သီဟ ကတော့ မြို့မှာ 9တန်း တတ်ပြီးလို့ ရွာမှာ ပြန်ရောက်နေတာမကြာသေးပါဘူး မြို့ကပြန်လာတာမကြာသေးတော့ အသားအရည်က ဖြူဖွေးနေတာပေါ့။ ရယ်လိုက်ရင် ပါးချိုင့်လေးနဲ့ အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ် ။ မျက်မှန်လေးကပါသေး ......
"သားရေ သား "
"ဟုတ် မေမေ ဘာခိုင်းစရာ ရှိလို့လဲ"
"ရော့ ဆွမ်းချိုင့်ယူသွား ဘုန်းကြီးကျောင်း ဆွမ်းသွားကပ်ချေ"
"ဪ ဟုတ် မေမေ"
သီဟ မြို့က ပြန်လာတည်းက ဘုန်းကျောင်းမရောက်သေးဘူး အခုမှ ရောက်ရတော့မယ်ပေါ့။ ဘုန်းကြီး ကျောင်း မှာ ကပ္ပိယ ဦးထွန်း ဆိုသူလည်း ရှိတာပေါ့ ။
ဦးထွန်းက တောသားဆိုတော့ အသားက ဖြူမနေဘဲ ခပ်ညိုညို တောင့်တောင့်ပေါ့။ အသက်က40 အိမ်ထောင် ကျပြီး မကြာဘဲ ဇနီးသည် ဆုံးသွားတာနဲ့ ဘုန်းကျောင်းမှာ ကပ္ပိယလုပ်နေတာပါ။
သီဟ လည်း ကိုယ်လက် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီး ဘုန်းကျောင်းဆီ ဦးတည်ပြီး ထွက်လာခဲ့တယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ ကြည်နူးနေတယ်။ ဦးထွန်းကို မတွေ့တာ ကြာပြီလေ။
"ဘုန်းဘုန်း ဘုရား မေမေက ဆွမ်းချိုင့် ကပ်ခိုင်းလိုက်လို့ပါ ဘုရား"
"ဪ သီဟဘဲ ကြည့်ပါအုံး ထွားလာလိုက်တာ မှတ်တောင် မမှတ်မိဘူး"
ဘကြီး ဘုန်းကြီးဆီ ငယ်ငယ်ကတော့ ကျောင်းသား ဘဝနဲ့ သီဟ နေလာခဲ့တာပါ။
"တင်ပါ့ ဘုရား"
"ဘာလို့ ဘုန်းဘုန်းကျောင်း မလာရတာလဲ"
"ဟီးဟီး တပည့်တော် မအားလို့ပါ ဘုရား"
"ထားပါတော့ နောက်လည်း လာခဲ့ ကြားလား"
"တင်ပါ့ "
"ကပ္ပိယ ကြီးရေ ဒီမှာ ဆွမ်းချိုင့် လာလှဲပေးလိုက်ပါအုံး"
"လာပါပြီ ဘုရား"
ဦးထွန်း အမြန်ဘဲ ပြေးထွက် လာတယ်။ ဦးထွန်းကို မြင်တော့ သီဟ ရင်ခုန်တာ အရမ်းမြန်လာတယ် ။
"အယ် ရပါတယ် ဘုရား တပည့်တော် ညနေမှ တစ်ခေါက်လာခဲ့ပါ့မယ် ဘုရား"
ဦးထွန်းကို တွေ့ချင်သေးတာနဲ့ ညနေ တစ်ခေါက်လာဖို့ ဆွမ်းချိုင့်ကို ထားခဲ့လိုက်တယ် ။
"ဘုန်းဘုန်း ဘုရား တပည့်တော် ပြန်လိုက်ပါအုံးမယ် ဘုရား"
"ဪ အေးအေး ကောင်းပါပီကွယ်"
သီဟ လည်း ဘုန်းကျောင်းကနေ အိမ်ကိုဘဲ တန်းပြန်လာလိုက်တယ် ။
"ဟဲ့ သီဟ ဘယ်မလဲ ဆွမ်းချိုင့်က "
"ကပ္ပိယကြီး မရှိလို့ ထားခဲ့လိုက်တယ် မေမေ"
သီဟ တစ်ယောက် လိမ်ညာပြောလိုက်ပါတယ်။ အမှန်တိုင်းပြောရင် ဆဲခံနေရမှာကြောင့်ပါ။ အမြဲ ဆွမ်းချိုင့် တန်းပြန်ယူလာကြရတာပါ ။ သီဟ အလှည့်မှ ဆင်ချေပေးနေရင်ရူပ်နေမှာမို့ လိမ်ညာပြောလိုက်ရတာပါ။သီဟ လည်း ရေမိုးချိုး သနပ်ခါးလေး မွှေးကြိုင်အောင် လိမ်းပြီး ညနေရောက်ဖို့ ထိုင်စောင့်နေပါတော့တယ် ။ စောင့် နေရမှာ အချိန်တွေက ပိုပို ကြာတယ်လို့ ထင်ရပါတယ်။ညနေရောက်တာနဲ့ သီဟလည်း ဘုန်းကျောင်းဆီဘဲ ပြန် လည် သွားခဲ့ပါတယ်
"ဘုန်းဘုန်း ဘုရား တပည့်တော် ဆွမ်းချိုင့် လာယူတာပါ ဘုရား"
"သွား ကပ္ပိယကြီး နိူးပြီး ဆွမ်းချိုင့်ယူ"
"ဘကြီး ဘုန်းကြီး ကျိန်းလိုက်အုံးမယ်"
သီဟ အတွက်တော့ ကံကောင်းတာပေါ့ အလျင်မြန်ဘဲ ဦးထွန်းရဲ့ အခန်းထဲကို ဝင်လာလိုက်ပါတယ်
"ဟာ"
သီဟ ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ်ခုန်နေပါတော့တယ်။ ဦးထွန်း အခန်းထဲမှာ ပုဆိုးက အပေါ်ကို လှန်တင်နေပြီး ဦးထွန်းလီးကြီးက အထင်းသား မြင်နေရတယ်။ သီဟ တစ်ယောက် သထွေးကို "ဂလု ဂလု"နဲ့ မြည်အောင် မြိုချနေရပါတယ် ။
"ဦးထွန်း လီးကြီးက တောင်မနေတာတောင် ဒီလောက်ကြီးတာ တောင်ရင် ဘယ်လောက်ကြီးမယ် မသိဘူး"
သီဟ စိတ်ထဲကနေ ပြောနေလေတယ် ။ သီဟ ဦးထွန်းလီးကို ကိုင်ကြည့်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာတယ်။ စိတ်ကို ထိန်းမရတော့ဘဲ ဦးထွန်း အိပ်နေတဲ့ နားကို ကပ်ပြီး သေချာကြည့်တယ် ။
"Wow ကြီးကြီးဘဲ ရှယ်ဘဲ"
သီဟ မထိတထိလေး ဦးထွန်းလီးကို ကိုင်ကြည့်တယ်။ ရင်တွေလည်း အရမ်းခုန်နေရပြီလေ ။ အချိန်အတော်ကြာကိုင်ကြည့်ပြီး လီးကို ဖြေးဖြေးချင်းလေး ထုပေးနေမိတယ် ။
ဦးထွန်း သူ့လီးကို ထုပေးနေတော့ နိုးသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဆက်ထုခံနေလိုက်တယ်။ နောက်မှ
"မဖြစ်သေးပါဘူးလေ ဦးထွန်းနိူးသွားရင် ငါတော့ဒုက္ခ"
ဦးထွန်းရဲ့ ပုဆိုးကို လီးဖုံးအောင် အုပ်ပြီး ဦးထွန်းကို လူပ်နိူးလိုက်တယ်
"ဦးထွန်း ဦးထွန်း"
"ဟင် ဟင်"
ဦးထွန်း အိပ်ချင်မူးတူးထပြီး ပုဆိုးကို ဖုံးလိုက်တဲ့ ပုံစံနဲ့ထလိုက်တယ် ။
သူ့လီးကို ကိုင်ပြီးပြီဆိုတာကိုတော့ ဦးထွန်းတစ်ယောက်သိပေမယ့် သီဟကတော့ မသိရှာဘူး။
"သား ဖိုးသီဟ ဆွမ်းချိုင့်လာယူတာလား"
"ဟုတ် ဦးထွန်း"
"သား တော်တော် ထွားလာတာဘဲ မွှေးကြိုင်နေတာဘဲ သနပ်ခါးတွေကလည်း ကျောင်းမှာ ရည်းစားတွေ ရနေပြီလား"
"ရပါဘူး ဦးထွန်းရ သားက ခုမှ ခလေးရှိသေး"
"ရွတ် မွှေးတာကွာ"
ဦးထွန်း သီဟကို အာဘွားပေးလိုက်တယ်။
"ဦးထွန်း သားကို ဆွမ်းချိုင့်ပေးအုံး"
"ဪ အေးအေး လာလာ"
ဦးထွန်းက သီဟရဲ့ ခါးကို ကိုင်တာလိုလိုနဲ့ သီဟ ရဲ့ ဖင်ကို ကိုင်ပြီး ခေါ်လာလိုက်တယ်
"ရော့ သား"
"ဟုတ် ဦးထွန်း ဒါဆို သားသွားပြီနော် နောက်မှ တွေ့မယ်"
ဦးထွန်း တစ်ယောက်ကတော့ သီဟ ဖင်ကို လိုးဖို့ ဘယ် လို ဂွင်ဖန်ရမလည်း စဉ်းစားနေတယ်။ သီဟကလည်း ရင်ထဲမှာ ကျိတ်ပျော်နေတယ်။ အားရင်အားသလို ဘုန်းကျောင်းလာဖို့လည်း ကြိုးစားနေတယ် ။ နောက်တစ်နေ့ ညနေခင်းမှာ သီဟ ဘုန်းကျောင်းရောက် လာတယ်။
ဦးထွန်းကလည်း သီဟ လာတာကို မြင်တာနဲ့ အခန်းထဲ ပြေးပြီး အိပ်ပျော်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ် ။
ဘကြီး ဘုန်းကြီး ကျိမ်းနေတာနဲ့ သီဟလည်း ဦးထွန်း အခန်းဆီ တန်းလာလိုက်တယ် ။ ခါတိုင်းလိုဘဲ ဦးထွန်း အိပ်ပျော်နေပြီ ဟု တွေးပြီး ဦးထွန်းရဲ့ နား တဖြေးဖြေးကပ်လာပြီ ဦးထွန်းရဲ့ လီးကို ပုဆိုးပေါ်က အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ခဏကြာမှ ပုဆိုးအပေါ် မတင်ပြီး ဦးထွန်းလီးကို ဆွနေတော့တယ်။ ဦးထွန်းကလည်း သီဟ ပိုရဲလာအောင်
"ခေါ ခေါ"ဟောက်သံလေးပါ ပြုလုပ်ပေးလိုက်တယ်။
"ဦးထွန်း တော်တော် အိပ်ပျော်နေပြီဘဲ"
သီဟလည်း ဦးထွန်းရဲ့ လီးကို ကိုင်ရာကနေ အားမရတော့ဘဲ လီးဒစ်ဖျားလေးကို ငုံလိုက်တယ် ။
"အားးးးကောင်းတာကွာ"
ဦးထွန်း တစ်ယောက် မိန်းမဆုံးသွားတည်းက sex မဖြစ်ရတော့တာနဲ့ အခု အာငွေ့လေးပေးလိုက်တာနဲ့ စိတ်ထဲမှာ ငြီးငြူနေတော့တယ်။
"ပြွတ် ပြွတ် ပြတ်ပြတ် "
သီဟကလည်း ဦးထွန်း လီးကို အရင်းထိ ငုံလိုက် ထုတ်လိုက် အပေါက်လေးထဲ လျာလေးနဲ့ ထိုးလိုက် ဒစ်လေးကို လျာလေးနဲ့ ရစ်ပတ်လိုက်နဲ့ ကလိနေရင်း ဦးထွန်း လီးက သီဟ ပါးစပ်ထဲမှာ တဖြေးဖြေး တင်းမာလာတော့တယ် ။ ဦးထွန်းလည်း အကြံရသွားတာနဲ့ မျက်လုံးဖွင့်ပြီး အသာ ကြည့်နေလိုက်တယ် ။
"ဟင် ဦးထွန်း"
"သား ဦးလီးက စုပ်လို့ ကောင်းလား ဆက်စုပ်ပေး"
သီဟလည်း ဦးထွန်းက စုပ်ခိုင်းပြီဆိုတာနဲ့ တပြွတ်ပြွတ် တပြပ်ပြပ်နဲ့ စြပ်နေတော့တယ် ။
"အိုးးးးအင်းးးးအားးရှီးးးးဟူးးးးကောင်းတာ သားရာ စုပ်စုပ် အင်းးး"
"ဦးထွန်း သားစုပ်တာ ကောင်းလား"
"ကောင်းတာပေါ့ သားရာ ဟိုနေ့က ဘာလို့ မစုပ်တာလဲ"
"ဟာ ဦးမကောင်းဘူး ဦးသိနေတာပေါ့"
"အင်း အခု ပိုမကောင်းဘူးလား"
"ကောင်းတယ် ဟီး"
"အားးးးးစုပ်စုပ် နာနာလေး ဆွဲစုပ် အိုးးးးးးကောင်းချက်ကွာ စုပ်စုပ်"
"သား ဦးပေါ် ပြောင်းပြန်ခွလိုက် သားဖင် ယှက်ပေးမယ်"
သီဟလည်း နှစ်ခါ မပြောရ တစ်ခါတည်း တန်း မောက်လိုက်တယ် ။
"အဟင့် ဦးးးးဘယ်လိုတေ လုပ်နေလည်း ယားတယ်ဦး"
ဦးထွန်းတစ်ယောက် ခွေး တစ်ကောင် သူ့အစားခွက် အ ကျန်ကို လျာနဲ့ ပြောင်စင်အောင် ယက်သလို သီဟရဲ့ ဖင်ကို အငမ်းမရ တပြပ်ပြပ်နဲ့ ယက်ပေးနေလိုက်တယ် ။
သီဟကလည်း ဦးထွန်းလီးကို ကလိနေလိုက်တယ် ။
"သား ဦးထွန်းမရတော့ဘူး လိုးချင်လာပြီ သားပက်လက် လှန်ပေး"
သီဟ ချက်ချင်းလှန်ပေးလိုက်တယ်။ ဦးထွန်းလည်း သီဟ ပေါင်ကြားထဲမှာနေရာယူကာ ခြေထောက် နှစ် ချောင်း ပုခုံးပေါ် ထမ်းပြီး ဖင်ကို လီးနဲ့ တေ့လိုက်တယ်။
ဖင်က လည်း သထွေးရွှဲ လီးကလည်း သထွေး ရွှဲနေတာနဲ့ ဂျယ်ကို မလို ဖင်ထဲ တေ့ပြီး သီဟ ဖင်ထဲ ဖိ သွင်းလိုက်တယ်။
"ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်...ဗျိ အာ့ အမေ သားဖင်လေးကွဲပါပီ"
သီ ဟ အော်နေတုန်း ဦးထွန်းက သီဟ နူတ်ခမ်းတွေကို ဦးထွန်းနူတ်ခမ်းနဲ့ စုပ်နေလိုက်တယ် ။ နူတ်ခမ်းမွေးကလည်း ရိတ်ထားတော့ အမွှေးတေက စူးတော့ သီဟ အ တွက် အရသာ တစ်မျိုးပေါ့။ ဦးထွန်း ဖင်ထဲက လီးကို ဒစ်လေးထိ ပေါ်အောင် ပြန်နုတ်ပြီး ဆောင့်သွင်းတယ်။
"အိုးးးးးသားဖင်က စီးကြပ်နေတာဘဲ အရသာရှိလိုက်တာ"
သီဟ ဖင်ထဲကို အဝင်အထွက် ဖြေးဖြေးချင်း အချက် 20လောက် လိုး ပြီးမှ
"သား ဦး ကြမ်းတော့မယ်နော်"
"ဟုတ် ဦး လုပ်တော့"
"အာ့အာ့ အုအု အင့် ဟင်းးးးအိုးးးးရှီးးးးးအားးးးးးအဟင့် အားးးးဦးးးဆောင့်ဆောင့် နာနာဆောင့်ပါ ဦးးး သားကောင်းနေပြီ"
"ဘွတ်ဘွတ် ဇွတ် ဇွီ ဗျစ်ဗျစ် ဗျိ ဖက်ဖက် ဘက်ဘက် ပလွတ် ဗျွတိ ဇွတ် ပက် ပက် ဖက် ဘက်"
ဖင်ကို ဘောရိုက်သံတေ သီဟ ငြီးသီတွေ ဦထွန်း ငြီးသံတွေနဲ့ အခန်းထဲမှာ အသံတွေညံနေတော့တယ်။
"သား မှောက်ပေး သားဖင်ကို အနောက်ကနေ နာနာလေး ဆောင့်လိုးချင်တယ်"
သီဟ ကုန်းပေးလိုက်တယ် ။ ဦးထွန်းလည်း သီဟ ဖင်ထဲကို ပြန်ထည့်လိုက်တယ် ။
"ဗျိ ဗျစ် အင့် အင့်အင့် အားးးးးးးအဟင့် အိုးးးးးရှီးးးးလိုးကောင်းတယ်ကွာ သားနောက်လည်း ဦးလိုးမယ်နော်"
"ဟုတ် ဦး သားလည်း ဦးလိုးတာကို စွဲသွားပြီ"
"အားအားသား ဦး ပြီးတော့မယ်။ အိူးးးးးပြီးပြီ"
ဦးထွန်းလည်း ဖင်ထဲကို လီးရည်တွေ ထည့်ပြီး ဖင်ထဲကနေ လီးလို ပလွတ် ခနဲ့ ထုတ်ပြီး သီဟဘေးမှာ လှဲပြီး ရင်ခွင်ထဲမှာ ထွေးပွေ့ထားတော့တယ် ။
နောက်လည်း ကြုံရင် ကြုံသလို ခံကြ လိုးကြပါတော့တယ်❤️❤️
#Credit; မောင်ရွှေရို
0 Comments