ့ဘဲ လိုက်ခဲ့လိုက် ၊ အေးအေးသူငယ်ချင်း 

ဒါနဲ့ ဘယ်ချိန်သွားမှာလဲ ၊သူတို့ မင်္ဂလာချိန်က 8နာရီ လောက်

စမှာဆိုတော့ ဒို့ မနက်စောစောသွားရအောင် 7 နာရီ လောက်

ပေါ့ ဟိုကို 7 နာရီ မီးနစ် 20 လောက်ဆို ရောက်ပြီ နင့်

သူငယ်ချင်းကိုလဲ နည်းနည်းပါးပါး နင် ကြည့်ပေးပြင်ဆင်

ပေးချိန်ရတာပေါ့ ၊ ဟီးးးဟီးး အေးပါ ငါ 7 နာရီ အဆင်သင့်

ပြင်ထားလိုက်မယ် ဟုပြောကာ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။

ထနောင်းတို့ ရွာလေးက ရွာငယ်လေးမို့ မူလတန်းကျောင်းထိ

ပဲ ရှိပြီး ၊ အလယ်တန်းတွေကြ အခြားရွာကြီး‌တွေမှာ

သွားတက်ရတာမို့ မိုးဘယ်လောက်ရွာရွာ ၊ ရေဘယ်လောက်

ကြီးကြီး ခြေလျှင်လျှောက်ခါ ကုန်းသတန် ရေသတန်ဖြင့် 

ကျောင်းသွားတက်ရသည်။

ထနောင်းရယ် နိုင်မင်း ရယ် က တစ်ရွာထဲဖြစ်ပြီး ထွန်းကို နဲ့ 

ခင်ဌေးက ဘေးကပ်ရက် ရွာကဖြစ်သည် ဒါပေမဲ့ ကျောင်း

သွားတက်သည့်လမ်းက တစ်လမ်းထဲဖြစ်သည် ၊ ဒီ ၄ 

ယောက်က ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းအရင်းကြီး‌တွေမို့ 

တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် သိသူတွေ ဖြစ်သည်။

ကျောင်းသွားတက်တိုင်း အမြဲနောက်ကျမှ ပြေးပြေးလိုက်လာ

သူမှာ နိုင်မင်းဖြစ်သည် အခုလဲ ကပိုကရို နဲ့ပြေးလိုက်လာ

သည် ၊ အညာလေက အတိုက်ကြမ်းတာမို့ နိုင်မင်းတစ်

ယောက် ဆံပင်တွေလန်ကာ ပွနေသည်၊ အနားကို ရောက်လာ

တိုင်း နိုင်မင်းရဲ့ဆံပင်ကို ကြည့်ပြီး အမြဲပြင်ပေးသူမှာ 

ထနောင်းဖြစ်သည် ၊ ထနောင်းက ရုပ်ရည်ပြေပစ်ပြီး အသား

ဖြူဖြူ အရပ်က 5'4 ပဲ ရှိပြီး အနည်းငယ် နွဲ့သည်၊ ဒါကလဲ 

သူကြိတ်ကြိုက်နေသည့် နိုင်မင်းရှေ့မို့ ဖြစ်သည် ၊ အခြားသူ

ရှေ့ကြ ယောကျား တစ်ယောက်အတိုင်းပေ သူကိုကြိုက်သူ

မှာလဲ များသည်။

ဘယ်ရွာကမှန်းမသိ ဒီနှစ် စာသင်နှစ်မှ အတန်းတက်လာတဲ့ 

ကောင်မ ဖြူနှင်းဆိုတဲ့ ကောင်မကို နိုင်မင်းတစ်ယောက် 

သဘောကျနေသည် ၊ ခင်ဌေး တစ်ယောက်က အငြိမ်မနေ 

စပ်စုစိန်မို့ ဖြူနှင်းနဲ့ စကားပြော မိတ်ဖွဲ့ပြီးပြီ ဖြစ်သည် ၊ 

ဟိတ် ခင်ဌေး ၊ အမလေး လန့်လိုက်တာ နိုင်မင်းရယ် ဘာလဲ 

ပြော ၊ အေး ငါ့ကိုလေ ဟိုအရှေ့ကလာနေတဲ့ ကောင်မလေး

ကိုပြောပေးပါ့လား နင်တို့က မိန်းကလေးချင်း ဆိုတော့ 

စကားပြောလို့အဆင်ပြေမှာဟ ၊ အမလေး နင်ဆိုတာကလဲ ရှိ

တဲ့ မိန်းကလေး မလွတ်ဘူးနော် သူရဲ့နာမည်က ဖြူနှင်းတဲ့ 

အခုမှ ကျောင်းပြောင်းလာတာ သူက ဒို့ရွာရဲ့ အရှေ့ဖက် ၂ ရွာ

ကျော်ကတဲ့ ၊ အော် ဖြူနှင်းတဲ့လား ၊ အမလေး နိုင်မင်းရယ် 

နင့်အသံကြီးကိုက နှာသံကြီးနဲ့ ရွံစရာ ၊ လီးး နှာသံ ဟုဆဲကာ 

နိုင်မင်းတစ်ယောက် ထွက်သွားတော့သည် ။

သိပ်မကြာလိုက်ပေ စာသင်နှစ် ပြီးသည် နှင့် နွေရာသီ 

ကျောင်းပိတ်ပြီး ၁ လအကြာတွင် နိုင်မင်းတစ်ယောက် ဖြူ

နှင်းကို ခိုးပြေးလာသည် ဟု ကြားလိုက်ရသည် မို့ ထနောင်း

တစ်ယောက် ကြိတ်ငိုနေပါတော့သည် ၊ တစ်သက်လုံး အတို့

ရစ် မထိရက် အရိပ်တစ်ကြည့်ကြည့် ဖွင့်မပြော ပဲ စိတ်ထဲက 

ကြိတ်ကြိုက်လာရတဲ့သူမို့ ဒီကောင်မနဲ့ ညားသွားချင်းကို 

ဝမ်းနည်း၍ ငိုချင်းဖြစ်သည်။

ဒါပေမဲ့လဲ နိုင်မင်း တစ်ယောက် သူ့ ရဲ့မင်္ဂလာဆောင်ကို 

တကူးတက လာဖိတ်ချင်းကြောင့် ပွဲတက်ပေးရသေးသည် ၊ 

ကိုယ်နဲ့ မညားပေမဲ့ သူရဲ့ မင်္ဂလာဆောင်မှာ ကိုယ်မြတ်နိုးရတဲ့ 

သူဆံပင်‌လေးကို သေခြာ ပြင်ဆင်ပေးခွင့်ရလိုက်သည်မို့ ဒီ

လောက်နဲ့ဘဲ ကျေနပ်လိုက်ရသည်။ 

အခုလဲ ထွန်းကို နဲ့ ခင်ဌေးမတို့ မင်္ဂလာဆောင် သွားရန် နိုင်

မင်းတစ်ယောက် လာခေါ်လေသည်၊ ထနောင်းရေ.. ထနောင်း 

ငါတို့ သွားရအောင် နောက်ကြနေလိမ့်မယ် ၊ အေးအေးလာပြီ 

၊ အညာမှာ ဆိုပေမဲ့လဲ ကြည့်ကောင်သူမို့ အလှဆုံးဝတ်၍ 

ထွက်လာချင်းဖြစ်သည် ၊ အောင်မာ အဲဒီလောက် လှဖို့ လိုလို့

လား ထနောင်းရ ၊ ဟယ်  နင့်လို အိမ်ထောင်သယ်မှ မဟုတ်

တာ ငါက အပျိုလေ လှဖို့လိုသေးတယ် ဒါမှ ငါ့ကို ဝိုင်းကြိုက်

ကြမှာ ၊ အေးပါ အေးပါ ပြောအားရှိတာကို လှတဲ့ သူဆိုတော့ 

ဟုပြောကာ ဆိုင်ကယ် မောင်းပြီး ထွက်လာလိုက်သည်။

ဟဲ့ နိုင်မင်း ဖြေးဖြေးမောင်းဟဲ့ ငါပြုတ်ကျ‌တော့မယ် ၊ 

အောင်မာ နင်စီးတာ ဟုတ်မှ မဟုတ်တာ ဘာလဲ ငါ့တောင် မ

ဖက်စီးနိုင်လောက်အောင် ရွံသွားတာလား ၊ ဟယ် မဟုတ်ပါ

ဘူး ၊ မဟုတ်ဘူးဆို အခု ဖက်ထားဟုပြောကာ ဆက်မောင်း 

သည်၊ ထနောင်းတစ်ယောက်ပြုံးကာ ကျေနပ်သွားသည်။ 

ထနောင်း... ဖက်ထားတာ ဖယ်တော့ ရွာထဲဝင်တော့မှာ အပြန်

ကြမှ ဆက်ဖက် ၊ အေးပါ ငါမေ့သွားလို့ ဟီးဟီးး 

🎶 အချစ်စစ် အချစ်စစ်အချစ်မှန် ပိုင်ဆိုင်တဲ့ သူတွေဟာ တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦး သစ္စာတည်မှာ... အချိန်တွေ ပြောင်းပါစေ နေရာတွေ ဝေးစေ.. အသည်းးချင်းမှာ အမြဲနီးးနေတာ.. 🎶🎶 

မင်္ဂလာဆောင် သီချင်းက လူရဲ့ စိတ်ကို ကြည်နူးသွားစေတာ

ကတော့အမှန် ၊ ကိုယ်တိုင် မင်္ဂလာဆောင်နေရသလိုမျိုး ပိတိ

ကို ခံစားရစေသည်။ 

ဟာ သူငယ်ချင်း မင်းတို့ ရောက်ပြီလား ၊ အေးရောက်ပြီ 

ထနောင်းလဲ ပါတယ် ၊ ဟယ် နင်တို့နှစ်ယောက် အတူတူစီး

လာတာပေါ့လေ ဟု ခင်ဌေး အသံကြောင့် ထနောင်းတစ်

ယောက် ရှက်သွားရသေးသည်၊ ဖေလိုးမ ရောက်တာနဲ့ 

နှောက်တာနော် ၊ ပြပါ့အုံး အလှပြင်ထားတာ ၊ အမေလး လှ

လိုက်တာ သူငယ်ချင်းရယ် ဟဲ့ ထွန်းကို လာပါ့အုံး နင့်ကိုလဲ 

ကြည့်ရအောင် အေးလှသားပဲ ဒါနဲ့ ဒီနားလေး ဆံပင်ထောင်

နေတယ် ဘယ်မှာလဲ ဆံပင်ဖျန်းဗူးရော ဒီမှာရော့ ဟု နိုင်မင်း

တစ်ယောက် လာပေးသည် ကိုယူလိုက်ပြီး သေခြာ ဖျန်းကာ 

သေခြာလေး ဖီးပေးလိုက်သည်ကို ပြုံးပြီး ကြည့်နေသူမှာ နိုင်

မင်းဖြစ်သည် ၊ ဟဲ့ နင်ဘာတွေ ကြည့်ပြီး ပြုံးနေတာလဲ ဟု 

ခင်ဌေး အမေးကြောင့် နိုင်မင်းရှက်သွားသည် ၊ ဘာမှ မဟုတ်

ဘူး ထနောင်းက အလှအပ သိပ်ဝါသနာပါတာနော် ငါ့ကိုလဲ 

သူပဲ ဖီးချယ်ပေးတာ အခုလဲ နင်ယောက်ျားကို သေခြာ ဖီး

လိမ်းပေးနေတာ ငါသဘောကျလို့ပြုံးနေတာ ၊ အောင်မာ 

သဘောကျလဲ နင် ထနောင်းကို ယူခဲ့ပါ့လား ၊ အေး သူသာ 

မိန်းကလေးဆို ငါယူတယ် အခုက ယူလို့မှ မရတာဟု ပြော

ကာ ထွက်သွားသည်။

🎶 မင်္ဂလာချိန် ရက်မြတ်သို့ရောက်ခဲ့ပြီ... လက်ထပ်ပွဲလေး ကျင်းပကြတော့မည် ပျော်ရွှင်ကြည်နူး မဆုံးသောနေ့မို့ ဘယ်ခါ မမေ့ပြီ မောင်မယ်နှစ်ဦးသားအပြုံးပန်းကိုယ်စိ ပွင့်လန်းလို့နေ.. 🎶🎶 

အို.. လှလိုက်တာ အားကျနေရင် မိန်းမယူလိုက်ပါ့လား ဟု နိုင်

မင်းက စလိုက်သည် ၊ ဒီဖေ မအပ်မစပ်နော် ငါက ယောကျား

ပဲ ယူမှာ မိန်းမတော့ သေထိ မယူဘူးဟု ပြန်ပြောပစ်လိုက်

သည်ကို သဘောကျစွာ နိုင်မင်း တစ်ယောက် တစ်ဟားဟား 

ရယ်နေပါတော့သည်။

အထူးဖိတ်ကျွေးတဲ့ အိမ်မှာ မင်း နဲ့ ထနောင်း အတွက် တဝိုင်း 

ပြင်ဆင်ပေးထားတယ် လာသွား‌ရအောင် ၊ ငါတို့လဲ အဲဒီမှာ 

ဧည့်ခံရအုံးမယ် ၊ နင်တို့ စားကြ‌ေနာ် အားမနာနဲ့ အဝ ဆွဲ ၊ 

အောင်မလေးလေး လင်ရပြီဆိုတော့ ပျော်နေပြီပေါ့ ဟု 

ကျောင်းနေဖက်တွေ ဝိုင်းစကြရင်း တစ်ဟားဟား နဲ့ ရယ်ကြ

ပါတော့သည်။

လာ ထနောင်း ဟု ခင်ဌေးခေါ်ရာ လိုက်ခဲ့လိုက်သည်ဒီမှာထိုင် 

နိုင်မင်း နင်က ဒီနားမှာထိုင် ရော့ ဒီမှာ ထန်းရည် ဒါက 

ဝက်သားလုံးကြော် စိတ်ကြိုက်စားနော် ဒီနေ့ နင်တို့နှစ်

ယောက် မပြန်ရဘူး အိမ်မှာ အိပ်ရမယ် ညကြရင််လဲ အထူး

ဝိုင်းရှိတယ် ဟုတ်ပြီလား ၊ အေး အေး မပြန်ဘူး နင်တို့ 

မင်္ဂလာဦးည ဂျိမ်းတာ နားထောင်အုံးမှာ ဟု ထနောင်းတစ်

ယောက် စလိုက်သဖြင့် ‌ခင်ဌေးမ တစ်ယောက် ရှက်ပြီး

 ဖေလိုးမ ဟု ဆဲကာ အနားမှ ထွက်သွားပါတော့သည်။

နေ့ခင်း ၁ နာရီ‌‌ေလာက်ကြ လူလဲ စဲသွားပြီ မင်္ဂလာဆောင်လဲ

ပြီးပြီမို့ သက်ပြင်းချကာ အနားယူကြရပါတော့သည် ဟူးး 

မောလိုက်တာ ၊ ညနေ ၄ နာရီလောက် ရေသွားချိုးကာ၊ 

ည‌ဝိုင်း အတွက် ပြင်ဆင်နေပါတော့သည်။ 

ဟဲ့ ထနောင်း နဲ့ နိုင်မင်း ဘာသောက်မှာလဲ ဘီယာလား အရက်

လား ၊ ငါက ဘီယာပဲ သောက်မယ်လေ နိုင်မင်း နင်ရော ဘာ

သောက်မှာလဲတဲ့ ခင်ဌေးမေးနေတယ် ၊ အေး ငါက အရက်

ပြင်းပဲသောက်မယ် အေးအေး ဟုပြောကာသွားယူနေပါ

တော့သည်။

ထနောင်း နဲ့ ခင်ဌေးကတော့ ဖန်ခွက်ထဲကို ဘီယာ ထည့်ပြီး 

နိုင်မင်းနဲ့ ထွန်းကိုကတော့ အရက်ပြင်း ထည့်ကာ ချိရပ်စ် လုပ်

ပြီး မော့သောက်ကြသည် ၊ ဟီးး ကောင်းလိုက်တာအေ 

Have a happy marriage နော် သူငယ်ချင်းလေးဟု ပြော

ပြီး ထပ်ကာထပ်ကာ မော့သောက်ပစ်ကြတော့သည် ၊သောက်

တာများလာပြီမို့  ဟဲ့ ငါ မရတော့ဘူး မူးလာပြီ ဒီလောက်နဲ့ 

ဘရိတ်ကြမယ် ၊ နင်တို့လဲ မင်္ဂလာဦးည စောစောအိပ်ကြ ငါ

လဲ အိပ်ချင်နေပြီ အေးပါ အေးပါ ဟု ပြောကာ ထွန်းကိုတစ်

ယောက် ထနောင်းကို တွဲကာ အိပ်မဲ့နေရာခေါ်လာခဲ့လိုက်ပြီး 

အိပ်ယာခင်းကာ သိပ်ခဲ့လိုက်သည် ၊ နိုင်မင်း မင်းက ထနောင်း

နဲ့ အတူ အိမ်ရှေ့ခန်း မှာ အိပ်လိုက် ငါတို့ လင်မယားက 

အိမ်ခန်းထဲ အိပ်မယ် အေးအေး ရပါတယ်ကွာ လွတ်လွတ်

လပ်လပ်တာ လုပ်််ကြ ဟီးးဟီးး ၊ လီးးတယ် ရယ်တာကြီးက

လဲ ဟုပြောကာ လက်ကျန်အရက်ခွက်ကိုကောက်မော့

ပစ်လိုက်ကာ ဒီညပွဲ သိမ်းကြလေသည်။

ထနောင်းလဲ မူးပြီအိပ်ပြီ နိုင်မင်းကလဲ လူမှန်း မသိ‌ေအာင် 

မူးနေပြီ မို့ ထွန်းကို တစ်ယောက် သူမိန်းမ ခင်ဌေးကို 

မင်္ဂလာဦးညမှာ သအား ကြမ်းကြမ်းလိုးနေသည် အခန်းထဲ


က လိုးသံတွေကို နိုင်မင်း ရော နည်းနည်း အမူးပြေလာကာ နိုး

လာသော ထနောင်းရော ကြားနေရသည် ၊ ဒီကောင် ဘယ်ချိန်

ထဲက ‌အောင်းထားလဲ မသိဟု နိုင်မင်း တိုးတိုးပြောသံကို 

ထနောင်းကြားလိုက်ရသည် အောင်မာ သူများကိုပြောနေ နင်

လဲ မင်္ဂလာဦးညက နင့်မိန်းမကို အဲလိုပဲ လိုးတာမဟုတ်ဘူး

လား ၊ ဟီးးဟီးး ငါက ဒီကောင်လောက် မကြမ်းဘူး ဟု ပြော

ကာ ဖင်ပေးအိပ်နေသော ထနောင်း‌ရဲ့ နောက်ကျောနားကပ်

လာကာ ခြေထောက်တစ်ဖက် ခွတင်လိုက်သည်မို့ တောင်နေ တဲ့ လီးကြီးမှာ ထနောင်းဖင်ကြား လာထောက်နေသည် လီး

ကြီးရဲ့ အ‌ထိအတွေ့ က အရမ်းကိုကောင်းလွန်းနေတာမို့ စအို

မှာလဲ ယားစိယားစိဖြစ်လာသည် ၊ အပေါ်ပိုင်းကိုဖက်ထားတဲ့ 

နိုင်မင်းရဲ့ လက်တွေမှာလဲ အငြိမ်မနေ ထနောင်းရဲ့ နို့သီး

ခေါင်းလေးကို ကြိတ်ချေပေးနေသည်မို့ ကြက်တိန်းမွှေးညင်း

ထကာ အရမ်းကောင်းနေသည်။

ထနောင်း မင်းရော မင်္ဂလာဦးည မဖြစ်ချင်ဘူးလား ဟု နိုင်

မင်းတစ်ယောက် မေးလိုက်သည် ထနောင်တစ်ယောက်ဘာမှ 

ပြန်မဖြေ တိတ်ဆိပ်နေသည် နိုင်မင်းတစ်ယောက်တော် တော် 

ထန်နေတာမို့ ထနောင်းရဲ့ လက်ကို ယူကာ လီးကို ဖိကိုင်ပြီး 

ဂွင်းထုလိုက်သည် ၊ ထနောင်းတစ်ယောက်လဲ မူးမူး‌နဲ့ ထန်လာ

သည်မို့ နိုင်မင်းဖက်လှည့်လာကာ လီးကြီးကိုသေခြာကိုင်ကာ 

ထုပေးနေသည် ၊ ဝါးး နိုင်မင်းရဲ့လီးကြီးမှာ လက်တစ်ဆုပ်စာ 

မကပေ တော်တော်ကြီးသည် အရှည်မှာလဲ လက်တီးဆုပ် ၂ 

ဆုပ်စာ မကပေ မီးအလင်းမရှိလို့ သေခြာမမြင်ရပေမဲ့ 

လုံးပတ်ညီပြီး တော်တော် လှ မဲ့ လီးမျိုးဆိုတာခန့်မှန်းမိသည် 

၊ ထနောင်းတစ်ယောက် ထုပေးရတာ အားမရတော့ပေ နိုင်

မင်းရဲ့ ဂွကြားမှာ ထထိုင်ကာ လီးဒစ်ကားကားကြီးကို ဖုံးအုပ်

နေတဲ့ အရေပြားရှည်ရှည်ကြီး ဖြဲချကာ ဒစ်ဖူးကြီးကို စငုံပြီး 

လျှာအပြားကြီးနဲ့ ဒစ်ဖူးအရင်းကို ပတ်ဆွဲကာ လီးတစ်ချောင်း

လုံး အကုန်ငုံ စုပ်ပေးလိုက်သည် လီးရည်ကြည် လေးတွေက 

ငံကျိကျိ နဲ့ အရမ်းစုပ်လို့ကောင်းလွန်းတယ် ၊ အားးးအိုးး 

ဟူးးး နိုင်မင်းတစ်ယောက် တုန်တက်ကာ ညည်းသံထွက်လာ

လောက်တဲ့ထိ ကောင်းနေသည် ၊ ထနောင်းလဲ ပညာကုန် ထုပ်

သုံးကာ အစွမ်းကုန် စုပ်ပေးရင်း လီးဥတွေပါ ငုံစုပ်ပလိုက်တာ

မို့ လီးချောင်းကြီးမှာ တင်းကနဲ တင်းကနဲ့ ဖြစ်ကာ နိုင်မင်း

တစ်ယောက် ထွန့်ထွန့်လူးနေအောင် ကောင်းလွန်းနေသည် ၊ 

ဟူးးး အားးးမိိုက်တယ် ငါ့မိန်းမ နဲ့ တောင် ဒီအရသာမျိုးမရ

ဘူးး အားးး အမလေးး ကောင်းလိုက်တာ ထနောင်းရာ ၊ လာ 

မင်းမျက်နှာကို ငါ့လီးဖက်လှည့်ပြီး ငါ့ဗိုက်ပေါ် ခွပြီး စုပ်ပေး 

ငါ မင်းဖင်ကို လျက်ပေးမယ် ၊ နိုင်မင်းတစ််ယောက် အိမ်က 

မိန်းမကိုတောင် လျက်ပေး နေကြမို့ မရွံပါ အခုလဲ ထနောင်း

ရဲ့ ဖင်ကို သေခြာဖြဲပြီး လျက်ပေးလိုက် ၊ လက်ခလယ်ကို 

ဆထွေး ရွှဲနေအောင်ဆွက်ကာ ထိုးထည့်လိုက်ဖြင့် သေခြာ

လေး ကလိပေးနေသည် ဟူးးး ထနောင်းရယ် မင်းဖင်ကလဲ နူး

ညံပြီး အိနေပါ့လားကွာ မင်းအဲဒီလောက် ကောင်းမှန်းသိရင် 

ငါ မင်းကိုပဲ ယူပါတယ် ၊ ဟူးး အိုးးးလီးး ကောင်းလိုက်တာ

ကွာ ၊ ထနောင်း တစ်ယောက် လီးကိုစုပ်လိုက် ဥကို လျက်

လိုက် စုပ်လိုက် လီးချောင်းအရေ ပြားကြီးကို လျှာပြားကြီးနဲ့ 

လျက်လိုက် အဆုံးစုပ်လိုက်နဲ့ အားရပါးရ စုပ်ပေးနေတာမို့ 

နိုင်မင်းတစ်ယောက် ဘယ်လိုမှ မနေနိုင် ပြီး ချင်လာသည် ၊ 

ထနောင်း ငါ မင်းဖင် လိုးချင်သေးတယ် ဆက်စုပ်ရင် ငါပြီး

သွားလိမ့်မယ် လာ လေးဘက်ထောက်ပြီး ဖင်ကို‌နောက် နည်း

နည်းပစ်ထား ခေါင်းကို အောက်စိုက်ထားး ဟုတ်ပြီနိုင်မင်းလဲ 

လီးကြီးကို ဆံထွေး သေခြာ ဆွပ်ကာ ဒစ်ကြီး ဝင်အောင် ဖိ

သွင်းချလိုက်သည်၊ အားးး အိုးးးး ကောင်းလိုက်တာ နိုင်မင်း

ရယ် လီးကလဲ အရမ်းကြီးတာပဲ တစ်ဆိုဆိုကြီး ၊နိုင်မင်းတစ်

ယောက်  လီးကို ပြန်ထုပ်လိုက် ထည့်လိုက်ဖြင့် သေခြာလေး 

လိုးပေးနေသည် ၊ ထနောင်းဖင်မှာ သေခြာဖြဲ လျက်ပြီး သေ

ခြာ ‌အပေါက်ချဲ့ထားတာမို့ ကျနော် လီးကြီး ဝင်တဲ့ အခါ မနာ

ပဲ တော်တော် ကောင်းတဲ့ အရသာကို ရနေချင်းဖြစ်သည် ၊ 

ဟူးးး ကောင်းလိုက်တာ ထနောင်းရာ မင်းဖင်ကြီးထဲမှာ ငါ့လီး

ကြီး မဆန့်မပြဲဝင်နေတာ လက်နဲ့ စမ်းကြည့်စမ်း အားးးး ဖီးပဲ 

ကွာ ..မင်းဖင်ကျင်းကျင်းလေးက စီးပြီး ကြပ်နေတာပဲ ငါ 

တစ်သက်လုံး မမေ့မဲ့ အရသာမျိုးကြီးကွာ ၊ အားးး တစ်ရစ်

ချင်း တိုးဝင်လာတဲ့ လီးကြီးမှာ စအို အသားစိုင်တွေ ပွတ်ဆွဲ

သွားတဲ့ဒဏ်ကြောင့် ထနောင်းတစ်ယောက် ထွန့်ထွန့် လူး

နေသည် ၊ နိုင်မင်းလဲ လီးကြီးကို ပြန်ထုပ်ကာ ဆထွေးရွဲနေ

အောင် ထပ်ဆွပ်ပြီး အ‌ဆုံးဆောင့်ထည့်ချလိုက်သည် အမ

လေးလေး သေပြီးး အားး အရမ်းအောင့်တယ် ၊ နင် အဆုံး မ

လိုးနဲ့ဟ ငါ မခံနိုင်ဘူး အရမ်းအောင့်တယ် ၊ အေးပါ ငါအရမ်း

ကောင်းလွန်းသွားလို့ ငါစိတ်မထိန်းနိုင်ပဲ အ‌ဆုံးဆောင့်ချ

ပစ်လိုက်တာ အထဲမှာ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ထိတာ ငါအရမ်း အရသာ

ရှိတာပဲ ထနောင်းရာ  အားးး အို့.. အရမ်း ကောင်းလွန်းတယ်

ကွာ အို့....အားးးး နိုင်မင်းလဲ ထွန်းကိုတို့ မင်္ဂလာဦးညကို မေ့

ပြီး ထနောင်းရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ကာ မညှာမသာ 

အနောက်ကနေ အားနဲ့အင်နဲ့ ကြမ်းကြမ်း ဆက်တိုက်ဆောင့်

လိုးပစ်လိုက်သည် အားး အမေရေ.. သေ‌...သေပြီး အားးး 

အရှေ့ကိုကော့ကော့သွားသည် ၊ နိုင်မင်းရဲ့ လီးကကျင်တက်

ပြီး အရမ်ကောင်းလာတာမို့ အားပြင်းပြင်း အဆုံးဆောင့်ပြီး 

လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ထားကာ လီးရည် ပူပူပစ်ပစ်တွေကို 

ထနောင်းရဲ့ဖင်ထဲ တစ်စက် မကျန်‌ေ တစ်ထုပ်ထုပ်နဲ့ ပန်း

ထုပ်ပစ်လိုက်သည် ဟူးးး မောလိုက်တာကွာ၊  ဟူးး ထနောင်း

တစ်ယောက် အသက်ပြင်း ပြင်းပြင်းရူကာ နင်သအားမညှာ

ဘူးနော် ငါမှာ သေတော့မယ် ၊ မင်း မကောင်းဘူးလား ၊

ကောင်းတာကကောင်းပါတယ် အရမ်းအောင့့ တာဟ ဟီးး

ဟီးး ငါ့လီးက ရှည်တာကို အောင့်မှာပေါ့ ၊ ငါ့မိန်းမတောင် မခံ

နိုင်ဘူး မင်းကတော့ အသေခံနိုင်တယ် ငါအရမ်းကြိုက်တယ် 

ဟီးးးဟီးး လာမိန်းမငါ့လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးပြီးအိပ် ဟု 

ခေါ်ကာ ထနောင်းလဲနိုင်မင်းဆီက လိုချင်တဲ့ ဆန္ဒလေး ပြည့်

ပြီမို့ ကျေနပ်စွာ အိပ်ပျော်သွားကြပါတော့သည်။

ဝါးးးး ဟူးးးး သက်ပြင်းချကာ အကြောဆန့် ပြီး ထလာပါ

တော့သည် ၊  မောင်မင်းကြီးသားတွေ နိုးပြီလားဟု ထွန်းကိုမှ 

အစချီသည် အေးနိုးပြီဟ ၊ လီးတယ် ညက ငါတို့ပဲ မင်္ဂလာဦး

ည ထင်တာ မင်းတို့ကလဲ မင်္ဂလာဦးပါ့ပဲလားဟု စလိုက်သည် 

၊ လီးး လီးး ဟောင့် ထွန်းကိုနော် ငါ့မိန်းမ ဖြူနှင်းသိလို့မရဘူး 

မဟုတ်ရင် ငါတို့ ကွဲကုန်လိမ့်မယ် အေးပါကွာ ၊ အစောထဲက 

ထနောင်းကို ယူလိုက်တာမဟုတ်ဘူး ၊ ဟ မင်းကလဲ ထနောင်း

က ကလေးမှ မွေးမပေးနိုင်တာ ‌ပေးနိုင်ရင် ငါယူတယ်ဟောင့်

ရေ.. ၊ အေးပါကွာ မသိစေရဘူး ဟုတ်ပြီလား

မျက်နှာ သစ်နေသော ထနောင်းနားကို ခင်ဌေးမ ရောက်လာ

ပြီး တော်တော် မှ ကောင်းရဲ့လားဟု ခင်ဌေးတစ်ယောက် 

စသည် ၊ ဖေလိုးမ နော် ဟိုက အိမ်ထောင်နဲ့ ဝပါ ၊ ညက ငါမူး

နေလို့ ဘာမှ မသိလိုက်ဘူး ဟုတ်မ ဟုတ်ပါ့မလားဟယ် 

ငါတွေ့တာတော့ ဒီဖေ ဟု ဆဲကာထွက်ပြေးသွားပါတော့သည် 

ကဲ ထွန်းကို နဲ့ ခင်ဌေးရေ ငါတို့ပြန်တော့မယ် ၊ အေးအေး 

ဂရုစိုက်ပြန်အုံး ခြုံတွေထဲလဲ ဝင်မနေနဲ့တော့ ဟာမင်းတို့

ကောင်တွေ ဒါပဲစနေဟု ရယ်ကာ ဆိုင်ကယ်မောင်းပြီး ထွက်

လာပါတော့သည် ၊ ထနောင်းနဲ့ နိုင်မင်းက တစ်ယောက်ကို 

တစ်ယောက် နားလည်နေပြီးသားမို့ လူရှင်းရင် ရှင်းသလို လိုး

ကြပါတော့သည်။

ပြီးပါပြီ 

#ထနောင်းငယ်

Post a Comment

0 Comments