စာစု(1)
ဦးညိုတစ်ယောက်ပျင်းတာနဲ့ရွာရိုးကိုးပေါက်လျောက်လည်လေရာဆရာဝန်လေးကိုထွန်းထွန်းအိမ်ရှေ့သို့
ရောက်လာလေတော့သည်
"ဟေ့ထွန်းထွန်းရှိလားဟေ့"
"ဟာဦးညို ပါလားဝင်ခဲ့လေလာလည်တာလားဗျ"
"အေးဟုတ်တယ်မောင်ထွန်းထွန်းအလည်ဆိုပါတော့"
"ဟုတ်ဦးညို လက်ဖက်သုပ်နဲ့ရေနွေးကြမ်းသောက်လေ"
"အေးပါထွန်းထွန်းခုတလောလူနာအခြေအနေတွေ
ဘယ်လိုလဲ"
"ဒီရက်ပိုင်းလူနာသိပ်မရှိပါဘူးဦးညို ရာ"
"အေးအေးမောင်ထွန်းထွန်း"
"ဦးညို ကျွန်တော်ပြောစရာတစ်ခုတော့ရှိတယ်ဗျ...ဦးညို
စိတ်ဆိုးမှာလားဗျာ"
"စိတ်မဆိုးတတ်ပါဘူးဦးညို ကဘာကိစ္စလဲပြောကြည့်
လေမောင်ထွန်းထွန်း"
"ဟုတ်ကဲ့ဦးညို ပြောရမှာတော့အားနာပါတယ်...နားနဲ့မ
နာဖဝါးနဲနာပါနော်ဦးညို "
"ကျွန်တော်ဦးညို ကိုလိုးချင်တယ်ဗျာအဆင်ပြေနိုင်မလားဗျ"
"ဟင်မောင်ထွန်းထွန်း....ဘယ်လို"
"ဟုတ်တယ်ဦးညို ...ဦးညို ကိုမင်းနိုင်နဲ့ဟိန်းမင်းလိုးတာ
ကျွန်တော်သိတယ်"
"ဟင်မောင်ထွန်းထွန်း...မင်းဘယ်လိုသိတာလဲ"
"ဦးညို ကိုကိုမင်းနိုင်နဲ့ကိုဟိန်းမင်းလိုးတာဘာကြောင့်သိတာလဲဆိုတော့အဲ့နေ့ကကျွန်တော်ကိုမင်းနိုင်တို့ဟိုဘက်အိမ်ကဦးအောင်ကိုကိုဆေးလာကုပေးတာဆေးကုပေးပြီးအပြန်ကိုမင်းနိုင်တို့အိမ်နားရောက်တော့လိုးသံတွေကြားလိုကိုမင်းနိုင်များဖာခေါ်ချတာလားလို့ထင်
နေတာ"
"အဲ့ဒါနဲ့နောက်ဖေးဘက်ကနေချောင်းကြည့်လိုက်တော့အခန်းထဲမှာဦးညို ကိုကိုမင်းနိုင်နဲ့ကိုဟိန်းမင်းလိုးနေတာ
တွေ့လိုက်ရတာ"
"အော်အဲ့ဒီလိုလားအေးပါမောင်ထွန်းထွန်းရာမင်းဘယ်သူ့မှတော့လျောက်မပြောပါနဲ့ကွာ...ဦးညို တောင်းပန်ပါ
တယ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဦးညို ရဲ့ကျွန်တော်ဘယ်သူ့မှလျောက်မ
ပြောပါဘူး...ဦးညို ဒါပေမယ့်ကျွန်တော့်ကိုခွင့်ပြု ပေးပါ
နော်"
"အေးပါကွာမောင်ထွန်းထွန်းရာဦးညို ခွင့်ပြု ပါတယ်
ကွယ်...မောင်ထွန်းထွန်းသဘော"
"ဟုတ်ဦးညို တကယ်ခွင့်ပြုပေးတာလားပျော်လိုက်တာဗျာ"
"အေးပါမောင်ထွန်းထွန်းရယ်"
"ဦးညို လာလေအချိန်ရှိတုန်းလုံ့လစိုက်ရအောင်လေဗျာ
ဟီးဟီး"
"အင်းပါမောင်ထွန်းထွန်း"
ဦးညို ကောကိုထွန်းထွန်းကောနှစ်ယောက်သားအိမ်
ပေါ်သို့တက်ကာအိပ်ခန်းထဲဝင်လိုက်ကြပါတော့တယ်
ဦးညို ကောကိုထွန်းထွန်းကောအိပ်ခန်းထဲသို့ရောက်သည်နှင့်ဦးညို ကကိုထွန်းထွန်း၏အဝတ်အစားများကို
ချွတ်ပေးနေသလို၊ကိုထွန်းထွန်းကလည်းဦးညို ၏အ
ဝတ်အစားများကိုချွတ်ပေးနေလေသည်
သိပ်မကြာခင်မှာပဲဦးညို ရောကိုထွန်းထွန်းရောအဝတ်မဲ့
သောခန္ဓာကိုယ်တွေဖြစ်သွားကြလေတော့သည်
ခဏအကြာမှာတော့ဦးညို နှင့်ကိုထွန်းထွန်းတို့၏အဝတ်ကင်းမဲ့သောခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုလုံးကိုထိကပ်ခါနှစ်ယောက်
စလုံးထိတွေ့နေပါသည်
ထိုအထိအတွေ့ကပဲဦးညို ကိုကောကိုထွန်းထွန်းကို
ရောနှစ်ယောက်စလုံးကိုရင်ခုန်လှိုက်မောစေလေသည်
ကိုထွန်းထွန်းကဦးညို ၏နှုတ်ခမ်းကိုစတင်၍စုပ်ယူနမ်းချ
လိုက်ပါတော့တယ်
ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္
ဦးညို ကြီးနဲ့ကိုထွန်းထွန်းတို့နှစ်ဦးသားအားပါးတရအ
ငမ်းမရနမ်းရှိုက်နေကြလေသည်နှစ်ယောက်စလုံးအထိအတွေ့မှာသာယာနေကြလေသည်
ကိုထွန်းထွန်းကဦးညို ကြီး၏နို့တွေကိုကုန်း၍စို့ပေး
လိုက်ချင်မှာဦးညို ကြီးခဗျာတွန့်လိမ်သွားကာမနေနိုင်
လောက်အောင်ပင်ဖြစ်သွားရပါလေတော့သည်
ဦးညို ကြီးတစ်ယောက်နှုတ်မှအဖျားတက်သလိုလငြီး
တွားနေပါသေးသည်
"အ...အား...အား...အင်း...ဟင်း...မောင်ထွန်းထွန်း
ရယ်ဘယ်လိုတောင်လုပ်နေတာလဲကွာ...ဦးညို မနေ
တတ်တော့ဘူးကွာ"
"ဦးညို ကျွန်တော်လဲမနေနိုင်တော့ဘူး...ဦးညိုကျွန်
တော့်လီးကြီးကိုစုပ်ပေးပါနော်"
"အေးပါ...မောင်ထွန်းထွန်းဦးညိုအားရပါးရစုပ်ပေးမယ်
နော်"ဟုပြောကာဦးညိုကသူ၏ခေါင်းကိုကိုထွန်းထွန်း၏
ပေါင်ကြားသို့မျက်နှာအပ်လိုက်ပါတော့တယ်
"မောင်ထွန်းထွန်းရာ...မင်းရဲ့လီးကြီးကအကြီးကြီးပဲအားရစရာကြီး...မိုက်တယ်ကွာ"
"ဦးညို...ကြိုက်ရင်အားရပါးရသာစုပ်ဗျာအခုအချိန်မှာ
ကျွန်တော့်လီးကြီးကဦးညို အပိုင်ပဲဦးညို ကြိုက်သလို
သာလုပ်ဗျာ"
ဦးညို တစ်ယောက်ကိုထွန်းထွန်း၏လီးကြီးကိုဒစ်ဖျားမှစ
၍ငုံစုပ်ချလိုက်လေတော့သည်
ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်
ဦးညို တစ်ယောက်ကိုထွန်းထွန်း၏လီးကြီးကိုစုပ်ပေးနေ
လေသည်
ကိုထွန်းထွန်းရဲ့လီးကြီးကတော်တော်ကြီးတာမို့ဦးညို ၏ပါးစပ်ထဲမှာအပြည့်အကျပ်ဖြစ်နေကာအဆုံးထိမဝင်
သေးပေ
အွတ်...အု...အွတ်...အွတ်...အု
ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ်
"အား...အား...ကောင်းလိုက်တာ...အားမိုက်လိုက်တာ
ဗျာဦးညိုရာ...အား...ရှီး"
ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ဦးညို ကြီးတစ်ယောက်၏လျာအစွမ်း၊ပုလွေအစွမ်းတွေကအရမ်းပင်ကောင်း
လွန်း၍ကိုထွန်းထွန်းတယောက်အောက်ကနေပင့်ကာ
ဦးညို၏ပါးစပ်ကိုအားရပါးရလိုးခွဲနေပါတော့တယ်
ကိုထွန်းထွန်းထိုကဲ့သို့ဦးညို ၏ပါးစပ်ကိုသူ၏လီးကြီး
ထည့်ကာပါးစပ်ကိုအားရပါးရလိုးခွဲနေတာမို့ဦးညိုခဗျာအသက်ရှုပင်ကြပ်လာလေတော့သည်
"ဝေါ့တ်...ဝေါ့တ်...အား...အား...အားအမလေးမောင်
ထွန်းထွန်းရယ်...ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲမောင်ထွန်း
ထွန်း...ဟား...အား...ရှီး...အား...အသက်ရှုလို့တောင်မဝတော့ဘူး...ဟူး...အား...အား"
ကိုထွန်းထွန်း၏သူ့လီးကြီးကိုပါးစပ်ထဲအားရပါးရထိုး
ကာလိုးခွဲနေမှုကြောင့်ဦးညို တစ်ယောက်အသက်ရှုပင်မဝတော့ပေ
"ဦးညို ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ...ကျွန်တော်အရမ်းကောင်းပြီးစိတ်မထိန်းနိုင်ဘူးဖြစ်သွားတယ်ဗျာ"
ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ဦးညို ၏ပါးစပ်ထဲမှလီးကြီးကို
ထုတ်ကာထပ်မံ၍ဦးညို ၏ပါးစပ်ထဲသို့သူ၏လီးကြီးကိုအသာအယာညင်ညင်သာသာလေးထိုးထည့်လိုက်လေ
သည်
ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ်
"အား...ကောင်းလိုက်တာ...မိုက်လိုက်တာဗျာဦးညိုရာ..
အား...ရှီး"
ဦးညိုတစ်ယောက်ကိုထွန်းထွန်း၏လီးကြီးကိုလျာအစွမ်း
ပုလွေအစွမ်းကောင်းကောင်းပြလိုက်သောကြောင့်ကိုထွန်းထွန်းခမျာအလွန်အင်မတန်မှကောင်းသွားပြီးငြီးတွားနေရတော့လေသည်
ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ်
ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္
ပြွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပြွတ်
အွတ် အွတ် အွတ် အွတ် အွတ် အွတ်
ကိုထွန်းထွန်းကဦးညို ၏ပါးစပ်ထဲကိုသူ၏လီးကြီးကို
ထည့်ကာအားနဲ့အားပါးတရလိုးခွဲနေလေပါတော့သည်
ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ဦးညို၏ပါးစပ်ကိုဖင်အမှတ်နဲ့
အားပါးတရလိုးခွဲနေတာဖြစ်တာကြောင့်ဦးညိုခမျာခံရတာမသက်သာတော့ချေ
"ဦးညို....ကျွန်တော်လိုးတော့မယ်ဗျာ...ကျွန်တော်အ
ရမ်းလိုချင်နေပြီ...ခွင့်ပြုပေးပါတော့နော်"
"အိုကေခွင့်ပြပါတယ်...လိုးတော့လေမောင်ထွန်းထွန်း"
ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ဦးညိုဆီမှခွင့်ပြုချက်ရသည်
နှင့်တပြိုင်နက်လီးဝင်လီးထွက်ချောမွေ့စေရန်အတွက်
အုန်းဆီဘူးယူကာသူ၏လီးကြီးနဲ့ဦးညို ၏ဖင်ကိုသုတ်လိမ်းပေးပြီးနောက်ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ဦးညို ၏
ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုပခုံးပေါ်သို့ထမ်းကာဦးညို၏ဖင်ထဲသို့သူ၏လီးကြီးကိုဖြေးဖြေးချင်းတရစ်ချင်းတရစ်ချင်း
ပုံမှန်လေးဆောင့်လိုးသွင်းနေလေသည်
"ဦးညို စိတ်လျော့ထားနော်...ကျွန်တော်စထည့်ပြီးလိုး
နေပြီနော်"
"အေးမောင်ထွန်းထွန်းဖြေးဖြေးနော်မင်းလီးကြီးကဟိန်း
မင်းနဲ့မင်းနိုင်ထက်ကတောင်ကြီးသေးတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့စိတ်ချပါဦးညို ရဲ့ကျွန်တော်ဦးညို ကိုဖြေးဖြေး
လေးနဲ့မှန်မှန်လေးလိုးပေးမှာစိတ်ချ"
ထိုကဲ့သို့ပြောပြီးကိုထွန်းထွန်းဦးညို ၏ဖင်ကိုတရစ်ချင်း
တရစ်ချင်းထည့်ကာလိုးဆောင့်ညှောင့်လေသည်
ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ဘွတ် ဘွတ်
ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ်
"အ...အ...အား...အား...အမလေးနာလိုက်တာကွာ...
မောင်ထွန်းထွန်းရာ...အမလေး...အား...အား...ရှီး"
သို့သော်ကိုထွန်းထွန်းရဲ့လီးကကြီးတာတစ်ကြောင်း၊
ဦးညို ရဲ့ဖင်ကသိပ်အလိုးမခံရသေးတာတစ်ကြောင်းနဲ့မို့
ဦးညို ၏ဖင်လေးကပါကင်အတိုင်းလေးဖြစ်နေတာ
ကြောင့်မို့ကိုထွန်းထွန်း၏လီးကြီးဦးညို ၏ဖင်ထဲကိုလီး
ဒစ်ကြီးကျွံဝင်သွားသည့်ဒဏ်မခံနိုင်ပဲဦးညို ၏ဖင်ထဲမှ
သွေးစလေးများပင်ကျနေရလေသည်
ဦးညိုတစ်ယောက်သူ၏ဖင်ကိုမီးစနဲ့ထိုးသကဲ့သို့ပူထူပြီး
နာကျင်ကျိန်းစပ်နေပေမယ့်အံကိုကြိတ်၍မနည်းအလိုးခံနေလေသည်
အံကြိတ်ပြီးမခံနေရောလားကိုထွန်းထွန်း၏လီးကြီးက
Men to Men Porn SiteထဲကPorn Model William
Seed၏လီးနီးနီးလောက်ပင်ရှိသည်
"ဦးညို ရလားဗျ...ကျွန်တော်လိုးပေးတာခံနိုင်ရဲ့လား"
"အင်းမောင်ထွန်းထွန်းရာ...ဖြေးဖြေးတော့လိုးပါကွာ
မင်းရဲ့လီးကကြီးတော့ဦးညိုခံရခက်နေတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ဦးညို ကျွန်တော်ကိုခွင့်ပြုလိုက်လျောပေးလို့
ကျေးဇူးပါပဲ"
ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ပါးစပ်ကပြောလဲပြောသူ၏
လီးကြီးကိုဦးညို ၏ဖင်ထဲသို့တရစ်ချင်းတရစ်ချင်းဖြေး
ဖြေးခြင်းနှဲ့ကာနှဲ့ကာလိုးသွင်းထိုးထည့်နေလေတော့ဦး ညို၏ဖင်ထဲသို့တဝက်နီးပါးဝင်သွားခဲ့သလိုဦးညို ၏ဖင်ထဲမှသွေးများကတစက်တစက်တစိမ့်စိမ့်ကျနေလေပါ
တော့သည်
"အား...အား...အမလေး...ဖြေးဖြေးမောင်ထွန်းထွန်း
ရယ်...ဖြေးဖြေးလိုးပါကွ...အား...အားနာတကယ်ကွ...
အား...ရှီး"
ဦးညိုတစ်ယောက်ကိုထွန်းထွန်း၏ခါးကိုသူ၏လက်ဖြင့်တွန်းထုတ်ထားလိုက်ရင်းဦးညိုရဲ့ဖင်ဝထဲမှာနာကျင်ခံရ
ခက်နေကာကျိန်းစပ်နေတာမို့ကိုထွန်းထွန်းအားဖြေးဖြေး
လိုးရန်ပြောလိုက်တော့သည်
ကိုထွန်းထွန်းကလည်းဦးညိုကိုကုန်း၍နမ်းကာဦးညို ၏
ဖင်ထဲတွင်သူ၏လီးကြီးကိုအသာအယာလေးစိမ်ထားလိုက်လေတော့သည်
ထို့နောက်ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်သူ၏လက်များကလည်းအငြိမ်မနေချေလက်များဖြင့်ဦးညို၏နို့များကိုဖိကာညှစ်ချေပေးနေလေသည်
ဦးညိုခဗျာကောင်းလွန်း၍အဖျားတက်သလိုပင်ငြီးတွားနေရလေတော့သည်
"ဟင်း...ဟင်း...ဟား...ဟား...မောင်ထွန်းထွန်းရာ
ဘယ်လိုတွေတောင်လုပ်နေတာလဲကွာ...ဦးညိုမနေ
တတ်တော့ဘူးကွာ...အား...ရှီး...ဦးညိုကိုပြန်လိုးပေးပါ
တော့ကွာ"
ဦးညို ထိုကဲ့သို့တောင်းဆိုလိုက်သည်ကကိုထွန်းထွန်း
အတွက်အကြိုက်ဖြစ်သွားလေတော့သည်
"ဦးညို လိုးလို့တကယ်ရပြီလား...ရရင်ဦးညိုကိုကျွန်
တော်ပြန်စလိုးပြီဗျာ"
ပလွတ် ပလွတ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ပလွတ် ဗျစ် ဘွတ် ဘွတ်
"အား...အား...အမလေး...အမလေးသေပါပြီကွာ...
မောင်ထွန်းထွန်း...မင်းဦးညိုကိုအသေသတ်နေတာလား...အား...ရှီး...ရက်စက်လိုက်တာမောင်ထွန်းထွန်း
ရာအား...ရှီး"
"ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာဦးညို ...ကြာသွားရင်
ဦးညို ပိုနာမှာကိုကျွန်တော်ကစိုးရိမ်လို့ပါဗျ"
ကိုထွန်းထွန်း၏လီးကြီးကဦးညို ၏ဖင်ထဲသို့အဆုံးထိ
ထိုးခွဲဝင်ရောက်သွားလေသည်
ဦးညိုတစ်ယောက်ကော့ပျံတက်သွားပြီးလူးလှိမ့်ရင်းငြီး
ငြူ ရုန်းကန်နေလေတော့သည်
"အား...ဟား...ဟား...အား...ဟား...ရှီး...အားကျွတ်
ကျွတ်...ကျွတ်...အားအမလေးနာတယ်ကွ...အားရှီး
မောင်ထွန်းထွန်းရေဖြေးဖြေးလုပ်ပါကွ...အား...ရှီး"
"ခဏလေးအောင့်ခံပါနော်ဦးညို ရာ...ခဏနေရင်တော့
ကောင်းသွားမှာပါအား...ရှီး...ဟား...ရှီး"
ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ်
်"အ အ အား အား ရှီး ရှီး ဟား ဟား ရှီး ရှီး အား"
"အားကောင်းလိုက်တာဗျာ...မိုက်လိုက်တာဗျာဦးညို ရာ"
ကိုထွန်းထွန်းကဦးညိုကိုတချက်ချင်းဖြေးဖြေးလေးလိုးပေးနေသည်ဦးညိုဖင်ခံဖူးပေမယ့်သူုလီးကကြီးသည့်အ
တွက်သွေးများပင်တစိမ့်စိမ့်ထွက်နေသောကြောင့်အ
ကြမ်းပတမ်းလိုးဆောင့်ညှောင့်လို့မဖြစ်
ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ဦးညိုကိုလိုးရတာလီးထိပ်တွေလည်းဆုပ်ညှစ်ထားသလိုနာကျင်ပြီးကျန်းစပ်နေရ
လေသည်
ဦးညို ၏ဖင်ကြီးမှာဘယ်သူမှသိပ်မလိုးရသေးတာမို့စီးကျပ်ပြီးနေတာမို့လိုးရတာအလွန်အင်မတန်မှပင်လိုးရတာကောင်းလွန်းလှသည်
ပလွတ် ဗျစ် ပလွတ် ဗျစ် ပလွတ် ဗျစ် ပလွတ် ဗျစ်
ဖောက် ဖောက် ဖောက် ဖောက် ဖောက် ဖောက်
"အား...အား...ဟင်း...ဟင်း...ဟား...ဟင်း"
ဦးညိုလည်းကာလသားခေါင်းဆောင်မောင်ဟိန်မင်း၊ကာ
လသားခေါင်းဆောင်ကိုမင်းနိုင်၊ငယ်သူငယ်ချင်းနေဗလ
တို့ထက်မောင်ထွန်းထွန်းရဲ့လီးကြီးကကြီးတာမို့အစကနာကျင်ပေမယ့်ခုချိန်မှာတော့ဖီးလ်တွေကတရိပ်ရိပ်နဲ့
တက်လာလေသည်
"အား...အာကောင်းတယ်ကွာ...ဟားအားမိုက်တာကွာ
မောင်ထွန်းထွန်း...မောင်ထွန်းထွန်းလိုး...လိုးပေးပါ
တော့ကွာ...အား...ဟား"
"ဟုတ်ကဲ့ဦးညို ဒါဆိုကျွန်တော်လိုးပြီနော်"
"အေးမောင်ထွန်းထွန်း...တအားတွေမတရားတွေတော့
မဆောင့်မလိုးနဲ့အုံး...နာလို့ပါကွ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဦးညို"
ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ဦးညိုဆီမှခွင့်ပြုချက်ရလာပြီမို့
အားနဲ့မာန်နဲ့ကြိုးစားပမ်းစားအားပါးတရအသားကုန်မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့သည်
ဦးညို ၏တင်ပါးနှင့်ကိုထွန်းထွန်းတို့၏ဆီးစပ်ရိုက်မိတဲ့
အသံကတဖြောင်းဖြောင်းတဖောင်းဖောင်းနဲ့လိုးသံများကအခန်းထဲတွင်ပျံ့လွင့်ဆူညံနေပါလေသည်
ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ်
ဗြွတ် ဗျစ် ဗြိ ဗြွတ် ဗျစ် ဗြိ ဗြွတ် ဗျစ် ဗြိ ဗြွတ် ဗျစ်
ဘွတ် ပလွတ် ဗျစ် ဘွတ် ပလွတ် ဗျစ် ဘွတ် ပလွတ်
ဖောက် ဖောက် ဖောက် ဖောက် ဖောက် ဖောက်
"အား...အား...အမလေးမောင်ထွန်းထွန်းရ...ဖြေးဖြေးလိုးပါကွ...နာတယ်ကွ...ရှီး...ဟား...အားကောင်းတယ်
မောင်ထွန်းထွန်းလိုး...အား...ဟား...ရှီး"
ကိုထွန်းထွန်းရောဦးညို ကြီးကောနှစ်ဦးစလုံးထန်ချက်ကလန်ထွက်နေလေသည်
"အင့်...အင့်...အင့်...အင့်...အင့်...ကဲကွာ...ကဲကွာ...
ကဲကွာ...အား...အား...ဟင်း...ဟား...ရှီး...လိုးရတာ
ကောင်းလိုက်တာဦးညို ရာ"
ကိုထွန်းထွန်းရောဦးညို ရောနှစ်ဦးစလုံးအားပါးတရကိုထွန်းထွန်းကလိုးနေသလိုဦးညိုကလည်းခံနေလေသည်
"အား...အား...ဦးညို ရာကောင်းလိုက်တာဗျာ...ဟား...
အရမ်းကိုကောင်းတာမိုက်တာဗျာဦးညို...ထိန်းလို့မရ
တော့ဘူးဗျဦးညို ...အား...ဟား...ရှီး"
ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ် ပလွတ်
ဗြိ ဘွတ် ပလွတ် ဗြိ ဘွတ် ပလွတ် ဗြိ ဘွတ် ပလွတ်
ဗျစ် ဗြိ ဘွတ် ဗျစ် ဗြိ ဘွတ် ဗျစ် ဗြိ ဘွတ် ဗျစ် ဗြိ
ဘွတ် ပလွတ် ဘွတ် ပလွတ် ဘွတ် ပလွတ် ဘွတ်
ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း
"ပြီးတော့မယ်ဦးညို ရာ...အ...အ...အား...ပြီးပြီဗျ...
ဟား...ဟား"
ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ်
ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ဦးညို၏ဖင်ထဲကိုလရည်တွေတဗျစ်ဗျစ်မည်အောင်ပန်းထည့်ရင်းပြီးသွားလေပါတော့
သည်
"အား...အား...ကောင်းလိုက်တာဗျာဦးညိုရာ...ကျွန်
တော်လေတစ်ခါမှဒီလိုအရသာမခံစားဖူးဘူး"
ကိုထွန်းထွန်းတစ်ယောက်ဦးညို ဖင်ထဲမှသူ၏လရည်တွေရွဲနေသောလီးကြီးကိုဆွဲချွတ်ကာအိမ်သာသို့ထွက်
သွားကာရေဆေးလေသည်
ဦးညို လည်းအဝတ်အစားများပြန်ဝတ်ပြီးနောက်ကိုထွန်း
ထွန်းကိုနှုတ်ဆက်ကာပြန်လာခဲ့လေတော့သည်
ထိုကဲ့သို့အခြင်းအရာကိုမြင်ခဲ့သူတစ်ယောက်ရှိတယ်ဆို
တာကိုတော့ဦးညို ရောကိုထွန်းထွန်းရောမသိခဲ့ပါချေ
ထိုသူမှာကျောင်းဆရာလေးကိုမိုးကောင်းပဲဖြစ်ပါတော့တယ်
----------------------------
စာစု(2)
ကျောင်းဆရာလေးကိုမိုးကောင်းတစ်ယောက်ဦးညို ကိုဘယ်လ်ုလိုးရမလဲဟုစဉ်းစားနေလေသည်
"အော်ဟုတ်ပြီအကြံရပြီ"
"ဦးညို ကအရက်သောက်လို့မရဘူးဘီယာသောက်ဆို
ခေါ်ပြီးဘီယာထဲအရက်ရောတိုက်လိုက်မယ်"
"ငါပါလားဟ...ဥာဏ်နီဥာဏ်နက်တွေတအားထွက်ပါလား"
"ခုပဲအဲ့အကြံအစည်အကောင်အထည်ဖော်မယ်ကွာခုပဲ
ဦးညိုဆီသွားမယ်"
"ဦးညိုဗျို့...ဦးညိုရှိလားဗျို့"
"အေးလာပြီ...လာပြီဘယ်သူလဲ"
"အော်ကျောင်းဆရာလေးမောင်မိုးကောင်းပါလားဘာကိစ္စရှိလို့လဲ"
"ကိစ္စကအထွေအထူးတော့မဟုတ်ပါဘူးဒီနေ့ကကျွန်
တော့်မွေးနေ့လေအဲ့ဒါဦးညိုကိုတစ်ဝိုင်းပြုစုကျွေးမွေးချင်လို့"
"ဟာရပါတယ်မောင်မိုးကောင်းရဦးညိုကအရက်မ
သောက်နိုင်ဘူးနော်"
"သိပါတယ်ဦးညိုရကျွန်တော်လဲဘီယာပဲတိုက်မှာ"
"ပြီးရောလေချီတက်ကြတာပေါ့ဘီယာဆိုင်"
ထို့နောက်ကျောင်းဆရာကိုမိုးကောင်းနဲ့အတူဦးညိုတစ်
ယောက်မြို့ပေါ်ကSein Pann Yiek Resturantကိုချီ
တက်လာခဲ့ကြပါတော့တယ်
ဆိုင်ရောက်တော့မြန်မာဘီယာရယ်၊ငါးကင်ရယ်၊အာ
လူးကြော်ရယ်၊ငါးမုန့်ကြော်ရယ်နဲ့အမြည်းကစုံလင်သလိုကိုမိုးကောင်းကGrand Royal Wiskeyလေးပါအ
ဆစ်ပါပါသေးတယ်
ထို့နောက်ကိုမိုးကောင်းကောဦးညိုကောသောက်ကြစား
ကြရင်းဦးညိုရှူ းပေါက်ရန်အိမ်သာသို့ထွက်သွားလေ
တော့သည်
ဦးညို အိမ်သာသွားတုန်းမှာကိုမိုးကောင်းကအခွင့်အ
ရေးအမိအရယူလိုက်ပါတော့သည်
အဲ့ဒါကတော့ဦးညို ၏ဘီယာခွက်ထဲသို့Grand Royal
Whiskeyတွေရောထည့်လိုက်ခြင်းပါ
ဦးညို ပြန်ရောက်လာတော့ခွက်ချင်းတိုက်ကာCheers
လုပ်ကြလေသည်
ထို့နောက်တခွက်ပြီးတခွက်အဆက်မပြတ်သောက်
လိုက်၊အမြည်းစားလိုက်လုပ်နေကြရာမှဦးညို တစ်
ယောက်မူးပြီးမှောက်သွားပါတော့တယ်
ထို့ကြောင့်ကျောင်းဆရာကိုမိုးကောင်းအနီးရှိတည်းခို
ခန်းတစ်ခုတွင်အခန်းယူကာဦးညို ကိုခေါ်လာခဲပါတော့
တယ်
အခန်းထဲအရောက်မှာတော့ကိုမိုးကောင်းကဦးညို ကိုကုတင်ပေါ်သို့လှဲခိုင်းလိုက်ပြီးနောက်ကိုမိုးကောင်းက
အဝတ်အစားများချွတ်ကာရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်ကာစိတ်
ကြည်လင်အောင်ရေချိုးလိုက်ပါတော့တယ်
ပြီးနောက်ရေချိုးခန်းမှခါးတွင်တဘက်ပတ်ကာထွက်လာသောအခါမှာတော့ကိုမိုးကောင်းတစ်ယောက်မျော် လင့်မထားတဲ့မြင်ကွင်းကိုတွေ့ပြီးလီးတောင်လာပါ
တော့တယ်
အဲ့ဒီမြင်ကွင်းကဘာလဲဆိုတော့ဦးညို ကြီးပုဆိုးကွင်းလုံးကျွတ်နေကာဖင်ပြောင်ညို ညို ကြီးကိုတွေ့လိုက်ရ
လို့ပါပဲ
ကိုမိုးကောင်းတစ်ယောက်ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ဘဲမူး
နေတဲ့ဦးညို ကြီးဆီသွားကာအဝတ်အစားများအကုန်
ချွတ်ပြီးနို့တွေကိုစို့လိုက်ညှစ်လိုက်ပြီးတော့ဖင်ပေါက်ဝကိုကလိကာနှိုက်ဆွလိုက်ယက်ပေးလိုက်နဲ့တိုင်ပတ်အ
လုပ်ရှုပ်နေပါတော့သည်
အီး...အီး...အီး...ဟင်း...ဟင်း...ဟင်း...
တအီးအီး...တဟင်းဟင်းညည်းညူ သံလေးနဲ့အတူဦး
ညို ကြီးတစ်ယောက်မူးနေသည့်အတွက်ဘာမှမတတ်
နိုင်ရှာ
ကိုမိုးကောင်းကလည်းဒီအခွင့်အရေးကိုလက်လွတ်မခံဘဲဦးညို ကြီးရဲ့ဖင်ထဲကိုသူ့ရဲ့လီးကြီးထည့်ကာအားရ
ပါးရဆောင့်လိုးလိုက်ပါတော့တယ်
ဖပ်ဖပ်ဖွပ်...ဖပ်
ဗြိစ်...ဗြစ်...ဘွတ်...ဇွတ်...
ဒုတ်...ဒုတ်...အွင့်...
ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲချကာဒူးထောက်လှဲချနေရာဝင်ယူပြီး ကျကျနနစိမ်ပြေနပြေနဲ့ကိုမိုးကောင်းတစ်ယောက်ဥိးညို
ကြီးရဲ့ဖင်ထဲကိုအဝင်အထွက်မပျက်ဆောင့်ဆောင့်လိုးကာတိုးဝင်ညှောင့်လျက်ရှိနေလေသည်
ဗျစ်...ဗျစ်...ပလွတ်ပလွတ်...ဗျစ်
ဖောင်း...ဖောင်း...ဖောင်း...
ဖပ်ဖပ်ဖွပ်...ဖပ်
ဗြိစ်...ဗြစ်...ဘွတ်...ဇွတ်...
ဒုတ်...ဒုတ်...အွင့်
ဦးညို ကြီး၏နို့နှစ်ဖက်ကိုကုန်းစို့ရင်းဖင်ကိုအားရပါးရ
ဆောင့်ဆောင့်ညှောင့်လိုးပစ်ချက်တွေဟာတကယ့်ကိုထိမိလေသည်
တကယ်ကိုအရက်မူးပြီးအိပ်ပျော်နေတဲ့ဦးညို တစ်
ယောက်မှာလုံးဝဘာမှမသိရှာ
သုခနိဗ္ဗာန်ဘုံကိုပဲရောက်နေသလားအပ္ပာယ်ငရဲဘုံကိုပဲ
ရောက်နေသလားဆိုတာကတော့ဦးညို ကြီးရဲ့စိတ်
အာရုံတွေသာအသိဆုံးဖြစ်ပါလိမ့်မယ်
ကိုမိုးကောင်းကတော့ဦးညို ကြီးကိုသူ့ရဲ့ဂေါ်လီပါသော
လီးထွားကြီးနဲ့အားပါးတရဆောင့်လိုးကာ
"အား.ကောင်းလိုက်တဲ့ဖင်ဆောင့်လိုးလို့အရမ်းကောင်း
တယ်...ကြပ်ထုတ်နေတဲ့ဖင်...ကဲကွာ...အင့်...အင့်...
ဖောင်း...ဖောင်း...ဖပ်ဖပ်ဖွပ်...ဖပ်...ဗြစ်...ဗြစ်...ဘုတ်
ဇွပ်...ဖောင်း...ဖောင်း"ကိုမိုးကောင်းတစ်ယောက်လီး
ထိပ်တွေကျင်လာကာလီးရည်များကိုမထိန်းနိုင်ဘဲဗျစ်ဗျစ်
ဗျစ်နဲ့ဦးညို ကြီးရဲ့ဖင်ထဲကိုပန်းထည့်လိုက်ပါတယ်
ကိုမိုးကောင်းလဲဦးညို ကြီးကိုလိုးပြီးသည်နှင့်မောသွား
ကာဦးညို ကြီးကိုဖက်ကာအိပ်လိုက်ပါတော့တယ်
မနက်မိုးလင်းတော့ဦးညို ကြီးတစ်ယောက်ညကသူအ
ရက်မူးနေချိန်တွင်ကျောင်းဆရာကိုမိုးကောင်းလိုးတာကို
သိပေမယ့်ဘာမှမပြောပဲအိမ်ပြန်ခဲ့လေသည်
ကျောင်းဆရာကိုမိုးကောင်းလည်းသူ့အိမ်သူပြန်နဲ့အတူ
တူပြန်ခဲ့ကြလေတေ
သို့သော်အပြန်လမ်းကနှစ်ဦးစလုံးအတွက်တိတ်ဆိတ်
စွာဖြင့်....
-------------------------------
စာစု(3)
ဦးညို ကြီးအိမ်ပြန်ရောက်တော့အ်ိမ်တွင်ရှေ့နေလေးကိုမျိုးအောင်ရောက်နေလေသည်
"ဦးညို ကျွန်တော်နဲ့မန္တလေးကိုအလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားစရာရှိလို့လိုက်ခဲ့ပေးပါလား""
"အေးလိုက်ခဲ့ပေးမယ်လေဘယ်နေ့လဲမောင်မျိးအောင်"
"ဒီနေ့ပဲဗျ ...ဦးညို"
"ဟာဘာပစ္စည်းမှလဲမထည့်ရသေးဘူးမောင်မျိုးအောင်ရ
လိုက်တော့လိုက်ချင်တယ်မပြင်ရသေးဘူး"
"ကျုပ်ပြင်ပြီးပါပြီတော်ရေ...ရှင်လိုက်သွားမယ်ဆိုတာသိလို့"
"မိန်းမရေအဲ့ဒါကြောင့်မင်းကိုချစ်နေရတာကွ...ကိုယ်သွားပြနော်မိန်းမအိမ်ကိုလည်းဂရုစိုက်၊သားကိုလဲဂရု
စိုက်လိုက်ဦး"
"စိတ်ချပါတော်ရေ....တော်သာကျန်းမာရေးဂရုစိုက်"
"အေးပါကွ...မိန်းမ"
"ဦးညိ ရာ...ဦးညို တို့လင်မယားကိုအားကျတယ်ဗျာ"
ပြီးပါပြီခင်ဗျာ ။
Crd ; ဘုန်းပြည့်အလင်္ကာ
0 Comments